16 ଇଶ୍ୱର୍ତାଦ୍ ଆତ୍ମା ମାନ୍ ଲୋପେତ୍ ଆତ୍ମା ତଡ଼୍ କାୟ୍ଲି ମାନାଙ୍କ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ମାର୍ ଇଞ୍ଜ କେତୁତେ ।
ବେନଡ଼୍ ଶାନ୍ତି ମାଡ଼ାନଙ୍କ୍ ଆଲ୍ସି ତଡ଼୍ ଅଡ଼୍ ଦନ୍ୟ, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଅଡ଼୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ମାର୍ ରକମ୍ ପୁନ୍ଦାଙ୍କ୍ ଆଦ୍ତଡ଼୍ ।
ଅଡ଼୍ ମେଣ୍ଡେ ଡଲ୍ଲେ ପାର୍ୱଡ଼୍, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଅଡ଼୍ ଦୂତକିନ୍ ଲେକେମ୍ ମାନ୍ତଡ଼୍, ନୁ ମେଣ୍ଡେ ଅନ୍ଦାମ୍ ଜିୱେ ଆତ୍ତାଙ୍କ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ମାର୍ ମାୟାଡ଼୍ ଆଦ୍ତଡ଼୍ ।
ମାତର୍ ବେସର୍ ନାରୁଡ଼୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ଗ୍ରହନ୍ ମାଡ଼୍ତଡ଼୍, ଇତ୍କେ ବେନଡ଼୍ ଅନ୍ ପେଦେର୍ତେ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼୍ତଡ଼୍, ଆ ସାରେତଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ଅଣ୍ଡ୍ ଇଶ୍ୱରତେ ମାର୍ ଆଦ୍ଦାନ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ଅଦିକାର୍ ହିତ୍ତଣ୍ଡ୍;
ମାନାଡ଼୍ ଇଦ୍ ସାରେ ବିଷୟ୍ତାଦ୍ ସାକ୍ଷି, ମେଣ୍ଡେ ବେନ୍ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାଙ୍କ୍ ଇଶ୍ୱର୍ ତାନ୍ ଗଟି ପାଲନ୍ ମାଡ଼ାନଡ଼୍କ୍ ହିତ୍ତଣ୍ଡ୍, ଅଣ୍ଡ୍ ମିକା ସାକ୍ଷି ।”
ବେନଡ଼୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ଆତ୍ମା ତଡ଼୍ ଚାଲେମ୍ ଆଦ୍ତଡ଼୍, ଅଡ଼୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ମାର୍ ମାୟାସ୍କ୍ ।
ସାର୍ରେ ସୃଷ୍ଟି ଆଦ୍ ଦିନାମ୍ତିଙ୍କ୍ ଆଗ୍ରହ ଆସ୍ କେପି ମିନ୍ଦେ,
ମେଣ୍ଡେ ଆଦ୍ ମାତର୍ ଆୟ, ମାନାଡ଼୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ମୁନେନ୍ ଇତ୍ତାଦ୍ ଦାନ ଲେକାମ୍ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାତିଙ୍କ୍ ପାଏମ୍ ଆତ୍ତାଡ଼୍; ଆଗେକ୍ବା ଇଶ୍ୱର୍ତେ କୁଟ୍ମାମ୍ ଆସ୍ ସାର୍ରେତଡ଼୍ ଲେକାମ୍ ମୁକ୍ତି ଆଦାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ମାମ୍ମେ ଗାଲା କେପି ଜିୱୁଣ୍ଡ୍ ଲୋପେ ଦୁଃକା ମାଡ଼ୁତମ୍ ।
