11 ମେଣ୍ଡେ ପୃତିବିତାଗ୍ ବଣିକନଡ଼୍ ଆଦିନ୍ ସେଙ୍ଗେ କେଇତଡ଼୍ ନୁ ଦୁକାମ୍ ମାଡ଼ିତଡ଼୍, ବାତ୍ତିଙ୍କ୍ ବେନ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ବାଣିଜ୍ୟ ଦ୍ରବ୍ୟ ମେଣ୍ଡେ ୱାମ୍ୱଡ଼୍,
ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ କାର୍ଙ୍ଗିମାନ୍ଦାନ୍ ନାରୁଡ଼୍ ହି ଗଟ୍ ତିଙ୍କ୍ ମନ୍ ହିୱକଟ୍ ନିଜେତ୍ ନିଜେତ୍ ପାଡ଼୍ୟି ମାଡ଼ାଙ୍କ୍ ପସ୍ପ୍ତ୍ତଡ଼୍, ୱେରଣ୍ଡ୍ ତାନ୍ ୱାୟାନା ଆତ୍ତଣ୍ଡ୍, ମେଣ୍ଡେ ୱେରଣ୍ଡ୍ ଦୁକାନ୍ତା ଆତ୍ତଣ୍ଡ୍ ନୁ
ମେଣ୍ଡେ ଜିସୁ ବଡେ ୱାମାନଡ଼୍କିଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ହିୱିଙ୍କ୍ ଇଗାଙ୍କ୍ ଆୟ୍ମୁଟ୍, ନା ବାବାନ୍ ଲୋତ୍ତିଙ୍କ୍ ଆସାନ୍ ୱାମାନ୍ ଲୋନ୍ ମାଡ଼୍ମାଟ୍ ।”
ଇଡ଼୍ ବୁସା ମାଡ଼ାନ୍ ମେସ୍ତେରିଡ଼୍ ଦନ୍ଆସେତିଙ୍କ୍ ମାନ୍ମାୟିସ୍ ଗଟି କେସ୍ ଲାବ୍ ତେଃତିତଡ଼୍ । ଇତ୍କେ ନାର୍ଗେ ଦିନାକଞ୍ଚ୍ ଇଶ୍ୱର୍ ଇଡ଼ାଦ୍ ବିଚାର୍ ମାଡ଼ ୱାଦୁତଣ୍ଡ୍ ନୁ ଇଡ଼ାଦ୍ ଡଲାନ୍ ଦିନାମ୍ ଗାରେ ଆସ ୱାଦୁତ୍ ।
ବେନ୍ ବ୍ୟବସ୍ତାୟିଡ଼୍ ଆଦ୍ ନାର୍ଦାଗ୍ ବାଣିଜ୍ୟ ମାଡ଼ି ସାଉକାର୍ ଆସ୍ମାତ୍ତଡ଼୍, ଅଡ଼୍ ତାନ୍ ଦୁଃକାମ୍ତେ କାଇଲାନଙ୍କ୍ ୱେର୍ସ୍ ମିକା ନାର୍ଗେ ଯେକା ନିସ୍ ମାନ୍ତଡ଼୍ । ଅଡ଼୍ କେୟି ନୁ ଦୁଃକାମ୍ ମାଡ଼ି,
ଆ ସ୍ୱର୍ଗତେ ନାରୁଡ଼ି ! ଆଦ୍ ଦଂସ ଆତ୍ତାଙ୍କ୍ ଆନନ୍ଦ ଉଲ୍ଲାସ୍ ମାଡ଼ାଟ୍ । ଆ ସାଦୁ ନାରୁଡ଼ି; ପ୍ରେରିତ୍ ଶିଷ୍ୟ ନୁ ବାବବାଦିନଡ଼୍ ! ୱେଡ଼୍କେ ମାଡ଼ାଟ୍, ବାତ୍ତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ମୀଇ ସେଙ୍ଗେ ଅଣ୍ଡ୍ ବାତ୍ତେ ମାଡ଼ି ମାତ୍ତନ୍, ଅଦିନ୍ ସେଙ୍ଗେ ଇଶ୍ୱର୍ ଆଦିଙ୍କ୍ ଶାସ୍ତି ଇତ୍ତନ୍ ।
ନିୟାଗେ ମେଣ୍ଡେ ବେସୁଙ୍କ୍ ମିକା କୁପି ନିଡ଼୍ୱ; ବା ବର କନ୍ୟାତେ ମର୍ରେ କେଞ୍ଜାଙ୍କ୍ ଆୟ । ବାତ୍ତିଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ନି ତଡ଼ିଡ଼୍ ପୃତିବିତେ ଗାଟି ଶକ୍ତି ଆସ୍ ମାତ୍ତଡ଼୍, ନିୟାଦ୍ କୁଉକ୍ ତୋଡ଼୍ ନିମେ ପୃତିବିତେ ସାରେତଡ଼୍କ୍ ମଦ୍ ମାଡ଼ି ନେଏସ୍ ମାତ୍ତିନ୍ ।”
ବାତ୍ତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ସାରେ ମାନବ୍ ଜାତିତିଙ୍କ୍ ତାନ୍ ବେସ୍ୟାଲେକାତ୍ ସୁରାମ୍ ଉଞ୍ଜ୍ ମିନ୍ଦେ, ପୃତିବିତେ ରାଜାନଡ଼୍କ୍ ତାନ୍ ତଡ଼୍ ବ୍ୟାବିଚାର୍ ପାପତାଗ୍ ମାପିମିନ୍ଦେ, ଜଗତ୍ତେ ବ୍ୟାବସାୟିନଡ଼୍ ତାନ୍ ବିଲାସବ୍ୟସନ୍ ସେଙ୍ଗେ ସାଉକାର୍ ଆସ୍ମିନ୍ତେ ।”
ପୃତିବିତେ ବେନ୍ ରାଜାମଆରାଜନଡ଼୍ ତାନ୍ ତଡ଼୍ ବ୍ୟବିଚାର୍ ନୁ ପାପ ଆଚରନ୍ ମାଡ଼ିମାତ୍ତଡ଼୍, ଅଡ଼୍ ତାନ୍ ଦଗ୍ଦ ଆସମାନ୍ଦାନ୍ ମେନ୍ଦୁଲ୍ତାଗାଙ୍କ୍ ପେଇତାନ୍ ଉମେ ଉଡ଼ି କେୟିତଡ଼୍ ।