21 ବାରଟାନ୍ ଆର୍ଙ୍ଗ୍ ମାତ୍ତା, ବାରଟାନ୍ ମୁକ୍ତା ସାର୍ରେ ଆର୍ଙ୍ଗିନାଗ୍ ୱେର ମୁକ୍ତାତେ ତିଆର୍ ଆସ୍ମାତ୍ତା । ନାର୍ଦେ ବାଡ଼୍ୟେ ଆର୍ର୍ କଞ୍ଚ୍ ଇନା ସୁନାତଡ଼୍ ତିଆର୍ ଆସ୍ମାତ୍ତେ ।
ନାଟାଡ଼୍ ଆପେ କଲର୍ ନୁ ଏର୍ରେ ରଙ୍ଗ୍ଦେ ସିଲେ କେର୍ସ୍ ମାନ୍ନୁଡ଼୍ ନୁ ଆଦ୍ କେର୍ସ୍ ମାନ୍ଦାନ୍ ସୁନା, ନାର୍ଗେ ଦାମ୍ତାଉ ନେଡ଼େକ୍ ମୁକ୍ତାତେ ଜିଗ୍ଜାଗ୍ ତନ୍ଦମାନ୍ନୁଡ଼୍ । ତାନାଦ୍ କାଇଦାଗ୍ ୱେରଡ଼୍ ସୁବର୍ଣ୍ଣ ପାତ୍ର ମାତ୍ତା । ତାନ୍ ବ୍ରଷ୍ଟାଚାର୍ତେ କାୟା ଲେକାମ୍ ଅଶ୍ଲୀଲ ନୁ ଅଶୁଚି ପୁର୍ଣ୍ଣ ଅଣ୍ଡୟ୍ ସୁନ୍ନତ୍ ଗିନେ ପୟସ୍ ମାତ୍ତେ
କେତିତଡ଼୍, “ଆୟୁ ! ମହାନଗର୍ତେ ଅବସ୍ତା ଇଞ୍ଜେ ବେସର୍ ବୟଙ୍କାର୍, ବେସର୍ ! ଅଣ୍ଡ୍ ସାକ୍ସାକା ପାଲ୍ସେଲାଦ୍ ସିଲେ, କୃଷ୍ଣ କଲର୍ତେ ନୁ ସିନ୍ଦୁର୍ କଲର୍ତେ ସିଲେ କେର୍ସ୍ ମାତ୍ତାଦ୍ ମାତ୍ତେ, ମେଣ୍ଡେ ସୁବର୍ଣ୍ଣ, ମଣି ନୁ ମୁକ୍ତାତେ ବୁଷିତ ମାତ୍ତେ ।
ନା ତୋଡ଼୍ କେସମାନ୍ଦାନ୍ ଦୂତନ୍ କାଇଦାଗ୍ ନଗର୍କି, ପ୍ରାଚିର୍ ନୁ ଆର୍ରଙ୍ଗ୍ କଲ୍ସାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ୱେରଡ଼୍ ସୁବର୍ଣ୍ଣ କଲ୍ସାନ୍ ଡୁଡ୍ ମାତ୍ତେ ।
ସୁନା ରଙ୍ଗ୍ଦେ, ତିଆର୍ ଆସ୍ମାନ୍ଦାନ୍ ନୁ ନଗର୍ ତିଆର୍ ଆସ୍ମାତ୍ତେ, କାଞ୍ଚ୍ ଲେକାମ୍ ସ୍ୱଚ୍ଛ ବିରୁଦ୍ଦ ସ୍ୱବର୍ଣ୍ଣତେ ।
ନାର୍ଦେ ରାଜ୍ଆର୍ରଦାଲନ୍ ପେଇସ୍ ଆତ୍ତେ । ନଦୀତ୍ ରେଣ୍ଡପାକା ଜିୱେତେ ମାଡ଼େ ମାତ୍ତା । ଆୱୁ ଏଣ୍ଡ୍କିଙ୍କ୍ ସାରେ ନେଲ୍ଞ୍ଜ୍ଜିନ୍, ଇତ୍କେ ୱାଡ଼୍ଷାତିଙ୍କ୍ ୧୨ ନେଲ୍ଞ୍ଜ୍ କାୟା ଆଦିତା ନୁ ଇଦିନ୍ ଆକି ଆରୋଗ୍ୟ ଦାୟକ ।
ମେଣ୍ଡେ ସିଂହାସନ୍ ମୁନେ ସ୍ପଟିକ୍ ଲେକାମ୍ ସ୍ୱଚ୍ଛ ସମୁଦ୍ର ତନ୍ଦ ମାତ୍ତେ । ସିଂହାସନ୍ତିଙ୍କ୍ ରେଣ୍ଡ୍ ପାକା ତିଡ଼୍ୟ୍ପାକେ ନାଲୁ ପଶୁ; ତାମ୍ ମେନ୍ଦୁଲ୍ତାଗେ ମୁନେ ନୁ ପେର୍କେ କଣ୍ଡାନ୍ ତଡ଼୍ ପୁରା ଆସ୍ମାତ୍ତେ ।