ଆଦେରକମ୍ ମାନାଙ୍କ୍ ଶାତ୍ୱାମ୍ ଇଲ୍ଲେ, ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ମାନାଙ୍କ୍ ସାଆଯ୍ୟ ମାଡ଼ିତନ୍ । ବେଲା ପ୍ରାର୍ତନା ମାଡ଼ାନଙ୍କ୍ ଆଦ୍ତେ, ଆଦ୍ ମାନାଡ଼୍ ପୁନ୍ୱାଡ଼୍ । ଆଦିଙ୍କ୍ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ଲେଙ୍ଗ୍ ଇଲ୍ୱାଦ୍ ଗଟ୍ ତଡ଼୍ ମାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ଇଶ୍ୱର୍ତିଙ୍କ୍ କେତିତ୍ ।
ବେନ୍ ପଡ଼୍ୟେତାଗ୍ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ କେସ୍ମାତ୍ତମ୍, ‘ମିଡ଼୍ ମା ମାନେୟ୍ ଆୟ୍ୱିଡ଼୍,’ ଆଗେ ଅଡ଼୍ ଜିୱେ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ମାର୍କ୍ ଇଞ୍ଜ କେତିତଡ଼୍ ।”
ଇଦିନ୍ ଅର୍ତ ଆଦୁତ୍ତେ, ମାନେୟ୍ ଆସ୍ମାନ୍ଦାନ୍ ମାୟ୍ଦିଙ୍କ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ମାର୍କ୍ ଆଦାନଙ୍କ୍ ପାର୍ୱଡ଼୍ । ଇଶ୍ୱର୍ତାଦ୍ ପ୍ରତିଜ୍ଞା ଲେକାମ୍ ପୁଟ୍ତେ ପିଲା ଇଶ୍ୱର୍ତେ କଣ୍ଡେତାଗ୍ ନିଜାତେ ମାର୍କ୍ ଲେକାମ୍ ଗନା ଆଦ୍ତଡ଼୍ ।
ଜଗତ୍ତେ ଜିୱୁନ୍ ନୁ ବିଶେସ୍ତେ ମିଇ ତଡ଼୍ ମାୟାଦ୍ ସମ୍ପର୍କ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ପବିତ୍ରତା ନୁ ବିଶ୍ୱସ୍ତତା ତଡ଼୍ ପରିଚାଲିତ୍ ଇଞ୍ଜ ମାନ୍ ମୋନ୍ତାଦ୍ ସାକ୍ଷ୍ୟ । ଇଦିନ୍ ସେଙ୍ଗେ ମାନ୍ ମନ୍ତାଗ୍ ଗର୍ବ ଆଦ୍ତେ । ମାନବିକ୍ ବୁଦ୍ତେ ଆୟ୍ୟ, ମାତର୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ଅନୁଗ୍ରହ୍ତଡ଼୍ ଆଦ୍ ମାଡ଼ାନଙ୍କ୍ ମାମ୍ମେ ତିଆର୍ ଆସ୍ମିନ୍ଦେମ୍ ।
ଅଣ୍ଡ୍ ମାନ୍ ୱେରେ ମାଡ଼ି ମିନ୍ଦେନ୍ ନୁ ମାନ୍ ହୃଦୟତାଗ୍ ତାନ୍ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାତିଙ୍କ୍ ନେଃଏତାଙ୍କ୍ ମାନ୍ ପରୁ ମାଲିକ୍ ଆତ୍ତଣ୍ଡ୍ । ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ଆଦୁତ୍ତେ, ମାନ୍ ପରୁ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ଅଦିକାର୍ତେ ଚିଃଏନେ ନୁ ବବିଷ୍ୟତ୍ତେ ମାନ୍ ବାତ୍ ଦର୍କିତ୍, ଆଦିନ୍ ଗେରେଣ୍ଟି ଲେକାମ୍ ।
