22 ନାନେ ନାର୍ଦାଗ୍ ବାତ୍ ମନ୍ଦିର୍ ବା ଉଡ଼ନ୍, କିନ୍ତୁ ସ୍ୱୟଂ ସାରେତିଙ୍କ୍ ଶକ୍ତିମାନ୍ ଇଶ୍ୱର୍ ନୁ ମେଣ୍ଢା ମେୟ୍ତାନଣ୍ଡ୍ ଅଦୁତଣ୍ଡ୍ ଆଦ୍ ନାର୍ଦେ ମନ୍ଦିର୍ ।
ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଜିସୁ ସତ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ଇଞ୍ଜେ ସିନା ଇସାର୍ରେ ଉଡ଼୍ତିଡ଼୍ । ନାନ୍ ମିକିଂଙ୍କ୍ କେତୁତାନ୍, ହି ମନ୍ଦିର୍ତାଗ୍ ୱେରଡ଼୍ ଆନ୍ତେ କାଲ୍ ଅନ୍ ପଡ଼ିୟେତାଗ୍ ମାନ୍ନ । ସାରେ ବୂମିସାତ୍ ଆଦ୍ତେ ।”
ବାବାଲ୍ ନୁ ନାନ୍ ୱେରଣ୍ଡ୍ ।”
ଯଦି ଇଶ୍ୱର୍ ଅନାଗେ ମହିମାନିତ ଆତ୍ତଣ୍ଡ୍, ଆଲେକେ ଇଶ୍ୱର୍ ମିକା ନାରୁନ୍ପିଲ୍ ଅନାଗ୍ ମହିମାନିତ ମାଡ଼ିତନ୍, ମେଣ୍ଡେ ଯାପେ ଅଂକିଙ୍କ୍ ମହିମାନିତ ମାଡ଼ିତନ୍ ।
ଜିସୁ ତାଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ଆଗୋ ନାଟାଡ଼୍ତନୀ, ନା ଗଟ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼ା, ଇଦ୍ରକମ୍ ଦିନାମ୍ ୱାଦୁତେ, ବେନ୍ ସମୟ୍ତେ ମିଡ଼୍ ହି ମେଟେତାଗ୍ ବା ଯିରୁଶାଲେମ୍ ତାଗ୍ ବାବାନାଦ୍ ଉପବାସ୍ ମାଡ଼୍ୱିଡ଼୍ ।
ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ବେନ୍ ସମୟ୍ତେ ସତ୍ ଉପବାସ୍ ମାଡ଼ାନଡ଼ି ଆତ୍ମାତେ ନୁ ସତ୍ୟତେ ବାବାନାଦ୍ ଉପବାସ୍ ମାଡ଼ିତଡ଼୍, ଆସତ୍ ଦିନାମ୍ ୱାସମିନ୍ଦେ; ମେଣ୍ଡେ ଇଞ୍ଜେକ୍ ମିକା ମିନ୍ଦେ; ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ବାବାଲ୍ ହିସତ୍ ଉପବାସ୍ ଇଚ୍ଛାମାଡ଼ୁତନ୍ ।
ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ଇଚ୍ଛାତେ ମାର୍ ନିଜେ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ପୁରା ରୁପ୍ ପୟ୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ମାତର୍ ନାରୁଣ୍ଡ୍ ଲେକାମ୍ କ୍ରିଷ୍ଟନାଗେ ସ୍ୱର୍ଗୀୟସମ୍ପତି ଲେକାତ୍ ଗୁନାମ୍ ନାର୍ଗେ ନିଣ୍ଡି ମିନ୍ଦେ ।
