6 ଇଶ୍ୱର୍ତେ ପ୍ରତିଜ୍ଞା ବିପଲ୍ ଆତ୍ତେ ଇଞ୍ଜ ନାନ୍ କେଲନ୍, ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ଇସ୍ରାଏଲ୍ ବଂଶତାଗ୍ ପୁଟ୍ତେ ସାର୍ରେତଡ଼୍ ନାରୁଡ଼୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ନାରୁଡ଼୍ ଆୟଡ଼୍,
ମାବ୍ ନୁ ପୃତିବି ନଷ୍ଟ ଆଦ୍ତେ ସିନା; ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ନା ଗଟ୍ ବେସୁଙ୍କ୍ ଲୋପ୍ ପାହେମ୍ ଆୟ୍ୟ ।
ଜିସୁ ନିତନିୟେଲ୍ତିଙ୍କ୍ ତାନ୍ ଗାର୍ରେ ୱାଦାନାଦ୍ ଉଡ଼ି ଅନ୍ ବିଷୟ୍ତେ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ହି ଉଡ଼ାଟ୍, ହିଣ୍ଡ୍ ୱେରଣ୍ଡ୍ ନିଜାମ୍ ଇସ୍ରାଏଲ୍ତେ ନାରୁଡ଼୍, ହିନାଗ୍ ଚାଲାକି ଇଲେ ।”
ବେନଡ଼୍ ପାକେ ଇଶ୍ୱର୍ତାଦ୍ ବାକ୍ୟ ମିନ୍ଦେ ଇତ୍କେ, ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ଯଦି ଅଣ୍ଡ୍ ଇଶ୍ୱର୍ ଇଞ୍ଜ କେତ୍କେ ମେଣ୍ଡେ, ଦର୍ମଶାସ୍ତ୍ର କଣ୍ଡନ୍ ମାଡ଼ାଙ୍କ୍ ପାର୍ୱଡ଼୍,
ଆଲେକେ ବାଆତେ ? ଯଦି ବେନ ଅବିଶ୍ୱାସୀ ଆତ୍କେ, ଆଲେକେ ବାତ୍ ଅଡ଼ାଦ୍ ଅବିଶ୍ୱାସ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତାଦ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ତିଙ୍କ୍ ନଷ୍ଟ ମାଡ଼ିତ୍ ?
ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ଅଡ଼୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ନାରୁଡ଼୍ । ଇଶ୍ୱର୍ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ନିଜେତ୍ ମାର୍ ଲେକାମ୍ ଗ୍ରହନ୍ ମାଡ଼ି ଅଡ଼୍ ବକେତ୍ ନିଜେତ୍ ମହିମା ତଅସ୍ମାତ୍ତଣ୍ଡ୍; ଅଡ଼୍ ତଡ଼୍ ଚୁକ୍ତିମାଡ଼ି ନିୟମ୍ ଇସ୍ ମାତ୍ତଣ୍ଡ୍, ଅଡ଼୍ ନିଜାମ୍ ଉପବାସ୍ ମାଡ଼ିତଡ଼୍; ଅଡ଼୍ ଇଶ୍ୱର୍ତାଗାଙ୍କ୍ ପ୍ରତିଶ୍ରୁତି ପାଏମ୍ ଆଦ୍ତଡ଼୍,
ମେଣ୍ଡେ ବେସ୍କ୍ତୁଡ଼୍ ନାରୁଡ଼୍ ଇଦ୍ ନିୟମ୍ ଇସାପ୍ତେ ଚାଲେମ୍ ଆଦ୍ତଡ଼୍, ଅଡ଼୍ ପର ନୁ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ଇସ୍ରାଏଲ୍ ପର ଶାନ୍ତି ନୁ ଦୟା ଆୟି ।
ମାମ୍ମେ ମୁନେଙ୍କ୍ କଞ୍ଜ୍ ହେଞ୍ଚ୍ତେ ଲେକାମ୍; ଅଡ଼୍ ଆୟ୍ୟଡ଼୍ । ମାମ୍ମେ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାନ୍ ସାହାଯ୍ୟତେ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ଉପବାସ୍ ମାଡ଼ୁତମ୍ ନୁ କ୍ରିଷ୍ଟ ଜିସୁନ୍ ତଡ଼୍ କାଇଲି ମିକା ୱେଡ଼୍କା ଆନନ୍ଦ ମାଡ଼ୁତମ୍ । ବାୟ୍ଦେତ୍ ରିତିନିତି ପରୁ ମାୟାଦ୍ ଆଶେ ଇଲା ।
କିନ୍ତୁ ଅନ୍ ସେଙ୍ଗେ ମାନାଡ଼୍, ଅବିଶ୍ୱସ୍ତ ଆତ୍କେ ମିକା, ଅଣ୍ଡ୍ ସାରେଦାମ୍ ବିଶ୍ୱସ୍ତ ମାନ୍ତନ୍, ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ଅଣ୍ଡ୍ ନିଜର୍ ବିରୁଦ୍ଦତେ କାରାପ୍ ବ୍ୟବହାର୍ ମାଡ଼େ ପାର୍ୱନ୍ ।”