ଇଶ୍ୱର୍ ମାକିଂଙ୍କ୍ ଇଦ୍ ପରିବର୍ତ୍ତନ୍ ସେଙ୍ଗେ ତିଆର୍ ମାଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍ । ମେଣ୍ଡେ ଇଦିନ୍ ସାରେ ଲେକାମ୍ ତାନ୍ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାତିଙ୍କ୍ ଅଣ୍ଡ୍ ମାନ୍ ଦାନ ମାଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ନାନ୍ ମିଇ ବାବାନ୍ ଆଦ୍ତନ୍, ମେଣ୍ଡେ ମିଡ଼୍ ନା ମାର୍କ୍ ଆଦ୍ତିଡ଼୍ ନୁ ମାୟାସ୍କ୍, ସାରେତିଙ୍କ୍ ଶକ୍ତିନଡ଼୍ ପ୍ରବୁ ଇଦ୍ ଗଟ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍ ।”
ବିଶ୍ୱାସ୍ ତଡ଼୍ ଜିସୁ କ୍ରିଷ୍ଟନାଗ୍ କାୟ୍ଲି ମିଡ଼୍ ସାରେତଡ଼୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ମାର୍ମାୟାସ୍କ୍ ଆତ୍ତିଡ଼୍ ।
ମିଡ଼୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ମାର୍ମାୟାସ୍କ୍ ଇଦ୍ ପ୍ରାମାଣ୍ ମାଡ଼ାନ୍ ସେଙ୍ଗେ, ଇଶ୍ୱର୍ ତାନ୍ ମାରିନ୍ ମେଲ୍ତେ ଜିୱୁତିଙ୍କ୍ ମାନ୍ ଜିୱୁଣ୍ଡ୍ ଲୋପେ ରଅତଣ୍ଡ୍ । ଆଦ୍ ପବିତ୍ର ଜିୱୁ ଗାଟି ଲେଙ୍ଗ୍ଦେ କେତୁତ୍, “ବାବା ! ଆ ନା ବାବା !”
ମିଡ଼୍ ଆନ୍ତେ ବେସୁଙ୍କ୍ ପରିତ୍ରାଣ୍ ଦର୍ସିକି ଆତ୍କେ ଇଦ୍ ସୁସମାଚାର୍ତେ ସତ୍ଗଟ୍ କେଞ୍ଜ୍ତିଡ଼୍, ଆଦ୍ ସମୟ୍ତେ ଇଶ୍ୱର୍ତଡ଼ି ଆଦ୍ତିଡ଼୍ । ମିଡ଼୍ କ୍ରିଷ୍ଟଙ୍କ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼୍ନାଙ୍କ୍, ଇଶ୍ୱର୍ ତାନ୍ ପ୍ରତିଜ୍ଞା ଲେକାମ୍ ପବିତ୍ରଆତ୍ମାନ୍ ଦାନ ମାଡ଼ି ମିଇ ପରୁ ଅନାଦ୍ ସତ୍ ଚିଃନେ ମାଡ଼ି ନିଜର୍ ମାଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ଇଶ୍ୱର୍ତେ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାତିଙ୍କ୍ ଦୁଃକାମ୍ ଇମାଟ୍ । ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ମିଇ ପର୍ର ଇଶ୍ୱର୍ତେ ନିଜର୍ ଅଦିକାର୍ ଚିଃଏନେ ରକମ୍ ନୁ ଇଶ୍ୱର୍ ଯେ ଅନ୍ଦିନେ ମିକିଂଙ୍କ୍ ମୁକ୍ତି ମାଡ଼ିତନ୍, ଇଦିନ୍ ରକମ୍ ।
