7 ଜିସୁ କେତିତନ୍, “କେଞ୍ଜାଟ୍ ! ନାନେ ଜାପ୍ପେ ୱାଦ୍ତାନ୍ ! ବେନଡ଼୍ ଇଦ୍ ବଇତଡ଼୍ କେସ୍ମାନ୍ଦାନ୍ ବାବବାଣି ସେଙ୍ଗେ ମନ୍ ଇସ୍ମିକା ଗଟି କେଞ୍ଜିତନ୍, ଅଡ଼୍ ବାଗ୍ୟବାନ୍ !”
ବେନମାତି ନାକ୍ କେତ୍ତନ୍, “ମିଡ଼୍ ବାତ୍ ଉଡ଼ୁତିଡ଼୍, ଆଦ୍ ୱେରଡ଼୍ ବଇତାଗ୍ ଲେକିୱାଟେ ନୁ ଏପିସସ୍, ସ୍ମର୍ଣ୍ଣା, ପର୍ଗାମମ୍, ତୁୟଟୀରା, ସାର୍ଦ୍ଦିସ୍, ପିଲାଦେଲ୍ଫିଆ ନୁ ଲାଉଦିକିଆତାଗ୍ ମାନ୍ଦାନ୍ ମଣ୍ଡଲିକିଙ୍କ୍ ବଇତିଙ୍କ୍ ରହସିମୁଟ୍ ।”
ବେନ୍ ନାରୁଣ୍ଡ୍ ଇଦ୍ ବଇ କାର୍ତିତନ୍ ନୁ ବେନଡ଼୍ ଇଗେ ପ୍ରକାସିତ୍ ବବିଷ୍ୟତ୍ ଗଟି କେଞ୍ଜି ଆଦ୍ କେତ୍ତେ ଲେକାମ୍ ପାଲନ୍ ମାଡ଼ିତନ୍, ଅଡ଼୍ ବାସ୍ତବିକ୍ ବାଗ୍ୟବାନ, ଇତ୍କେ ଆଦ୍ ସାରେ ଗଟେମ୍ଆଦାନ୍ ସମୟ ଏୱୁତେ ।
“କେଞ୍ଜା ! ନାନେ ଡଙ୍ଗାଲ୍ ଲେକାମ୍ ୱାଦ୍ତାନ୍ । ବେନ୍ ନାରୁଣ୍ଡ୍ ଜାଗ୍ରତ୍ତେ ମାଞ୍ଜ୍ ଡଙ୍ଗାନାଗାଙ୍କ୍ ନିଜେତ୍ ସିଲେ ଚକା ରକ୍ଷା ମାଡ଼ିତଣ୍ଡ୍, ଅଣ୍ଡ୍ ବାଗ୍ୟବାନ୍ । ଆଲେକ୍ ଅଣ୍ଡ୍ ବାଣ୍ଡାଲ୍ ଆସ୍ ବିଚରଣ ମାଡ଼ାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ଅଙ୍କ୍ ସିଗ୍ ଆଦେ ୱେଇୟ ।”
ମିୟାଦ୍ ପାପ ୱିଡ଼୍ସାଟ୍; ଇଲୁକ୍ ନାନେ ଯାପେ ମିଇ ଗାର୍ରେ ୱାସ୍ ନା ମକତାଗ୍ ପେୟ୍ତେ ଚୁର୍ ଲେକେତ୍ ଗଟ୍ତଡ଼୍ ଆଦ୍ କାରାପ୍ ବ୍ୟବହାର୍ ମାଡ଼ମାନ୍ଦାନ୍ ନାରୁଡ଼୍ ବିରୁଦ୍ଦତେ ଯୁଦ୍ ମାଡ଼ିତାନ୍ ।
ଜିସୁ କେତୁତନ୍, “କେଞ୍ଜାଟ୍ ! ନାନେ ଜାପେ ୱାଦୁତାନ୍ ! ସାରେତଡ଼୍କିଙ୍କ୍ ନିଜେ ନିଜେତ୍ କାମ୍ ଲେକାମ୍ ଶାସ୍ତି ଇଦାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ନାନେ ପୁରସ୍କାର୍ ତାତିତାନ୍ ।
