18 “ତୁୟଟୀରାତାଗ୍ ମାନ୍ଦାନ୍ ମଣ୍ଡଲିତେ ଦୂତନ୍ ପାକେ ଲେକାଟ୍; ଇଦ୍ ଗଟ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ମାର୍ଦାଗାଙ୍କ୍ ୱାସ୍ମିନ୍ଦେ । ଅନ୍ କଣ୍ଡା ନିଡ଼୍ତାନ୍ କିସ୍ ଇନା ନୁ ତାନ୍ ରେଣ୍ଡ୍ ପାଦାକ୍ ନିଇମ୍ ପିତଲ୍ ଇନା ୱେସ୍ ।”
ପିତର୍ ଆଦ୍ କେତ୍ତାନ୍ ୱେଲେ ୱେରଡ଼୍ ୱେସ୍ତେ ମାବ୍ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ତାଲେତ୍ ପର୍ର ୱାତ୍ତେ ନୁ ଆଗାଙ୍କ୍ କେଞ୍ଜ୍ତଡ଼୍, “ହୋ ନା ପ୍ରିୟ ମାର୍, ଇନାଗେ ନାନ୍ ପେର୍କେ ସାର୍ଦେ । ଅନ୍ ଗଟ୍ ମନ୍ଇସ୍ କେଞ୍ଜାଟ୍ ।”
ଜିସୁଙ୍କ୍ କେପି ମାନ୍ଦାନ୍ ସେନାପତି ନୁ ସୈନ୍ୟହିଡ଼୍ ବୁମିକମ୍ପ ନୁ ବାଗାତାଉ ଗଟ୍ନା ଉଡ଼ି ୱେର୍ସ୍ ଆଦ୍ତଡ଼୍ । ଅଡ଼୍ କେତ୍ତଡ଼୍, “ହିଣ୍ଡ୍ ନିଜାମ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ମାର୍ ।”
ତାନ୍ ପେର୍କେ ସ୍ୱର୍ଗକନ୍ସ ଇଦ୍ ବାଣି ଆତ୍ତେ, “ନିମେ ମା ପ୍ରିୟ ମାର୍, ନିୟାଗେ ନାନେ ଗାଟି ସନ୍ତୁଷ୍ଟ ।”
ଦୂତ ଆଦିଙ୍କ୍ କେତ୍ତେ, “ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ନି ପରୁ ଡିଗିତେ ନୁ ସତ୍ଇଶ୍ୱର୍ତେ ଶକ୍ତିତେ ନିକିଂଙ୍କ୍ ମିସିତେ, ନୁ ବେନ ଜନମ୍ ଆଦ୍ତଣ୍ଡ୍, ଅଣ୍ଡ୍ ପବିତ୍ର ନୁ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ମାର୍ ହିଞ୍ଜ ନାରୁଡ଼୍ ପୁନ୍ତଡ୍ ।
ମେଣ୍ଡେ, ଆଦ୍ ବାକ୍ୟ ମେନ୍ଦୁଲ୍ ପଇତେ, ମେଣ୍ଡେ ଅନୁଗ୍ରହ ନୁ ସତ୍ତେ ନିଣ୍ଡି ମାନ୍ ଲୋପେ ବାସେ ମାଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍, ମେଣ୍ଡେ ବାବାନାଗାଙ୍କ୍ ୱାତ୍ ୱେରଡ଼୍ ଇଞ୍ଜ ମାର୍ଦେ ମହିମା ଲେକାମ୍ ମାମ୍ମେ ଅନ୍ ମହିମାତିଙ୍କ୍ ଉଡ଼୍ତମ୍ ।
ନିତନିୟେଲ୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ଉତ୍ତର୍ ହିତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ହୋ ଗୁରୁ, ନିମ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ମାର୍, ନିମ୍ ଇସ୍ରାଏଲ୍ତେ ରାଜାନି ।”
ଆଲେକେ ବେନଙ୍କ୍ ଇଶ୍ୱର୍ ପବିତ୍ର ମାଡ଼ି ଜଗତ୍ତାଗ୍ ରହସିତ୍ତଣ୍ଡ୍, ଆଦିଙ୍କ୍ ବାତେଏ ମିଡ଼୍, ନାନ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ମାର୍, ଇଦ୍ ନାନ୍ କେଲ୍ନାଙ୍କ୍, ନିମ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତିଙ୍ଗ୍ ନିନ୍ଦ୍ ମାଡ଼ୁତିନ୍ ଇଞ୍ଜ କେସମିନ୍ଦେନି ?
ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଇଶ୍ୱର୍ ଜଗତ୍ତିଙ୍କ୍ ଇସର୍ ପ୍ରେମ ମାଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍ ଯେ, ଅଣ୍ଡ୍ ନିଜେତ୍ ଅଦ୍ୱିତିୟ ମାର୍ଦିଙ୍କ୍ ଦାନ ହିତ୍ତଣ୍ଡ୍, ବେଦ୍ପୁଟୁଙ୍କ୍ ବେନଆଇ ଅନ୍ଆଗେ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼ିତନ୍, ଅଣ୍ଡ୍ ବିନଷ୍ଟ ଆୟ୍ୟକଟ ସାରେଦିନାତ୍ ଜିୱୁନ୍ ଦର୍ସିକିତନ୍ ।
ବେନ ମାରିନାଗ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼ିତନ୍, ଅଣ୍ଡ୍ ବିଚାରିତ ଆୟ୍ୟଣ୍ଡ୍; ବେନ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼ଣ୍ଡ୍, ଅଣ୍ଡ୍ ବିଚାରିତ ଆଶେ ତେର୍ତଣ୍ଡ୍, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଅଣ୍ଡ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ଅଦ୍ୱିତିୟ ମାର୍ଦେ ପେଦେର୍ ତିଙ୍କ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼ଣ୍ଡ୍ ।
ସତ୍ ନାନ୍ ମିକିଂଙ୍କ୍ କେସମିନ୍ଦେନ୍, ହିସତ୍ ଦିନାମ୍ ୱାସମିନ୍ଦେ, ମେଣ୍ଡେ ଇଞ୍ଜେକ୍ ମିକା ହେୱ୍ସ୍ ମିନ୍ଦେ, ବେନ୍ ଦିନାମ୍ ତେ ଡଲ୍ତେନଡ଼୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ମାର୍ଦେ ଲେଙ୍ଗ୍ କେଞ୍ଜିତଡ଼୍ ନୁ ବେନଡ଼୍ କେଞ୍ଜିତଡ଼୍, ଅଡ଼୍ ଜିୱୁନ୍ ଆଦ୍ତଡ଼୍ ।
ଆୱିନ୍ ଲୋପେଙ୍କ୍ ତୁୟଟୀରା ଟାୱୁନ୍ତେ ଆପାକଲର୍ ତାୱ୍ ସିଲେ ୱାମ ମାନ୍ଦାନ୍ ଲୁଦିଆ ପେଦେର୍ତେ ଅଣ୍ଡୟ୍ ନାଟାଡ଼୍ ମାତ୍ତେ । ଆଦ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତିଙ୍କ୍ ଉପାସନା ମାଡ଼ମାତ୍ତେ ନୁ ପାଉଲ୍ ବାତ୍ କେସମାତ୍ତନ୍, ଆଦ୍ ମନ୍ଇସ୍ କେଞ୍ଜି ଗ୍ରହନ୍ ମାଡ଼ାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ପ୍ରବୁ ଆଦିଙ୍କ୍ ହୃଦୟ୍ତାଗ୍ ସୁଯୋଗ୍ ହିତ୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ଅଡ଼୍ ହାର୍ଦାଗ୍ ଆଦାନ୍ ୱେଲେ ଅଣ୍ଡୟ୍ ଏର୍ୱେତାଗ୍ ଏୱୁତ୍ତଡ଼୍ । ୱାଞ୍ଜାଲ୍ କର୍ମଚାରୀ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍,
ଇତ୍କେ ଦର୍ମତାଦ୍ ଆତ୍ମା ବିଷୟ୍ତେ ଡଲ୍ତଡ଼୍ ଲୋପେଙ୍କ୍ ମେଣ୍ଡନ୍ନ୍ଦାମ୍ ଜିୱେ ଆସ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ମାର୍ ଇଞ୍ଜ ଶକ୍ତିତଡ଼୍ ପେଦେର୍ ଆତ୍ତଣ୍ଡ୍;
ଇଶ୍ୱର୍ ବେସୁଟ୍ବା ମାନ୍ ବିରୁଦ୍ ଆୟ୍ୟଣ୍ଡ୍, ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ଅଣ୍ଡ୍ ନିଜେତ୍ ମାରିଙ୍କ୍ ମିକା ରକ୍ଷା ମାଡ଼କଟ୍ ମାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ଦାନ ମାଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍ । ଆଲାଇତ୍କେ, ଅଣ୍ଡ୍ ବାତ୍ ମାନାଙ୍କ୍ ସାର୍ରେ ବିଷୟ୍ ଦାନ ମାଡ଼ଣ୍ଡ୍ ?
ବେନମାତି ନାକ୍ କେତ୍ତନ୍, “ମିଡ଼୍ ବାତ୍ ଉଡ଼ୁତିଡ଼୍, ଆଦ୍ ୱେରଡ଼୍ ବଇତାଗ୍ ଲେକିୱାଟେ ନୁ ଏପିସସ୍, ସ୍ମର୍ଣ୍ଣା, ପର୍ଗାମମ୍, ତୁୟଟୀରା, ସାର୍ଦ୍ଦିସ୍, ପିଲାଦେଲ୍ଫିଆ ନୁ ଲାଉଦିକିଆତାଗ୍ ମାନ୍ଦାନ୍ ମଣ୍ଡଲିକିଙ୍କ୍ ବଇତିଙ୍କ୍ ରହସିମୁଟ୍ ।”
“ଏପିସସ୍ ମଣ୍ଡଲିତେ ଦୂତନ୍ ପାକେ ଲେକାଟ୍; ବେନନ୍ ତିନ୍ଦେକାଇଦେ ପାକେ ସାତ୍ଟାନ୍ ଉକାକ୍ ନୁ ବେନ ସାତ୍ଟାନ୍ ସୁନାତାୱୁ କୁପି ନାଗେ ଆଦାୱାଦ୍ ମାଡ଼ିତନ୍, ଅନାଦ୍ ଇଦ୍ ଗଟ୍ ।”
“ଇତ୍କେ ତୁୟଟୀରାତାଗ୍ ମିଇୟାଗାଙ୍କ୍ ବେନଡ଼୍ ଇଦ୍ ଶିକ୍ଷାତିଙ୍କ୍ ଗ୍ରହନ୍ ମାଡ଼ଣ୍ଡ୍ ନୁ ତତାକତିତ ‘ଶୟତାନ୍ତେ ନିଗୂଡ଼ ରହସ୍’ ସାରେ ଶିକ୍ଷା ମାଡ଼ନ୍, ନାନେ ଅଡ଼୍ପରୁ ମେଣ୍ଡେ ବାତେ ମପ୍ କାଞ୍ଜ୍ପନ୍ ।