5 ଅଡ଼୍ ମାନ୍ ମୁନେତ୍ତେ ଇହୁଦୀ ଆନିଦାଦିଡ଼୍ ବଂଶତଡ଼୍ ନୁ ମାନେୟ୍ତେ ଲେକାମ୍ କ୍ରିଷ୍ଟ ଆଦ୍ ବଂଶତାଗ୍ ପୁଟ୍ତଣ୍ଡ୍ । ସାର୍ରେତିଙ୍କ୍ ବେଡ଼୍ୟେ ଶାସନ୍ କର୍ତାଲ୍ ଇଶ୍ୱର୍ ଯୁଗ୍ଯୁଗ୍ ଦନ୍ୟ ଆୟିଣ୍ଡ୍ । ଆମେନ୍ ।
ମେଣ୍ଡେ ନାନ୍ନେ ବେନ୍ସାରେ ଶିକ୍ଷା ଇସ୍ମିନ୍ଦେନ୍, ଆଦ୍ ପାଲନ୍ ମାଡ଼ାଙ୍କ୍ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ଶିକ୍ଷା ହିମୁଟ୍ । ମେଣ୍ଡେ ହେର୍କା ନେହେମୁଟ୍, ତେରାନ୍ ଯାକ ନାନ୍ ସାରେ ଦିନା ମିଇ ତଡ଼୍ ମାନ୍ତାନ୍ ।”
ମାକିଂଙ୍କ୍ ତିପାଲ୍ ପରିକ୍ଷାତେ ମୁନ୍ନେ ଆଦାନଙ୍କ୍ ହିମା, ମାତର୍ କାରାପ୍ ତାଗାଙ୍କ୍ ମାକିଂଙ୍କ୍ ରକ୍ଷା ମାଡ଼େ । ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ରାଜ୍ୟ, ପରାକ୍ରମ୍, ଗୌରବ୍ ଯୁଗ୍ଯୁଗ୍ ନିୟାଦ୍, ଆମେନ୍ ।”
ଦାଉଦ୍ ଜିସୁଙ୍କ୍ ପ୍ରବୁ ଇଞ୍ଜ କେତିତଣ୍ଡ୍; ଆଲାତ୍କେ ଅଣ୍ଡ୍ ବେଲା ଅନ୍ ମାର୍ ?”
ବାବାଲ୍ ନୁ ନାନ୍ ୱେରଣ୍ଡ୍ ।”
ଆଦିଙ୍କ୍ ମିଡ଼୍ ନେତା ଲେକାମ୍ ନିଜର୍ ବିଷୟ୍ତେ ନୁ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ବେନ୍ ବିଶ୍ୱାସୀଡ଼୍କ୍ ମିଇ ଦାୟିତ୍ୱତେ ୱିଡ଼୍ସ୍ତଣ୍ଡ୍, ଆ ସାରେତଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ଯତନ୍ ଆୟ୍ମୁଟ୍ । ମେଣ୍ଢାପଡ଼୍ପାନଡ଼୍ ଲେକାମ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ମଣ୍ଡଲିତିଙ୍କ୍ ଯତନ୍ ଆୟ୍ମୁଟ୍ । ଆଦ୍ ମଣ୍ଡଲିତିଙ୍କ୍ ଅଣ୍ଡ୍ ତାନ୍ ମାର୍ ଦଂସ ଆତ୍ତାଙ୍କ୍ ନିଜର୍ ମାଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ଅବ୍ରାହାମ୍, ଇସ୍ହାକ୍ ନୁ ଯାକୁବ୍ତେ ଇଶ୍ୱର୍, ମାନ୍ ଆନିଦାଦିଡ଼୍ତେ ଇଶ୍ୱର୍, ତାମ୍ ଦାସ ଜିସୁଙ୍କ୍ ସ୍ୱର୍ଗୀୟ ଗୌରବ୍ ମାଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍ । ଇତ୍କେ ମିଡ଼୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ପେଦାନ୍ କାଇଦେ ସମର୍ପନ୍ ମାଡ଼୍ତିଡ଼୍ । ଇଦ୍ ଲେକାମ୍ ପିଲାତ ଅଂକିଙ୍କ୍ ମୁକ୍ତି ମାଡ଼ାଙ୍କ୍ ବିଚାର୍ ମାଡ଼ିମାତ୍କେ ମିକା, ଅଂକିଙ୍କ୍ ପିଲାତନ୍ ମୁନେ ମନା ମାଡ଼୍ତିଡ଼୍ ।
ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ଅଡ଼୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ସତ୍ ବଦଲ୍ତେ ମିଚ୍ ଗ୍ରହନ୍ ମାଡ଼୍ତଡ଼୍ ନୁ ତିୟାର୍ ମାଡ଼୍ତେନଣ୍ଡ୍ ବଦଲ୍ତେ ତିୟାର୍ ମାଡ଼୍ତେ ଜିନିଷ୍ତିଙ୍କ୍ ପୁଜା ମାଡ଼୍ତଡ଼୍ ନୁ ସେବା ମାଡ଼୍ତଡ଼୍; ଅଣ୍ଡ୍ ଯୁଗ୍ଯୁଗ୍ ଦନ୍ୟ । ଆମେନ୍ ।
ଇଦିନ୍ ନାଡ଼୍ମ୍ ଜାଗେ ଆଦୁତଣ୍ଡ୍, ଇଶ୍ୱର୍ତେ ମାର୍, ମାନ୍ ପ୍ରବୁ ଜିସୁ କ୍ରିଷ୍ଟ । ମାନେୟ୍ ରକମ୍ ଅଣ୍ଡ୍ ଦାଉଦ୍ନ୍ ବଂଶତଣ୍ଡ୍,
ବାତ୍ବା ବେଦ୍ବାବ୍ ଇଲ୍ୱେକଟ, ଇଦ୍ ଗଟ୍ ଇହୁଦୀ, ଅଣଇହୁଦୀ ସାର୍ରେତଡ଼୍ ସେଙ୍ଗେ ଦର୍କାର୍ । ଇଶ୍ୱର୍ ସାର୍ରେତଡ଼ାଦ୍ ପ୍ରବୁ । ବେନଡ଼୍ ଅନାଗ୍ ସାହାଯ୍ୟ ପ୍ରାର୍ତନା ମାଡ଼ିତଡ଼୍, ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ଅଣ୍ଡ୍ ନାର୍ଗେ ଆର୍ଶିବାଦ୍ ମାଡ଼ିତଣ୍ଡ୍ ।
ମିୟାଦ୍ ଲେକେତ୍ ସେଙ୍ଗେ ଇହୁଦୀଡ଼୍ ସୁସମାଚାର୍ତିଙ୍କ୍ ପାସ୍କି ଇଶ୍ୱର୍ତେ ଶତ୍ରୁ ଆତ୍ତଡ଼୍ । ଇତ୍କେ ଇଶ୍ୱର୍ ତଡ଼୍ ଏଞ୍ଚିମାନ୍ଦାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ନୁ ତାମ୍ ଆନିଦାଦିଡ଼୍ ସେଙ୍ଗେ ଅଡ଼୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ପ୍ରିୟ ଆସ୍ମିନ୍ଦେଡ଼୍ ।
ଆଲା ଆୟକ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତିଙ୍କ୍ ମିୟାଦ୍ ଆତ୍ମାତେ ଇଚ୍ଛାତେ ଦନ୍ୟବାଦ୍ ଇଦାନ୍ୱେଲେ, ଆଗେ ମାନ୍ଦାନ୍ ୱେରଣ୍ଡ୍ ନାରୁଡ଼୍ ବେଲା ମିଇ ତଡ଼୍ “ଆମେନ୍” କେତିତଣ୍ଡ୍ ? ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ମିଡ଼୍ ବାତ୍ କେତୁତିଡ଼୍, ଆଦ୍ ଅଣ୍ଡ୍ ପୁନ୍ଦାନଙ୍କ୍ ପାର୍ୱଣ୍ଡ୍ ।
ପ୍ରବୁ ଜିସୁ କ୍ରିଷ୍ଟନ୍ ବାବାଲ୍ ଇଶ୍ୱର୍ ଯୁଗ୍ଯୁଗ୍ ଦନ୍ୟ ଆଇନା । ଅଣ୍ଡ୍ ପୁତ୍ତନ୍ ଯେ, ନାନ୍ ମିଚ୍ କେଲନ୍ ।
