24 ମେଣ୍ଡେ ଇଦ୍ ନାର୍ଦାଗ୍ ପୃତିବିତେ ନାର୍ଗେ ବାବବାଦିଡ଼୍ ନୁ ସାଦୁନଡ଼୍ ନେତୁର୍ ଇସ୍ମାତ୍ତଡ଼୍ । ଇୱୁସାରେ ପାପତ୍ ସେଙ୍ଗେ ଅଣ୍ଡ୍ ସମାନ୍ ଦଣ୍ଡ୍ ପାଏମା ଆତ୍ତନ୍ ।
ଆୟ୍, ଦଣ୍ଡତେ ନାରୁଡ଼୍ କପଟି ଶାସ୍ତ୍ରୀ ନୁ ପାରୂଶୀଡ଼୍, ବାତ୍ତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ମିଡ଼୍ ଚୂନ୍ ଆକ୍ତେ ସମାଦିତ୍ ଲେକାମ୍ ଆଦ୍ ବାଇଦେ ସୁନ୍ଦର୍ ଇତ୍କେ ଲୋପେ ଡଲ୍ତେ ମେନ୍ଦୁଲ୍ ନୁ ଡଲ୍ତେ ବୁଲା ।
ସାରେଲେକେତ୍ ହେବଲ୍ତାଗାଙ୍କ୍ ଆରାମ୍ ମାଡ଼ି ମନ୍ଦିର୍ ନୁ ବେଦି ମଦ୍ୟସ୍ଥଳତାଗେ କାୟି ମାନ୍ଦାନ୍ ଜିକରିୟ ବରକିଅନ୍ତେ ମାର୍ ଦେ କଞ୍ଜ୍ ପୃତିବିତେ ସାରେତଡ଼୍ ଦାର୍ମିକ୍ ନାରୁଡ଼ାଦ୍ ଆୱୁକାନ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ମିଡ଼୍ ଦଣ୍ଡିତ୍ ଆଦ୍ତିଡ଼୍ ।
ବାବବାଦୀଡ଼୍ ଲୋପେଙ୍କ୍ ବେନଙ୍କ୍ ମିୱଡ଼୍ ଆନିଦାଦିଡ଼୍ ତାଡ଼ନା ମାଡ଼୍ୱେ ମାତ୍ତଡ଼୍ କି ? ବେନଡ଼୍ ଆଦ୍ ଦାର୍ମିକ୍ ନାରୁଣ୍ଡ୍ ୱାଦାନ୍ ବିଷୟ୍ ମୁନେଙ୍କ୍ କେସ୍ମାତ୍ତଡ଼୍, ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ଅଡ଼୍ ହାୱ୍କ୍ତଡ଼୍; ଇଞ୍ଜେ ମିଡ଼୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ଶତ୍ରୁଡ଼୍ କାୟିଦେ ସମର୍ପନ୍ ମାଡ଼ି ହାୱ୍କ୍ତିଡ଼୍ ।
ଆଦ୍ ଯିହୁଦିନଡ଼୍ ପ୍ରବୁ ଜିସୁଙ୍କ୍ ନୁ ବାବବାଦୀନଡ଼୍କ୍ ଆୱୁକି ମାତ୍ତଡ଼୍ ନୁ ମାନ୍ ମିକା ଆଦେଲେକାମ୍ ତାଡ଼୍ନା ମାଡ଼ିତଡ଼୍ । ଅଡ଼୍ ସେଙ୍ଗେ ଇଶ୍ୱର୍ ବେସର୍ ଅସନ୍ତୁଷ୍ଟ ! ସାରେ ନାରୁଡ଼୍ତେ ଅଡ଼୍ ଶତ୍ରୁଡ଼୍ ।
ଅଡ଼୍ ଗଟି କେତାନାଦ୍ ତେର୍ସ୍ପାନ୍ ପେର୍କେ ପାତାଲ୍ ପୁର୍ତାଗାଙ୍କ୍ ୱେରଡ଼୍ ପଶୁ ତେଦି ୱାସ୍ ଅଡ଼୍ ବିରୁଦ୍ଦତେ ଯୁଦ୍ମାଡ଼ିତେ ।
ଅଡ଼୍ ସାଦୁନଡ଼୍ ନୁ ବାବବାଦିନଡ଼୍ ବେନ୍ ନେତୁର୍ ଆସ୍ମାତ୍ତଡ଼୍, ଆଦ୍ ମିଡ଼୍ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ଉସ୍ପିତ୍ତିଡ଼୍, ତାମ୍ୱା ପାଏମ୍ ଆଦାନାୱୁ ଅଡ଼୍ ପାଏମ୍ ଆତ୍ତଡ଼୍ ।”
ନାନେ ମେଣ୍ଡେ ଉଡ଼୍ତାନ୍, ଆଦ୍ ନାଟାଡ଼୍ ସାଦୁନଡ଼୍ ନୁ ଜିସୁନ୍ ସେଙ୍ଗେ ବିଶ୍ୱାସ୍ତେ ମାଞ୍ଜ୍ ଡଲିମାନ୍ଦାନ୍ ନାରୁଡ଼୍ତେ ନେତୁର୍ ଉଞ୍ଜ୍ ମାତ୍ୱାରି ଆସ୍ମାତ୍ତନ୍ । ଅଙ୍କ୍ ଉଡ଼ି ନାନେ କାବାଆସ୍ ନାୟାଦ୍ ବୁଦ୍ ମାୟି ଆତ୍ତେ ।
ତାନ୍ ବିଚାର୍ ନିଜାମ୍ ନୁ ନ୍ୟାୟଚିତ୍ । ବ୍ରଷ୍ଟାଚାର୍ତେ ପୃତିବିତିଙ୍କ୍ କାରାପ୍ କାମ୍ ମାଡ଼ମାନ୍ଦାନ୍ ଦାର୍ୟାନଡ଼୍, ଅଣ୍ଡ୍ ନାର୍ଗେ ଦଣ୍ଡ୍ କଷ୍ଟ ମାଡ଼୍ତନ୍ । ଇଶ୍ୱର୍ତେ ଦାସନଡ଼୍କ୍ ଆୱୁକି ମାନ୍ନାଙ୍କ୍ ଅଙ୍କ୍ ଅଣ୍ଡ୍ ଶାସ୍ତି ଇତ୍ତନ୍ ।”