ପ୍ରବୁ ସାରେତିଙ୍ଗ୍ ଶକ୍ତିମାନ୍ ଇଶ୍ୱର୍ କେତିତନ୍, “ନାନେ ଆରାମ୍ ନୁ ମାଡ଼େଙ୍ଗ୍,” ଅଣ୍ଡ୍ ମୁନେଙ୍କ୍ ମାତ୍ତନ୍, ମେଣ୍ଡେ ଇଞ୍ଜେବା ମିନ୍ଦେନ୍, ମେଣ୍ଡେ ବବିଷ୍ୟତ୍ତେ ୱାଦ୍ତନ୍ ।
କେତ୍ତଡ଼୍, “ଆ ସର୍ବଶକ୍ତିମାନ୍ ପ୍ରବୁ ଇଶ୍ୱର୍, ନିମେ ଅତିତ୍ ନୁ ବର୍ତମାନ୍ ! ମାମେ ନିକିଙ୍କ୍ ଦନ୍ୟବାଦ୍ ଇଦୁତମ୍; ବାତିଙ୍କ୍ ନିମେ ମହାଶକ୍ତିତେ ରାଜ୍ୟତେ ଦାୟିତ୍ୱ ଗ୍ରହନ୍ ମାଡ଼୍ତିନ୍ ।
ଅଡ଼୍ ମୁତେନ୍ ସଂସର୍ଗ ତଡ଼୍ ନିଜେତିଙ୍ଗ୍ ବେସୁଙ୍କ୍ କଲୁସିତ ମାଡ଼୍ୱେ ମାତ୍ତଡ଼୍ ଅଡ଼୍ ପବିତ୍ର ମାତ୍ତଡ଼୍ । ଅଡ଼୍ ସାରେଦାମ୍ ମେଣ୍ଢାକିନ୍ ପେର୍କେ ଆଞ୍ଜମାତ୍ତଡ଼୍ । ଅଡ଼୍ ନାରୁଡ଼୍ ଆଗାଙ୍କ୍ ମୁନେ ମୁକ୍ତି ସେଙ୍ଗେ ଇଶ୍ୱର୍ ନୁ ମେଣ୍ଢାକିନ୍ ପାକେ ଉତ୍ସର୍ଗିତ ଆସ୍ ମିନ୍ଦେଡ଼୍ ।
ଅଡ଼୍ ଇଶ୍ୱର୍ ରଅସ୍ମାନ୍ଦାନ୍ ବୀଣା ପେଏଞ୍ଚି ଇଶ୍ୱର୍ତେ ସେବକ୍ ମୋଶାନ୍ ପାଟେ ନୁ ମେକାଗଲାନ୍ ପାଟେ ପାର୍ର ମାତ୍ତଡ଼୍; “ଆ ପରାପରାକ୍ରାନ୍ତ ଇଶ୍ୱର୍ ! ନିୟାଦ୍ କାମ୍ସାରେ ବେସର୍ ମାହାନ୍ ନୁ ବିଚିତ୍ର, ସାରେଜାତିତ୍ ରାଜାଦିରାଜା ! ନିୟାଦ୍ କାମ୍ପନ୍ଥା ବେସର୍ ନ୍ୟାୟସଙ୍ଗାତ ନୁ ସତ୍ !
ଆୱୁ ପାପାତ୍ମାକି ବାକ୍ୱା କାମ୍ ମାଡ଼୍ନୁ । ଆୱୁ ସର୍ବଶକ୍ତିମାନ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ଦିବସ୍ତେ ଯୁଦ୍ ମାଡ଼ାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ପୃତିବିତେ ରାଜାନଡ଼୍କ୍ ଅଣ୍ଡୟ୍ତାଗ୍ ଦିବ୍ ଆଦାଙ୍କ୍ ପେଇତ୍ତା ।
ତାନ୍ପେର୍କେ, ନାନେ ବେଦିତାଗାଙ୍କ୍ ୱେରଡ଼୍ ଲେଙ୍ଗ୍ କେଞ୍ଜ୍ତାନ୍, “ପ୍ରବୁ ସର୍ବଶକ୍ତିମାନ୍ ଇଶ୍ୱର୍ ! ମିୟାଦ୍ ବିଚାର୍ ନେଲା ନୁ ନ୍ୟାୟସଙ୍ଗାତେ ।”
ତାନ୍ ମକତାଗାଙ୍କ୍ ୱେରଡ଼୍ ଲାଟିଲାଦ୍ କଡ଼୍ଗ ୱାୟେତେ ମାନ୍ନୁଡ଼୍ । ତାନ୍ ସାଆଯ୍ୟତେ ଆଦ୍ ପୃତିବିତେ ସାରେ ଜାତିଙ୍କ୍ ପରାସ୍ତ ମାଡ଼ିତେ । ମେଣ୍ଡେ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ଅଣ୍ଡ୍ ଲୁଆ ଦଣ୍ଡତାଗ୍ ସାଲା ମାଡ଼ିତନ୍ ନୁ ସାରେତିଙ୍କ୍ ଶକ୍ତି ମାନ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ଗାଟି କପାମ୍ତେ ପସଲ୍ତିଙ୍ଗ୍ ଅଣ୍ଡ୍ ପେଷଣ କୁଣ୍ଡତାଗ୍ ନିଜେତ୍ ପିସ୍କି କାଲ୍ ପେସ୍ପିତଣ୍ଡ୍ ।