ମାନ୍ ଦର୍ମବିଶ୍ୱାସତେ ଇଦ୍ ଗୁରୁତ୍ୱ ବିଷୟ୍ତିଙ୍କ୍ ବେନ ଅସ୍ୱିକାର୍ ମାଡ଼େ ପାର୍ୱଡ଼୍, ନାରୁନ୍ ମେନ୍ଦୁଲ୍ ପୟ୍ସ୍ ୱାସ୍ମାନ୍ଦାନ୍ କ୍ରିଷ୍ଟ, ସ୍ୱର୍ଗଦୂତକିନ୍ ତଡ଼୍ କାଇଲି ତଣ୍ଡ୍, ସାରେ ଜାତିକିନାଗ୍ ଅନ୍ ଦାର୍ମାମ୍ ଆତ୍ତଣ୍ଡ୍, ପୁରା ଜଗତ୍ତେ ନାରୁଡ଼୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼୍ତଡ଼୍, ଅଣ୍ଡ୍ ଗୌରବ୍ତେ ସ୍ୱର୍ଗତା ଆତ୍ତନ୍ ।
ଅନାଦ୍ ମେଣ୍ଡେ ୱାଦାନାଦ୍ ଦିନାମ୍ ହେଉଦାନ୍ ଦିନାମ୍ ମାଡ଼ିତନ୍ ସ୍ୱୟଂ ଇଶ୍ୱର୍ କେନେସାୟ୍, ରାଜାଦିରାଜ, ପ୍ରବୁନଡ଼୍ ପ୍ରବୁ, ଅଦ୍ୱୀତିୟ ଅଦିପତି;
ନାନେ ପ୍ରଚାର୍ ମାଡ଼ମାନ୍ଦାନ୍ ସୁସମାଚାର୍ ଲେକାମ୍ ବେନ୍ ଡଲିମାନ୍ଦାନ୍ ଜିସୁ କ୍ରିଷ୍ଟ ଦାଉଦ୍ ରାଜାନ୍ ବଂଶତେ, ଅଙ୍କ୍ ହେର୍କା ମାଡ଼ାଟ୍ ।
ଇତ୍କେ ଜିସୁ ସାରେଦିନେ ଜିୱୁ ମାନ୍ତଣ୍ଡ୍ । ଅନାଦ୍ ପୁଜାରି ପାଡ଼୍ୟି ଗାଲା ସାରେଦିନା ମାନ୍ତେ ।
ମାମେ ପୁତ୍ତମ୍, ଇଶ୍ୱର୍ତେ ମାର୍ ଇଗେ ୱାସ୍ ସତ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ସତ୍ ଏର୍କେ ମାଡ଼ାନଙ୍କ୍ ମାନାଙ୍କ୍ ଜ୍ଞାନ୍ ଇସ୍ମିନ୍ତେନ୍ । ମାନାଡ଼୍ ସତ୍ ଇଶ୍ୱର୍ ନୁ ଅନ୍ମାର୍ ଜିସୁ କ୍ରିଷ୍ଟନ୍ ତଡ଼୍ କାଇଲି ମାନ୍ଦାନ୍ ଜିୱେ ବାଦ୍କୁତାଡ଼୍ । ଅଣ୍ଡେ କେ ସତ୍ ଇଶ୍ୱର୍ ନୁ ଅଣ୍ଡେ କେ ସାରେଦିନାତ୍ ଜିୱେ ।
ନାନେ ଜିୱୁଣ୍ଡ୍ ମାନ୍ଦାନଣ୍ଡ୍; ଡଲିମାତ୍ତାନ୍, ଇତ୍କେ ନାନେ ଇଞ୍ଜେ ଜିୱେ ମିନ୍ଦେନ୍, ଅନନ୍ତ କାଲ ଜିୱେ ମାନ୍ତାନ୍ । ଡଲାନାଦ୍ ନୁ ନର୍କତାଦ୍ କୁଚ୍କାଇ ନା କାୟ୍ଦାଗ୍ ମିନ୍ଦେ ।
“ନାନେ ଜିସୁ । ମଣ୍ଡଲିନାଗେ ମିୟାଦ୍ ଉପକାର୍ତେ ଇୱୁସାରେ ବିଷୟ କେତାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ନାୟାଦ୍ ଦୂତତିଙ୍କ୍ ରତ୍ତାନ୍ । ନାନେ ଦାଉଦ୍ତେ ବଂଶତନ୍ । ନାନେ ଆଦ୍ ୱିୟ୍ ଉକାମ୍ ।”
ବେନ ଇଦ୍ ସାରେ ବିଷୟତେ ସାକ୍ଷ୍ୟ ଇଦୁତନ୍, ଅଣ୍ଡ୍ କେତୁତନ୍, “ଇଦ୍ ନିଜାମ୍ । ନାନେ ଜାପେ ୱାଦୁତାନ୍ ।” ଆଲେକେ ଆୟି । ପ୍ରବୁ ଜିସୁ ୱାଡ଼ିଣ୍ଡ୍ !
ନାଲୁଲାକା ଜିୱାକ୍ ଅଣ୍ଡୟ୍ତଡ଼୍ କେସମାନ୍ନୁ, “ଆମେନ୍” ନେତାଲଡ଼୍ ପ୍ରଣିପାତ ମାଡ଼ଡ଼୍ ତାମାଦ୍ ଆରାଦାନା ମାଡ଼୍ତଡ଼୍ ।