11 ଇଞ୍ଜେ ଇୱୁ ସାର୍ରେ ମିକିଂଙ୍କ୍ ମାଡ଼ାନଙ୍କ୍ ଆଦ୍ତେ, ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ଉସ୍କାଡ଼୍ତାଗାଙ୍କ୍ ତେଦାନାଦ୍ ଦିନାମ୍ ଏୱୁତ୍ତେ । ପରିତ୍ରାଣ ପାଏମ୍ ଆଦାନ୍ ଦିନାମ୍ ମୁନେନ୍କନ୍ସ୍ ଇଞ୍ଜେ ଗାଟି ଗାର୍ରେ ଏୱୁତ୍ତେ ।
ସାରେଦିନା କେସମାନୁଟ୍, ନେଣ୍ଡ୍ ୱାର୍ସାମ୍ ଆଦ୍ତେ, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ମାବ୍ଏର୍ ଆସ୍ ମିନ୍ଦେ ମାବ୍ପଇସ୍ ମିନ୍ଦେ । ମିଡ଼୍ ମାବ୍ ଉଡ଼ିକେ କେତା କେତି ଆସ୍ ପୁନ୍ଦୁତିଡ଼୍, ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ଦିନାକିଙ୍କ୍ ଉଡ଼ାନାଦ୍ ସାରେ ବୁଜେମ୍ ଆୟୱିଡ଼୍ ?
ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଇଦ୍ସାରେ ଗଟ୍ନା ଆଦ୍ଦାନ୍ ୱେଲେ ମିଡ଼୍ ତେଦି ନିଲ୍ମୁଟ୍ ନୁ ପରୁ ଉଡ଼ାଟ୍ ନୁ ତାଲେତିଙ୍କ୍ ପରୁ ତେହେମୁଟ୍, ଆସୁଟେ ମିୱାଦ୍ ମୁକ୍ତି ଗାର୍ରେ ୱାସ୍ ହେଉଦୁତ୍ ।”
ଅଡ଼୍ ସେଙ୍ଗେ ଇଦ୍ ସାର୍ରେ ଗଟ୍ନା ୱେରେନାରୁଡ଼ାଦ୍ ୱେଷଡ଼୍ ଇନା ଆତ୍ତେ ନୁ ମାନ୍ ସତର୍କ ମାଡ଼ାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ଆୱୁ ଲେକାଆତ୍ତା । ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ମାନାଡ଼୍ ଯୁଗ୍ ତେରାନ୍ୱେଲେ ବାଦ୍କୁତାଡ଼୍ ।
ଆଦିଙ୍କ୍ ସାୟେତ୍ ବୁଦ୍ତେ ମାନୁଟ୍, ପାପାମ୍ ମାଡ଼୍ମାଟ୍ । ମିକିଂଙ୍କ୍ ସିଗିଙ୍କ୍ ସେଙ୍ଗେ ନାନ୍ନେ ଇଦ୍ କେତୁତାନ୍, ମିଇ ଲୋପେଙ୍କ୍ ବେସ୍କ୍ତୁଡ଼୍ ଇଶ୍ୱର୍ତିଙ୍କ୍ ପୁନଡ଼୍ !
ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ୱେସ୍ ସାର୍ରେ ବିଷୟ୍ ପେସ୍ପିତା । ଆଦିନ୍ ମାୟ୍ଦିଙ୍କ୍ ଇଲା ଲେକ୍ତାଦ୍ ମିନ୍ଦେ, “ହୋ ଉଞ୍ଜ୍ତେନଡ଼ି, ତିଆର୍ତେ ଆୟ୍ମୁଟ୍ ନୁ ଡଲ୍ତେନଡ଼ାଗାଙ୍କ୍ ତେଏଦାଟ୍ ! କ୍ରିଷ୍ଟନ୍ ୱେସ୍ତାଗ୍ ପେୟ୍ମୁଟ୍ ।”
ମିଡ଼୍ ଗାଲା ଶକ୍ତିତଡ଼୍ ପୟ୍ସ୍ ନିଜେତ୍ ନିଜେତ୍ ଜିୱୁଣ୍ଡ୍ତିଙ୍କ୍ କଟ ମାଡ଼ାଟ୍, ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ପ୍ରବୁ ୱାଦାନାଦ୍ ଦିନାମ୍ ଗାର୍ରେ ଏୱୁତ୍ତେ ।
