14 ବେନଡ଼୍ ନିଜେ ନିଜେତ୍ ଚକା ନର୍ସ୍ ୱେଡ଼୍ସ୍ପିତନ୍, ଅଡ଼୍ ବାଗ୍ୟବାନ୍ । ଜିୱେ ମାଡ଼େତ୍ କାୟା ତିନ୍ଦାନଙ୍କ୍ ନୁ ଦ୍ୱାର୍ ଇସ୍ ନାର୍ଦାଗ୍ ମିକା ଆଦାନଙ୍କ୍ ଅଡ଼ାଦ୍ ଅଦିକାର୍ ମିନ୍ଦେ ।
ଆଗାଙ୍କ୍ ଜିସୁ ମେଣ୍ଡନ୍ନ୍ଦାମ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ସତ୍ ନାନ୍ ମିକିଂଙ୍କ୍ କେସମିନ୍ଦେନ୍, ନାନ୍ ନିଜେ ମେଣ୍ଢାକିନ୍ ହାର୍ ।
ନାୟାଦ୍ ମାର୍ ଇସ୍, ଯଦି ବେନ ନା ଆଲାଇସ୍ ଆଦ୍ତନ୍, ଆଲେକେ ଅଣ୍ଡ୍ ରକ୍ଷା ଜିୱେଦର୍କିତ୍ ନୁ ଲୋପେୱାସ୍ ନୁ ବାଇଦେଆଞ୍ଜ୍ ତିନ୍ଦାନାହୁ ଦର୍କିତ୍ ।
ଯଦି ମିଡ଼୍ ନାକିଂଙ୍କ୍ ପ୍ରେମ ମାଡ଼ୁତିଡ଼୍, ଆଲେକେ ନାଉ ଗଟ୍ ସାରେ ପାଲନ୍ ମାଡ଼ିତିଡ଼୍ ।
ଜିସୁ ଅଂକିଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, ନାନ୍ ଆର୍, ସତ୍ ନୁ ଜିୱୁନ୍; ନାଆଲାନ୍ ଅନ୍ୱେ ବେନବା ବାବାନ୍ ଗାର୍ରେ ଆଦ୍ପାର୍ୱଡ଼୍ ।
ମା ଆନିଦାଦି ଯାକୁବ୍ ହି ନୂୟ୍ ମାକିଂଙ୍କ୍ ଇସ୍ମାତ୍ତଣ୍ଡ୍, ମେଣ୍ଡେ ନିଜେ, ମେଣ୍ଡେ ତାନ୍ ମାର୍କ୍ ନୁ ଜିୱାକିନ୍ ଲନ୍ ହିଗାଙ୍କ୍ ହୁଞ୍ଜ ମାତ୍ତା, ଅନ୍ ଆଗାଙ୍କ୍ କି ନିମ୍ ବେଡ଼୍ୟନି ?”
ସୁନ୍ନତ୍ ଆଦାନାଦ୍ କି ଅସୁନ୍ନତ ଆଦାନାଦ୍ ମୁକ୍ୟ ବିଷୟ୍ ଆୟ୍ୟ, ମାତର୍ ମୁକ୍ୟ ବିଷୟ୍ ଆଦୁତ୍ତେ ଇଶ୍ୱରନ୍ ଗଟ୍ କେଞ୍ଜାନାଦ୍ ।
ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ସାବ୍ଦାନ୍, ଇତ୍କେ ମିୟାଦ୍ ଇଦ୍ ସ୍ୱାଦିନତା କାମ୍ଜୁର୍ ନାରୁଡ୍କ୍ ରାଲାନାଦ୍ ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଆତା ।
ବାଗାତ୍ ସାର୍ରେ ପ୍ରେରିତନଡ୍, ପ୍ରବୁନ୍ ଦାଦାଲର୍ ନୁ ଏଲାସ୍କ୍ କୈଫାନ୍ ଲେକେତ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ତାଦ୍ ମୁତ୍ତେ ପେଣ୍ଡୁଲ୍ ଆସ୍ ସାଙ୍ଗେ ପଇସ୍ ଉଡ଼ାନଙ୍କ୍ ବାତା ମାକିନ୍ ଅଦିକାର୍ ଇଲ୍ଲା ?
