20 ମୁର୍କ ନାରୁଡ଼୍ତେ ମେସ୍ତେରି, ଅଜ୍ଞାନ୍ ନାରୁଡ଼୍ତେ ଗୁରୁ । ମିୟାଦ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ଯେ ନିୟମ୍ତାଗାଙ୍କ୍ ମିଡ଼୍ ପୁରା ସତ୍ୟ ନୁ ଜ୍ଞାନ୍ ପାଏମ୍ ଆତ୍ତିଡ଼୍ ।
ଆସୁଟେ ଜିସୁ ପ୍ରାର୍ତନା ମାଡ଼ି କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ହଁ ବାବା, ସ୍ୱର୍ଗ ନୁ ପୃତିବିତ୍ ପ୍ରବୁ, ଇଦ୍ ସାରେ ଗଟ୍ ବୁଦ୍ଦିମାନ୍ ନୁ ଶିକିତ୍ ନାରୁଡ଼୍ ମିଞ୍ଜ୍ସ୍ପିମାଞ୍ଜ୍ କାର୍ୱେ ନାରୁଡ଼ାଗ୍ କେସ୍ମାନ୍ଦାନ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ନାନ୍ ନିକିଂଙ୍କ୍ ଦନ୍ୟବାଦ୍ ଇଦୁତାନ୍ ।
ମିଡ଼୍ ନିଜାମ୍ ପୁତ୍ତିଡ଼୍ ଯେ, ମିଡ଼୍ ଇକାଡ଼୍ତାଗ୍ ମାନ୍ଦାନ୍ ନାରୁଡ଼୍କିଙ୍କ୍ ୱେସ୍ ରକମ୍ ଆଦ୍ତିଡ଼୍,
ଆଲେକେ ମାମ୍ମେ ବାତ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ତଡ଼୍ ନିୟମ୍ତିଙ୍କ୍ ଲପ୍ ମାଡ଼ୁତାଡ଼୍ ? ଆଦ୍ ବେସୁଟ୍ ବା ଆୟ୍ମାକି, ବିଶ୍ୱାସ୍ ତଡ଼୍ ମାନାଡ଼୍ ନିୟମ୍ତିଙ୍କ୍ ସାୟେ ତିଆର୍ ମାଡ଼ୁତାଡ଼୍ ।
ଇତ୍କେ ଇଶ୍ୱର୍ତିଙ୍କ୍ ଦନ୍ୟବାଦ୍ ଇଦୁତାନ୍, ଯଦି ମିଡ଼୍ ଅଣ୍ଡ୍ଦିନ୍ ପାପ୍ତେ ଦାସ ମାତ୍ତିଡ଼୍, ମିଡ଼୍ ଇଞ୍ଜେ ସୁସମାଚାର୍ତାଗାଙ୍କ୍ ନାଡ଼୍ସି ମାନ୍ଦାନ୍ ସତ୍ତିଙ୍କ୍ ହୃଦୟ୍ତଡ଼୍ ପାଲନ୍ ମାଡ଼ୁତିଡ଼୍ ।
ଦାଦାଲଡ଼ି ନୁ ଏଲାସ୍କ୍, ଆଦ୍ୟାତ୍ମିକ ନାରୁଡ଼୍ ସାଙ୍ଗ୍ ଗଟି ତିରିଆନ୍ ଲେକେତ୍ ନାନ୍ ମିତଡ଼୍ ଗଟି ତିରିୟ୍ଇଲେନ୍ । ମାତର୍ ନାନ୍ ମିକିନ୍ ଇ ବୁମ୍ତା ନାରୁଡ଼୍ ନୁ କ୍ରିଷ୍ଟନ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ତାଗ୍ ପିଲା ଏର୍କା କିସ୍ ଗଟି କେତ୍ତାନ୍ ।
ନାୟାଗାଙ୍କ୍ ବେନ୍ସାରେ ବାକ୍ୟ କେଞ୍ଜିମିନ୍ଦେଡ଼ି, କ୍ରିଷ୍ଟ ଜିସୁନ୍ ମୁନେଙ୍କ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ତେ ବା ପ୍ରେମତେ ଆଦ୍ ଆଦର୍ଶଲେକାମ୍ ପଇସ୍ ମାନୁଟ୍ ।
ଅଡ଼୍ ବକ୍ତନଡ଼୍ ବଣ୍ଡ୍କ୍ତିଙ୍ଗ୍ ପଇଦ୍ତଡ଼୍, କିନ୍ତୁ ଆଗେତ୍ ଶକ୍ତିତିଙ୍କ୍ ଅସ୍ୱିକାର୍ ମାଡ଼ିତଡ଼୍; ଇଦ୍ଲେକାମ୍ ନାରିଡ଼ାଗାଙ୍କ୍ ଯେକା ମାନୁଟ୍ ।
ଅଡ଼୍ ଇଶ୍ୱର୍ତିଙ୍କ୍ ପୁତ୍ତଡ଼୍ ଇଞ୍ଜ ସ୍ୱୀକାର୍ ମାଡ଼ିତଡ଼୍, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଅଡ଼୍ ପାଡ଼୍ୟିତଡ଼୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ଅସ୍ୱୀକାର୍ ମାଡ଼ିତଡ଼୍; ଅଡ଼୍ ପାସ୍କାନଡ଼୍ ନୁ ମୁର୍କ ମେଣ୍ଡେ ସାର୍ରେ ସାୟେ ପାଡ଼୍ୟିତିଙ୍କ୍ ଯୋଗ୍ୟ ଆୟ୍ୟଡ଼୍ ।
ବେନ ଆସାମ୍ ପାଲ୍ ଉନ୍ତଣ୍ଡ୍, ଅଣ୍ଡ୍ ପିଲାତ୍ ଲେକେତ୍ ମାନ୍ତଣ୍ଡ୍, ଆଦିଙ୍କ୍ ଅଣ୍ଡ୍ ସାୟେ କି କାରାପ୍ ପୁନ୍ଦାନଙ୍କ୍ ବୁଦ୍ ଇଲ୍ଲା ।
ଆ ନା ଦାଦାଲଡ଼ି ନୁ ଏଲାସ୍କ୍, ମିଡ଼୍ ନାର୍ଗେ ମେସ୍ତେରିଡ଼୍ ଆୟ୍ମାଟ୍; ମେସ୍ତେରି ଯେ ମାନାଡ଼୍, ମାନାଡ଼୍ ନାର୍ଗେ ଦଣ୍ଡ୍ ପାଏମ୍ ଆଦ୍ତାଡ଼୍, ଇଦ୍ ପୁଞ୍ଜ୍ମାନୁଟ୍ ।
କେହେମୁଲ୍ ପିଲାନ୍ ଲେକାମ୍ ଆୟମୁଟ୍ । ସାରେଦାମ୍ ସାୟେତାଦ୍ ପାଲ୍ ଉନ୍ଦାନ୍ ସେଙ୍ଗେ କାର୍ୱିଙ୍କ୍ ଆୟମୁଟ୍ । ଆଲେକେକ୍ ମୀଇଡ଼୍ ପେର୍ସାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ପରିତ୍ରାଣ ପାହେମ୍ ଆଦ୍ତିଡ଼୍ ।