ସାରେ ବିଷୟତାଦ୍ ତେରାନ୍ ଦିନାମ୍ ଏୱୁତେ । ମିଡ଼୍ ପ୍ରାର୍ତନା ତାଗ୍ ମାନ୍ଇସ୍ ମାନ୍ଦାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ନିଜର୍ ପର ଆଶେ ୱାଟି ତିଆର୍ଆସ୍ ମାନୁଟ୍ ।
ଯଦି ଇଦ୍ଲେକାମ୍ ସାରେ ବିଷୟ ଦସଂ ଆଦ୍ତା, ଆଲେକ୍ ଆଲ୍ସୁଡ଼ାଟ୍, ମିୟାଦ୍ ବେସତ୍ ଜିୱୁଣ୍ଡ୍ ଆଦାନ୍ ଦର୍କାର୍ । ଆଦ୍ ପବିତ୍ର ନୁ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ମୁନେ ଉତ୍ସର୍ଗ ଆଦାନାଦ୍ ନିୟାତି ଦର୍କାର୍ ।
ପ୍ରବୁ ତାନ୍ ପ୍ରତିଜ୍ଞା ପୁରା ମାଡ଼ାନଙ୍କ୍ ଲେଟ୍ ମାଡ଼ଣ୍ଡ୍, ଯଦି ବା ବେସ୍କ୍ତୁଡ଼୍ ଇଦିଙ୍କ୍ ଲେଟ୍ ଇଞ୍ଜ ଏର୍କା ମାଡ଼ିତଡ଼୍ ମାତର୍ ପ୍ରବୁ ମି ସେଙ୍ଗେ ଗାଟି ସହନଶିଳ । ଅଣ୍ଡ୍ ଇଚ୍ଛା ମାଡ଼ନ୍, ବେନ ୱେରଣ୍ଡ୍ ବିନଷ୍ଟ ଆଇଣ୍ଡ୍ । ସାରେତଡ଼୍ ନିଜର୍ ନିଜର୍ ପାପତାଗାଙ୍କ୍ ମାଲ୍ୱିଡ଼୍, ଇଦ୍ ଅନାଦ୍ ଇଚ୍ଛା ।
ପିଲାନଡ଼ି ! ମାଡ଼େଙ୍ଗ୍ ଦିନାମ୍ ଗାରେ ଏୱୁତେ । କ୍ରିଷ୍ଟନ୍ ଶତ୍ରୁଡ଼୍ ୱାଦାନାଦ୍ ସମୟ ଆତ୍ତେ ଇଞ୍ଜ୍ କେଞ୍ଜ୍ତିଡ଼୍, କ୍ରିଷ୍ଟନ୍ ନାର୍ଗେ ଶତ୍ରୁଡ଼୍ ଇଞ୍ଜେ ତନ୍ଦୁତଡ଼୍; ଆସୁଙ୍ଗ୍ ମାଡ଼େଙ୍ଗ୍ ଦିନାମ୍ ଗାରେ ଏୱୁତା ଇଞ୍ଜ୍ ମାମେ ପୁତ୍ତମ୍ ।
ବେନ୍ ନାରୁଣ୍ଡ୍ ଇଦ୍ ବଇ କାର୍ତିତନ୍ ନୁ ବେନଡ଼୍ ଇଗେ ପ୍ରକାସିତ୍ ବବିଷ୍ୟତ୍ ଗଟି କେଞ୍ଜି ଆଦ୍ କେତ୍ତେ ଲେକାମ୍ ପାଲନ୍ ମାଡ଼ିତନ୍, ଅଡ଼୍ ବାସ୍ତବିକ୍ ବାଗ୍ୟବାନ, ଇତ୍କେ ଆଦ୍ ସାରେ ଗଟେମ୍ଆଦାନ୍ ସମୟ ଏୱୁତେ ।
ଅଣ୍ଡ୍ ମେଣ୍ଡେ ନାକିଙ୍କ୍ କେତ୍ତନ୍, “ହିଦ୍ ବଇକି ବବିଷ୍ୟଦ୍ ଗଟୀକି ମିଞ୍ଜିପି ନେହେମାଟ୍, ବାତ୍ତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ଇୱ ଗାରେ ଗଟେମ୍ ଆଦାନାଦ୍ ସମୟ ଆରେ ୱାସ୍ଏଉଦୁତ୍ ।
ଜିସୁ କେତୁତନ୍, “କେଞ୍ଜାଟ୍ ! ନାନେ ଜାପେ ୱାଦୁତାନ୍ ! ସାରେତଡ଼୍କିଙ୍କ୍ ନିଜେ ନିଜେତ୍ କାମ୍ ଲେକାମ୍ ଶାସ୍ତି ଇଦାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ନାନେ ପୁରସ୍କାର୍ ତାତିତାନ୍ ।
ବେନ ଇଦ୍ ସାରେ ବିଷୟତେ ସାକ୍ଷ୍ୟ ଇଦୁତନ୍, ଅଣ୍ଡ୍ କେତୁତନ୍, “ଇଦ୍ ନିଜାମ୍ । ନାନେ ଜାପେ ୱାଦୁତାନ୍ ।” ଆଲେକେ ଆୟି । ପ୍ରବୁ ଜିସୁ ୱାଡ଼ିଣ୍ଡ୍ !