ନାନେ ଯୋହନ । ବେନଡ଼୍ ଇଦ୍ ବଇତେ ବବିଷ୍ୟତ୍ବାଣି ସାରେ କେଞ୍ଜିତଡ଼୍, ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ନାନେ ସତର୍କ ମାଡ଼ିଦୁତାନ୍, ଯଦି ଇଗେ ବେନ ବାତେ କାଇଲ୍କେ, ଆଲେକ୍ ଇଦ୍ ବଇତାଗ୍ ଲେକ୍ତାଉ ମଆମାରିତେ ଇଶ୍ୱର ଅଙ୍କ୍ ଶାସ୍ତି ଇଦ୍ତନ୍,
ଇଦ୍ ବଇତେ ବବିଷ୍ୟଦ୍ବାଣି ତାଗାଙ୍କ୍ ବେନ ଯଦି ବାତେ ବୁଦ୍ ଇଦ୍ତନ୍, ଆଲେକ୍ ଇଶ୍ୱର୍ ଅଙ୍କ୍ ଇଦ୍ ବଇତାଗ୍ ଲେକ୍ତାୱୁ ଜିୱେତେ ମାଡ଼େତ୍ କାୟାନାଗାଙ୍କ୍ ନୁ ପବିତ୍ର ନାର୍ତାଗାଙ୍କ୍ ଗେଲ୍ସ୍ପିତନ୍ ।
ବେନ ଇଦ୍ ସାରେ ବିଷୟତେ ସାକ୍ଷ୍ୟ ଇଦୁତନ୍, ଅଣ୍ଡ୍ କେତୁତନ୍, “ଇଦ୍ ନିଜାମ୍ । ନାନେ ଜାପେ ୱାଦୁତାନ୍ ।” ଆଲେକେ ଆୟି । ପ୍ରବୁ ଜିସୁ ୱାଡ଼ିଣ୍ଡ୍ !
ପ୍ରବୁ ଜିସୁ କ୍ରିଷ୍ଟନ୍ ଅନୁଗ୍ରହ ସାରେତଡ଼୍ ଏର୍କେ ମାଡ଼ିଡ଼୍ । ଆମେନ୍ ।
ନାନେ ଯାପେ ୱାଦୁତାନ୍, ମିୟାଦ୍ ବାତେ ମିନ୍ଦେ, ଆଦ୍ ସୁରକ୍ଷା ମାଡ଼ାଟ୍, ବେଲାନ୍ ବେନ ମିୟାଗାଙ୍କ୍, ମିୟାଦ୍ ଜିଡ଼୍ତେ ପୁରସ୍କାର୍ ଡଙ୍ଗି ଅୟ୍ମାକିଡ଼୍ ।
ମିକିଙ୍କ୍ ବେନ୍ ଶିକ୍ଷା ଇସ୍ମାତ୍ତନ୍ ନୁ ମିଡ଼୍ ବାତେ କେଞ୍ଜି ମାତ୍ତିଡ଼୍, ଆଦ୍ ଏର୍କା ମାଡ଼ି ପାଲନ୍ ମାଡ଼ାଟ୍ ନୁ ମିଇ ପାପ ତାଗାଙ୍କ୍ ମାଲ୍ମୁଟ୍ । ଜାଗ୍ରତ୍ ଆୟକ୍, ନାନେ ଡଙ୍ଗାଲ୍ ଲେକାମ୍ ପୁନ୍ୱେଲେକାମ୍ ମିଇ ପାକେ ୱାଦ୍ତାନ୍ । ବେନ୍ ସମୟତେ ୱାଦ୍ତାନ୍, ଆଦ୍ ମିଡ଼୍ ପୁନ୍ୱିଡ଼୍ ।