17 ଅଡ଼ାଦ୍ କପାମ୍ତେ ବୟଙ୍କାର୍ ଦିନାମ୍ ୱାସ୍ ଏୱୁସ୍ମିନ୍ଦେ । ବେନ ଆଦ୍ ପ୍ରତିରଦ୍ ମାଡ଼େପାର୍ତନ୍ ?”
ତିଆର୍ତେ ମାନୁଟ୍ ନୁ ତିପାଲ୍ତେ ଆଦାନଙ୍କ୍ ଶକ୍ତି ଆଦାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ନୁ ନାରୁଡ଼୍ ପିଲାତନ୍ ମୁନେ ନିତାନ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ସାରେଦାମ୍ ପ୍ରାର୍ତନା ମାଡ଼ାଟ୍ ।”
ଇତ୍କେ ମିଡ଼୍ ନିଜର୍ ଗାଡ଼୍ସ୍ ନୁ ବାଦ୍ଲେମ୍ ଆୟ୍ୱାଦ୍ ଜିୱୁଣ୍ଡ୍ ଲେକାମ୍, ବେନ୍ ଦିନ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତାଦ୍ ନ୍ୟାୟ ବିଚାର୍ ଆଦ୍ତେ, ଆଦ୍ କପାମ୍ ଦିନ୍ ସେଙ୍ଗେ ମିଡ଼୍ ନିଜେ କପାମ୍ ଗାଡ଼୍ସୁତିଡ଼୍;
ମେଣ୍ଡେ ବେନ୍ ଦୂତଡ଼୍ ନିଜେତ୍ ପଦତାଗ୍ ମାନ୍ୱେକଟ ତାମାଦ୍ ପଡ଼୍ୟେ ୱିଡ଼୍ସ୍ତଡ଼୍, ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ଇଶ୍ୱର୍ ବେଡ଼୍ୟାଦ୍ ବିଚାର୍ ଦିନ୍ ଏୱୁନା ସାରେଦିନାତ୍ ମାୟ୍ଦିଂକ୍ ବନ୍ଦି ମାଡ଼ି ଇକାଡ଼୍ ମାନ୍ଦାନ୍ ପଡ଼୍ୟେତାଗ୍ ନେଃଏତଣ୍ଡ୍ । ଇୱୁ ସାରେ ମନେମାଡ଼ାଟ୍ ।
ଅଣଇହୁଦୀଡ଼୍ କାର୍ୱିନ୍ ଆତ୍ତଡ଼୍; ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ନିୟାଦ୍ କପାମ୍ତେ ସମୟ ଏୱୁତେ, ଡଲ୍ତେନଡ଼୍ ଇଞ୍ଜେ ବିଚାର୍ ଆଦ୍ତଡ଼୍ । ନି ସେବକ୍ ବାବବାଦିନଡ଼୍ ନୁ ବେନଡ଼୍ ନିକିଙ୍କ୍ ୱେର୍ଦୁତଡ଼୍, ମାନ୍ୟଗଣ୍ୟ ବା ନଗଣ୍ୟ ସାରେତଡ଼୍ ପୁରସ୍କାର୍ ପାଏମ୍ ଆଦ୍ତଡ଼୍ ମେଣ୍ଡେ ବେନଡ଼୍ ପୃତିବିତିଙ୍କ୍ ଦଂସ ମାଡ଼ିତନ୍, ଅଡ଼୍ ମିକା ଦଂସ ଆଦ୍ତଡ଼୍ ।”
ଆୱୁ ପାପାତ୍ମାକି ବାକ୍ୱା କାମ୍ ମାଡ଼୍ନୁ । ଆୱୁ ସର୍ବଶକ୍ତିମାନ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ଦିବସ୍ତେ ଯୁଦ୍ ମାଡ଼ାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ପୃତିବିତେ ରାଜାନଡ଼୍କ୍ ଅଣ୍ଡୟ୍ତାଗ୍ ଦିବ୍ ଆଦାଙ୍କ୍ ପେଇତ୍ତା ।