ଆଦିଙ୍କ୍ କ୍ରିଷ୍ଟ ଜିସୁନ୍ ତଡ଼୍ ଜିୱୁଣ୍ଡ୍ ବାଦ୍କେ ସୁନ୍ନତ କି ଅସୁନ୍ନତ ବାତେବା ୱେରେ ମାନ, ଇତ୍କେ ବିଶ୍ୱାସ୍ତାଗ୍ ଗାଡ଼୍ସ୍ ମାଞ୍ଜ୍ ପ୍ରେମତଡ଼୍ ପାଡ଼୍ୟି ମାଡ଼ାନାଦ୍ ସାୟେ ।
ବେନଡ଼୍ କ୍ରିଷ୍ଟନାଗେ ଇଦ୍ ଆଶେ ମାଡ଼ିମିନ୍ଦେଡ଼୍, ଅଡ଼୍ କ୍ରିଷ୍ଟନ୍ ଲେକାମ୍ ନିଜେତିଙ୍କ୍ ପବିତ୍ର ମାଡ଼ି ନେଃଏତିତଡ଼୍ ।
ଇଶ୍ୱର୍ତେ ସେଙ୍ଗେ ମାନାଦ୍ ପ୍ରେମ ମିନ୍ଦେ, ଇଦିନ୍ ଅର୍ତ, ମାନାଡ଼୍ ଅନ୍ ଆଜ୍ଞା ପାଲନ୍ ମାଡ଼ିତାଡ଼୍ । ଅନ୍ ଆଜ୍ଞା ପାଲନ୍ ମାଡ଼ାନାଦ୍ ଗାଟି କଷ୍ଟ ଇଲେ,
“କେଞ୍ଜାନଙ୍କ୍ କେୱୁ ମାତ୍କେ, ମଣ୍ଡଲିକିଙ୍କ୍ ପବିତ୍ରଆତ୍ମା ବାତେ କେତୁତା, କେଞ୍ଜାଟ୍ ! ବେନଡ଼୍ ଜିଡ଼ିତଡ଼୍, ନାନେ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ବଗିଚାତାଗେ ଆଦ ମାନ୍ଦାନ୍ ଜିୱେମାନ୍ଦାନ୍ ମାଡ଼ାତାଦ୍ କାୟେ ତିନ୍ଦାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ଅଦିକାର୍ ଇଦ୍ତାନ୍ ।”
ଇଦିନ୍ ୱେରଡ଼୍ ବେଡ଼୍ୟାଦ୍ ପ୍ରାଚିର୍ ମାତ୍ତେ । ଆଦ୍ ପ୍ରାଚିର୍ତାଗ୍ ବାରହଜାର୍ ଦୂତନ୍ ଦ୍ୱାର୍ ମାତ୍ତା ବାରହଜାର୍ ଦ୍ୱାର୍ ମାତ୍ତା ନୁ ଆୱୁ ଦ୍ୱାର୍କିନ୍ ପରୁ ଇଶ୍ରାଏଲ୍ ଜାତିତେ ବାରହଜାର୍ ନାକିନ୍ ପେଦେରି ଲେକାମ୍ତେ ।
ବାତ୍ ବା କାରାପ୍ ଜିନିସ୍ ଇଗେ ୱାଡ଼୍ । କାରାପ୍ କାମ୍ ମାଡ଼ାନ୍ ନାରୁଡ଼୍ ନୁ ମିଚ୍ କେତାନ୍ ନାରୁଡ଼୍ ଇଦ୍ ନାର୍ଦାଗ୍ ଅସାନଙ୍କ୍ ପାର୍ୱଡ଼୍ । ବେନଡ଼ାୱୁ ପେଦେର୍ ମେଣ୍ଢା ମେୟ୍ତାନଣ୍ଡ୍ତେ ଜିୱୁଣ୍ଡ୍ ବଇତାଗ୍ ଲେକା ଆସ୍ମାନ୍ତେ, ଅଡ଼୍ ଇଦ୍ ନାର୍ଦାଗ୍ ଅସାଙ୍କ୍ ପାର୍ଦ୍ତଡ଼୍ ।
ନାର୍ଦେ ରାଜ୍ଆର୍ରଦାଲନ୍ ପେଇସ୍ ଆତ୍ତେ । ନଦୀତ୍ ରେଣ୍ଡପାକା ଜିୱେତେ ମାଡ଼େ ମାତ୍ତା । ଆୱୁ ଏଣ୍ଡ୍କିଙ୍କ୍ ସାରେ ନେଲ୍ଞ୍ଜ୍ଜିନ୍, ଇତ୍କେ ୱାଡ଼୍ଷାତିଙ୍କ୍ ୧୨ ନେଲ୍ଞ୍ଜ୍ କାୟା ଆଦିତା ନୁ ଇଦିନ୍ ଆକି ଆରୋଗ୍ୟ ଦାୟକ ।
ଜିସୁ କେତିତନ୍, “କେଞ୍ଜାଟ୍ ! ନାନେ ଜାପ୍ପେ ୱାଦ୍ତାନ୍ ! ବେନଡ଼୍ ଇଦ୍ ବଇତଡ଼୍ କେସ୍ମାନ୍ଦାନ୍ ବାବବାଣି ସେଙ୍ଗେ ମନ୍ ଇସ୍ମିକା ଗଟି କେଞ୍ଜିତନ୍, ଅଡ଼୍ ବାଗ୍ୟବାନ୍ !”
ନାନେ ଉତ୍ତର୍ ଇତ୍ତନ୍, “ଆଜ୍ଞା ! ନାନେ ପୁନ୍ନନ୍ । ନିମେ ପୁଞ୍ଜ୍ମାନ୍ନ୍ତି ।” ଅଣ୍ଡ୍ ନାକିଙ୍କ୍ କେତ୍ତନ୍, “ଇ ନାରୁଡ଼୍ ବୟଙ୍କାର୍ କଷ୍ଟତାଗାଙ୍କ୍ ୱାତ୍ତଡ଼୍ । ଅଡ଼୍ ସାରେତଡ଼୍ ମେକାଗାଲାନ୍ ନେତୁର୍ତେ ନିଜେ ନିଜେତ୍ ଚକା ନର୍ସ ପାଣ୍ଡ୍ରି ମାଡ଼୍ତଡ଼୍ ।