ଇଶ୍ୱର୍ ମାନାଙ୍କ୍ ବେସର୍ ପ୍ରେମ ମାଡ଼ୁତନ୍, ସୁଦୁର୍ ଚିନ୍ତା ମାଡ଼ୁଡ଼ାଟ୍ । ମାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ଅନାଦ୍ ପ୍ରେମ ଇସର୍ ନାର୍ଗେ ଯେ, ମାନାଡ଼୍ ଅନ୍ ପିଲା ଲେକାମ୍ ଲେକା ଆତ୍ତାଡ଼୍ । ନିଜାମ୍ ମାନାଡ଼୍ ଅନ୍ ପିଲାନଡ଼୍ ଆଦିନ୍ ସେଙ୍ଗେ ଜଗତ୍ ଇଶ୍ୱର୍ ତିଙ୍କ୍ ପୁନ୍ୱାଙ୍କ୍, ମାନାଙ୍କ୍ ମିକା ଏଞ୍ଚେପାର୍ୱ ।
ଇଗେ ବେନ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ପିଲା ନୁ ଶୟତାନ୍ ପିଲା ଇଦ୍ ପ୍ରକାଶ୍ ଆଦ୍ତେ, ବେନ୍ ସତ୍କାମ୍ ମାଡ଼ଣ୍ଡ୍ ବା ନିଜର୍ ବିଶ୍ୱାସୀ ଏଲାଡ଼୍ତାମୁଙ୍କ୍ ପ୍ରେମ ମାଡ଼ଣ୍ଡ୍, ଅଣ୍ଡ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ପିଲେ ଆୟଣ୍ଡ୍ ।
ଆ ନା ପ୍ରିୟ ସାଙ୍ଗନଡ଼ି, ଇଞ୍ଜେ ମାନାଡ଼୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ପିଲାନଡ଼୍, ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ବବିଷ୍ୟତ୍ତେ ବାତେ ଆଦ୍ତାଡ଼୍, ଇଦ୍ ଗଟ୍ ମେଣ୍ଡେ ପ୍ରକାଶ୍ ଆୟକେ । ଇସର୍ ମାତର୍ ମାନାଡ଼୍ ପୁତ୍ତାଡ଼୍, ବେସୁଙ୍କ୍ କ୍ରିଷ୍ଟ ମେଣ୍ଡନ୍ଦାମ୍ ୱାଦ୍ତନ୍, ମାନାଡ଼୍ ଅନ୍ୱାଦ୍ ନିଜାତାଦ୍ ମକମ୍ ଉଡ଼ି ଅନ୍ ଲେକାମ୍ ଆଦ୍ତାଡ଼୍ ।
ମାନାଡ଼୍ ଯେ ଇଶ୍ୱର୍ ତଡ଼୍ କାଇଲି ନୁ ଇଶ୍ୱର୍ ମାନ୍ ହୃଦୟତାଗ୍ ମାନ୍ତନ୍, ଇଦିନ୍ ନିଦର୍ଶନ୍ ଅଦୁତ୍, ଅଣ୍ଡ୍ ପବିତ୍ରଆତ୍ମାଙ୍କ୍ ମାନାଙ୍କ୍ ଇତ୍ତନ୍ ।
ବେନ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ମାରିନାଗ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼ିତଣ୍ଡ୍, ଅଣ୍ଡ୍ ନିଜର୍ ହୃଦୟତାଗ୍ ଇଦ୍ ସାକ୍ଷ୍ୟ ପାଏମ୍ ଆତ୍ତଣ୍ଡ୍, ବେନ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ସାକ୍ଷ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼ଣ୍ଡ୍, ଅଣ୍ଡ୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ମିଚ୍ ଇଞ୍ଜ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ଇଶ୍ୱର୍ ନିଜେ ମାରିନ୍ ବିଷୟତେ ବେନ୍ ସାକ୍ଷ୍ୟ ଇସ୍ମିନ୍ଦେଣ୍ଡ୍, ଆଗେ ଅଣ୍ଡ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼ଣ୍ଡ୍ ।
ବେନ ବିଜୟ ଆସ୍ ମାନ୍ତନ୍, ନାନେ ଅଙ୍କ୍ ଇଦ୍ ପୁରସ୍କାର୍ ଇଦ୍ତାନ୍ ନାନେ ଅନ୍ ଇଶ୍ୱର୍ ଆଦ୍ତାନ୍ ନୁ ଅଣ୍ଡ୍ ନା ପିଲା ଆଦ୍ତନ୍ ।