10 ଶାସ୍ତ୍ରତାଗ୍ ଲେକାମିନ୍ଦେ, “ଦାର୍ମାମ୍ ବେନବା ଇଲାଣ୍ଡ୍, ଇଲ୍ଲେ, ୱେରଣ୍ଡ୍ ବା ଇଲ୍ଲେଣ୍ଡ୍;
ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ହୃଦୟ୍ତାଗ୍ କାରାପ୍ ଚିନ୍ତେ, ଆୱୁକାନାଦ୍, ବ୍ୟାବିଚାର୍, ଲାଞ୍ଜେକାମ୍, ଚୋର୍ଯ୍, ମିଚ୍ କେତାନାଦ୍ ନୁ ନିନ୍ଦ୍ ପେଇତିତ୍;
ଜିସୁ ଉତ୍ତର୍ ଇତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ନାକିଙ୍କ୍ ବାତେଙ୍କ୍ ସାୟ୍ ଇଞ୍ଜ କେତୁତିନ୍ ? ଇଶ୍ୱର୍ତିଙ୍କ୍ ୱିଡ଼୍ସି ୱେର୍ଅର୍ତୁଣ୍ଡ୍ ବେନ ଲେକେତ୍ ଇଲେଣ୍ଡ୍ ।
ଶାସ୍ତ୍ର ବାକ୍ୟ ଲେକାମ୍, “ନିଜାମ୍ ବେଦ୍ପୁଟୁଙ୍କ୍ ଇଶ୍ୱର୍ ଅଡ଼ାଦ୍ ମନ୍ ନୁ ଜିୱୁଣ୍ଡ୍ତିଙ୍କ୍ ବେକାର୍ ମାଡ଼ିମିନ୍ଦେଣ୍ଡ୍ । ଇଞ୍ଜେକ୍ଆନା ଅଡ଼୍ ବାତ୍ ନା ଉଡ଼ାନଙ୍କ୍ ପାର୍ଦୁତଡ଼୍, ନା କେଞ୍ଜାନଙ୍କ୍ ପାର୍ଦୁତଡ଼୍ ।”
ବେନ ବୁଜେମ୍ ଆଦ୍ତନ୍, ଇଦ୍ ରକମ୍ ବେନ ଇଲ୍ଲାଣ୍ଡ୍; ବେନ ଇଶ୍ୱର୍ତିଙ୍କ୍ ମେଏକିତଣ୍ଡ୍, ଇଦ୍ ରକମ୍ ୱେରଣ୍ଡ୍ବା ଇଲ୍ଲାଣ୍ଡ୍;
ସାର୍ରେତଡ଼୍ ତ ପାପ୍ ମାଡ଼୍ତଡ଼୍, ମେଣ୍ଡେ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ଗୌରବ୍ ତାଗାଙ୍କ୍ ଜେକେ ଆତ୍ତଡ଼୍,
ଆଦ୍ ବେସୁଟ୍ ଆୟ୍ମାକି, ଇତ୍କେ ସାର୍ରେ ନାରୁଡ଼୍ ମିଚ୍ ଆତ୍କେ ଆୟିଡ଼୍, ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ଇଶ୍ୱର୍ ନିଜାମ୍ ଇଞ୍ଜ ସ୍ୱୀକାର୍ ଆୟି, ଶାସ୍ତ୍ରତାଗ୍ ଲେକାମିନ୍ଦେ, “ମିଡ଼୍ ମିୟାଦ୍ ବାକ୍ୟ ତଡ଼୍ ଦାର୍ମାମ୍ ଆଦ୍ତିଡ଼୍, ମେଣ୍ଡେ ବିଚାର୍ ଆଦାନ୍ୱେଲେ ଜିଡ଼ିତିଡ଼୍ ।”
ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ମୁନେଙ୍କ୍ ମାନାଡ଼୍ ବା ମୁର୍କ, ବାକ୍ୱା ମେଣ୍ଡେ ନାର୍ଗେ ରକମ୍ କାରାପ୍ ଚିନ୍ତେ ନୁ ସୁକାମ୍ତେ ଦାସ ମାତ୍ତମ୍, ଇଂସା ନୁ ଇର୍ଷାତଡ଼୍ ବାଦ୍କ ମାତ୍ତମ୍, ମେଣ୍ଡେ ପାସ୍କାନ୍ ନାରୁଡ଼୍ ଆସ୍ ନିଜେତ୍ ନିଜେତ୍ ଲୋପେ ପାସ୍କ ମାତ୍ତମ୍ ।
ଶାସ୍ତ୍ରତାଗ୍ ଲେକାମିନ୍ଦେ, “ମିଡ଼୍ ପବିତ୍ର ଆୟମୁଟ୍, ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ମାମ୍ ପବିତ୍ର ।”
କିନ୍ତୁ କାପୁରୁଷ, ବିଶ୍ୱାସ୍ଗାତତନ୍, ବିକୃତଚିରିତ୍ର, ନରଅନ୍ତା, ଲମ୍ପର, ତନ୍ତ୍ରମନ୍ତ୍ରସାବକ୍, ମୁର୍ତ୍ତିକିଙ୍କ୍ ପୁଜାନଡ଼୍ ନୁ ମିତ୍ୟାବାଦିଡ଼୍ ଅଡ଼୍ ସାରେତଡ଼୍ ବ୍ରଷ୍ଟାଚାରିଡ଼୍ନଡ଼୍ ତିଆର୍ ଆସ୍ମାନ୍ଦାନ୍ ପଡ଼ିୟେ ଅଦୁତ୍, ଗନ୍ଦକ କିସ୍ ନିଡ଼୍ସ ମାନ୍ଦାନ୍ ସାୱୁଡ଼େ ଆଗେ ଅଡ଼୍ ତୃତିୟଦାମ୍ ଡଲିତଡ଼୍ ।”
କିନ୍ତୁ ବିକୃତଚରିତ୍ର, ତନ୍ତ୍ରମନ୍ତ୍ର ମାଡ଼ାନଣ୍ଡ୍, ନରହନ୍ତା, ମୁର୍ତ୍ତିପୂଜାକି, ମିତ୍ୟାବାଦିଡ଼୍, ପ୍ରାତାରକ୍ ସାରେ ବ୍ରାଷ୍ଟାଚାରୀଡ଼୍ ସାରେତଡ଼୍ ନାର୍ ବାଇଦେ ମାନ୍ତଡ଼୍ ।