3 ନାନେ କେଞ୍ଜ୍ତାନ୍, ଅଡ଼୍ ମେଣ୍ଡେ ଗାଟି ଲେଙ୍ଗ୍ଦେ କେତୁତନ୍, “ଇଶ୍ୱର୍ତେ ସ୍ତୁତି ଗାନ ମାଡ଼ାଟ୍ । ଆଦ୍ ମାନ୍ନାର୍ଦିଙ୍କ୍ ଦଂସ ମାଡ଼ ମାନ୍ଦାନ୍ କିସ୍ତେ ଉମେ ସାରେଦିନାମ୍ ପରୁ ତେଦମାନ୍ତେ ।”
ସଦୋମ୍ ନୁ ଗମୋରା ମେଣ୍ଡେ ତାନ୍ ବକେତ୍ ମାନ୍ଦାନ୍ ନଗରିକିନ୍ ଦସା ଏର୍କା ମାଡ଼ାଟ୍ । ଅଡ଼୍ ଆୱୁ ଦୂତକିନ୍ ରକମ୍ ବ୍ୟବହାର୍ ମାଡ଼ି ଇନ୍ଦ୍ରିୟ ଲାଲସା ନୁ କାରାପ୍ ପାଡ଼୍ୟିତାଗ୍ ମୁଡ଼ୁନ୍ଦି ଆଦ୍ତଡ଼୍ । ମେଣ୍ଡେବାଗାତଡ଼୍କିଂକ୍ ସତର୍କ ମାଡ଼ାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ଅଡ଼୍ ସାରେଦିନେ ନିଡ଼୍ତାନାଦ୍ କିସ୍ତାଗ୍ ଦଣ୍ଡ୍ ପାଏମ୍ ଆଦୁତଡ଼୍ ।
ନିଡ଼୍ତାନ୍ କିସ୍ ଉମେ ଯୁଗ୍ଯୁଗ୍ ନିଡ଼୍ସ ମାନ୍ନ୍ତେ । ବେନଡ଼୍ ପଶୁ ନୁ ଆୱିନ୍ ସାରେ ମୁର୍ତ୍ତିକିଙ୍କ୍ ପୁଜା ମାଡ଼ିତଣ୍ଡ୍, ବା ଆୱିନ୍ ତଡ଼୍ ଆଦ୍ତନ୍, ଅଡ଼୍ ନାର୍କା ପାୟାଲ୍ ସାରେଦାମ୍ ଅଶାନ୍ତି କଷ୍ଟ ଆସମାନ୍ନ୍ତଡ଼୍ ।”
ନୁ ଦଗ୍ଦ ଆଦାନ୍ ନାକିନାଗ୍ ଉମେ ଉଡ଼ି ଗାଟି ଲେଙ୍ଗ୍ଦେ କେତ୍ତଡ଼୍, “ଇଦ୍ ମହାନଗର୍ତେ ଲେକାମ୍ ମେଣ୍ଡେ ବେନେ ନଗର୍ ଇଲ୍ୱେ ମାତ୍ତେ ।”
ପୃତିବିତେ ବେନ୍ ରାଜାମଆରାଜନଡ଼୍ ତାନ୍ ତଡ଼୍ ବ୍ୟବିଚାର୍ ନୁ ପାପ ଆଚରନ୍ ମାଡ଼ିମାତ୍ତଡ଼୍, ଅଡ଼୍ ତାନ୍ ଦଗ୍ଦ ଆସମାନ୍ଦାନ୍ ମେନ୍ଦୁଲ୍ତାଗାଙ୍କ୍ ପେଇତାନ୍ ଉମେ ଉଡ଼ି କେୟିତଡ଼୍ ।
ଇଦିନ୍ ପେର୍କେ ନାନେ ବାତ୍ କେଞ୍ଜ୍ତାନ୍, ଆଦ୍ ସ୍ୱର୍ଗତାଗ୍ ୱେରଡ଼୍ ବେଡ଼୍ୟାଦ୍ ମାନ୍ଦେତାଦ୍ ମର୍ ଲେକାମ୍ ଏର୍କେ ଆସମାତ୍ତେ । ଅଡ଼୍ କେସମାନ୍ନୁଡ଼୍, “ଇଶ୍ୱର୍ତେ ସ୍ତୁତି ମାଡ଼ାଟ୍ । ମାନ୍ ଇଶ୍ୱର୍ ପରିତ୍ରାଣ୍, ଗୌରବ୍ ନୁ ପରାକ୍ରମତେ ଅଦିକାର୍ ।
ସିଂହାସନ୍ତାଗ୍ ମାନ୍ଦାନ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ମୁନେ ୨୪ ଜାନ୍ ବୟସ୍ତେ ନେତାଲଡ଼୍ ନୁ ଆୱୁ ନାଲୁ ପଶୁ ମଡ଼୍କି ମିକା ଇଶ୍ୱର୍ତିଙ୍କ୍ ଆରାଦାନା ମାଡ଼୍ତା । ଅଡ଼୍ କେତ୍ତଡ଼୍, “ଆମେନ୍ ! ଇଶ୍ୱର୍ତେ ପ୍ରଶଂସା ମାଡ଼ାଟ୍ ।”