14 ମିଇ ଲୋପେଙ୍କ୍ ବେନ୍ବେନ ଇହୁଦୀଡ଼୍ ଶିକ୍ଷାତିଙ୍କ୍ ନିଜାମ୍ ସତ୍ ଗ୍ରହନ୍ ମାଡ଼୍ମାଟ୍ । ଆଦେଶ୍ତିଙ୍କ୍ ମାନ୍ ଇୱକଟ ବିଶ୍ୱାସ୍ତାଗ୍ ଗାଡ଼୍ସ୍ ଆଦ୍ତଡ଼୍, ଆଦିନ୍ ସେଙ୍ଗେ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ଗାଡ଼୍ସ୍ ମାଡ଼ାଟ୍ ।
ନାକିଂଙ୍କ୍ ଅଡ଼୍ ଆରାଦାନା ମାଡ଼ାଙ୍କ୍ ଦର୍କାର୍ ଇଲେ, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଅଡ଼୍ ମାନେଇ ମାଡ଼୍ତାଦ୍ ନିୟମ୍ତିଙ୍କ୍ ନାୟାଦ୍ ଗଟ୍ ଇଞ୍ଜ କେତୁତଡ଼୍ ।”
ନାକିଙ୍କ୍ ଆରାଦନା ମାଡ଼ାନାଦ୍ ଅଡ଼ାଦ୍ ଇଲେ । ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ଅଡ଼୍ ନାରୁଡ଼୍ ମାଡ଼ିମାନ୍ଦାନ୍ ନିୟମ୍ତିଙ୍କ୍ ।
ଇତ୍କେ ମିଡ଼୍ ଇଞ୍ଜେ ଇଶ୍ୱର୍ତିଙ୍କ୍ ପୁତ୍ତିଡ଼୍, ଆଦିଙ୍କ୍ ନାନ୍ କେତିତାନ୍, ଇଞ୍ଜେ ଇଶ୍ୱର୍ ମିକିଙ୍କ୍ ପୁତ୍ତଣ୍ଡ୍ । ଆଲେକେ ଇଦ୍ ବେଲା ଆଦ୍ତେ ଯେ, ମିଡ଼୍ ମେଣ୍ଡେ ଆୱୁ ଶକ୍ତି ଇଲ୍ୱେ ନୁ ମୁନେତ୍ ବିଷୟ୍କିନାକ୍ ମାଲ୍ସ୍ ଆଦାନଙ୍କ୍ ଆଲ୍ସୁତିଡ଼୍ ? ମିଡ଼୍ ବାତେଙ୍କ୍ ମେଣ୍ଡନ୍ଦାମ୍ ଅଡ଼୍ ଦାସ ଆଦାଙ୍କ୍ ଆଲ୍ସୁତିଡ଼୍ ?
ଇୱୁସାରେ ବିଷୟ ସେନେକ୍ତିଙ୍କ୍ । ଇଦ୍ ବ୍ୟବହାର୍ ଆଦାନ୍ ସାଙ୍ଗେ ସାଙ୍ଗେ ମୁଲ୍ୟହିନ୍ ଆଦ୍ତା । ଇୱୁ ସାରେ ନାରୁଡ଼୍ ତିୟାର୍ ମାଡ଼୍ତାୱୁ ନିୟମ୍ ନୁ ଶିକ୍ଷା ।
ମେଣ୍ଡେ ସତ୍ ବାକ୍ୟତାଗ୍ କେଞ୍ଜକଟ୍ ୱେଷଡ଼ିନାଗ୍ ମନ୍ ଇସ୍ କେଞ୍ଜିତଡ଼୍ ।
ଇଦ୍ ରକମ୍ ନାରୁଡ଼୍ ହାର୍ ବୁଲ୍କା ଆତ୍ତଣ୍ଡ୍ ନୁ ପାପ୍ ମାଡ଼ି ନିଜେତିଙ୍କ୍ ନିଜେ ଦଷି ମାଡ଼ିତନ୍, ଇଦ୍ ତ ମିଡ଼୍ ପୁତ୍ତିଡ଼୍ ।
ଉଡ଼ାଟ୍ ସାବ୍ଦାନ୍, ଅନ୍ ଗଟ୍ତିଙ୍କ୍ ଆସାମ୍ ଇଞ୍ଜ ଆଲ୍ସ୍ମାଟ୍ । ସ୍ୱର୍ଗତାଗାଙ୍କ୍ କାବୁର୍ ଆସ୍ ୱାସ୍ ପୃତିବିତାଗ୍ କେତ୍ତେନଣ୍ଡ୍ ନାରୁଣ୍ଡ୍ତିଙ୍କ୍ ବେନଡ଼୍ କେଞ୍ଜଡ଼୍, ଅଡ଼୍ ବେନଡ଼୍ ବା ରକ୍ଷା ପାଏମ୍ ଆୟଡ଼୍ । ଆଲାଇତ୍କେ, ଇଞ୍ଜେ ବେନ ସ୍ୱର୍ଗତାଗ୍ ମାଞ୍ଜ୍ ଗଟି କେତୁତଣ୍ଡ୍, ଅଂକିଙ୍କ୍ ପାସ୍କେ ମାନାଡ଼୍ ବାତ୍ ରକ୍ଷା ପାଏମ୍ ଆଦ୍ତାଡ଼୍ ?
ଅଡ଼୍ ସେଙ୍ଗେ ବାତ୍ ଗଟେମ୍ ଆତ୍ତେ, ଆଗାଙ୍କ୍ ଇଦ୍ ନାରୁଡ଼୍ କେତାନ୍ ସତ୍ତାଗାଙ୍କ୍ ନିଜାମ୍ ଅଦୁତ୍, “ନେୟ୍ ବାତେ କାକିତ୍ ଆଦିଙ୍କ୍ ମେଣ୍ଡେ ତିନ୍ଦିତେ, ପାଦ୍ତିଙ୍କ୍ ନର୍ସିତେ ପେର୍କେ ମେଣ୍ଡେ ବୁର୍ଦେତାଗ୍ ତଡ଼୍ଞ୍ଜାଙ୍କ୍ ଆଦ୍ତେ ।”