ସାରେ ପ୍ରାଣୀନ୍ ଆରୁଲାକା ରେକା ମାତ୍ତା ଆୱୁ ବାଇଦେ ନୁ ଲୋପେ ମିକା କଣ୍ଡା ମାତ୍ତା । ଆୱୁ ନାର୍କା ପାୟାଲ୍, ରମକଟ୍ ପାଟେ ପାରମାତ୍ତା, “ପବିତ୍ର, ପବିତ୍ର, ପବିତ୍ର, ସାରେତିଙ୍କ୍ ଶକ୍ତିମାନ୍ ପ୍ରବୁ ଇଶ୍ୱର୍ ! ମୁନେକଞ୍ଜ୍ ଇଞ୍ଜେଆନା ବେନ ସାରେଦାମ୍ ବିଦ୍ୟାମାନ୍ ନୁ ମେଣ୍ଡନ୍ ଦାମ୍ ବେନ ୱାଦ୍ତନ୍ ।”
ତାନ୍ପେର୍କେ ସିଂହାସନ୍ତେ ନାଡ଼୍ମେ ମୁନେଙ୍କ୍ତାୱୁ ନାଲୁଟାନ୍ ପଶୁ ନୁ ବୟସ୍ତେ ନେତାଲଡ଼୍ଆଗାଙ୍କ୍ ୱେରଣ୍ଡ୍ ମେଣ୍ଡେ ନିସ୍ ମାନ୍ଦାନାଦ୍ ଉଡ଼୍ତାନ୍ । ମେଣ୍ଡେ ଡଲ୍ତେ ଲେକାମ୍ ଏର୍କେ ଆୟ୍ନୁଡ଼୍ । ଆଦିନାୱୁ ସାତ୍ଟାନ୍ କଅକ୍ ନୁ ସାତ୍ଟାନ୍ କଣ୍ଡା ମାତ୍ତା । ଆୱୁ କଣ୍ଡା ପୁରା ପୃତିବିତାଗ୍ ରହସ୍ ମାନ୍ଦାନ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ସାତ୍ଟାନ୍ ଆତ୍ମା
ଆଦିନ୍ ସେଙ୍ଗେ ଅଡ଼୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ମନ୍ଦିର୍ତାଗ୍ ତାନ୍ ସିଂହାସନ୍ତେ ମୁନେ ନିସ୍ମିକା ନାର୍କା ପାୟାଲ୍ ଅନାଦ୍ ଆରାଦାନା ମାଡ଼ୁତଡ଼୍ । ସିଂହାସନ୍ତାଗ୍ ମାନ୍ଦାନ୍ ନାରୁଡ଼୍ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ରମାନଙ୍କ୍ ଇଦ୍ତଡ଼୍ ।
ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ, ସିଂହାସନ୍ ନାଡ଼୍ମେ ମାନ୍ଦାନ୍ ମେକାଗଲାଲ୍ ଆୱିନ୍ ଗଲାଲ୍ ଆଦ୍ତଡ଼୍ । ଆଦ୍ ଜିୱେମାନ୍ଦାନ୍ ଏର୍ଦେ ଗାର୍ରେ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ଆର୍ ତଅସଡ଼୍ ଆଦ୍ତନ୍ ନୁ ଇଶ୍ୱର୍ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ କଣ୍ଡାନାଗାଙ୍କ୍ ସାରେ କାଣ୍ଡେଡ଼୍ ଉଞ୍ଜ୍ପିଦ୍ତଣ୍ଡ୍ ।”