15 ଦୂତ ନାକିଙ୍କ୍ ମେଣ୍ଡେ କେତ୍ତେ, “ନିମେ ବେନ୍ ଜଲରାଶି ଉଡ଼ିତିନ୍, ବେନିନ୍ ପରୁ ଆ ବେସ୍ୟା କୁଦ୍ତେ, ଆଦ୍ ଅଦୁତ୍ ବେନ୍ ରାଷ୍ଟ, ଜାତି, ନାଚିଟି ନୁ ବାଷାବାଦିନଡ଼୍ ସମାବେସ ।
ତାନ୍ପେର୍କେ ବେନ ନାକ୍ କେତ୍ତନ୍, “ନାର୍ଗେ ଦେଶ୍କ୍, ଜାତି, ବାଷାବାଦି ନୁ ରାଜାନଡ଼୍ ସମ୍ପର୍କତେ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ଗଟି ମିଡ଼୍ ଆଞ୍ଜ୍ ମେଣ୍ଡନ୍ଦାମ୍ କେଲ୍ମୁଟ୍ ।”
ସାରେ ଦେଶ୍, ନାର୍କ୍, ବାଷାବାଦି ନୁ ଜାତିତେ ନାରୁଡ଼୍ ମୁଣ୍ଡ୍ ଦିନା ଆଦା ଯାକ ଆୱୁ ମଡ଼୍କିଙ୍କ୍ ଉଡ଼ିତଡ଼୍ ନୁ ଆୱିଙ୍କ୍ ସମାଦି ଇଦାନଙ୍କ୍ ୱିଡ଼୍ସିୱଡ଼୍ ।
ତାନ୍ପେର୍କେ ସାତ୍ଟାନ୍ ଗିନା ପଇତ୍ତେ ସାତ୍ଟାନ୍ ଦୂତନାଗାଙ୍କ୍ ୱେରଣ୍ଡ୍ ନାୟାଗ୍ ୱାସ୍ କେତ୍ତନ୍, “ୱାଡ଼େ ! ନାର୍ଗେ ଇଲ୍କେ ଗାର୍ରେ ତିଆର୍ ଆତ୍ତେ ବେସ୍ୟା ଲେକାମ୍ ଆଦ୍ ବାଡ଼୍ୟେ ନଗର୍ତିଙ୍କ୍ ବେଲା ଶାସ୍ତି ଆଦ୍ତେ, ଆଦ୍ ତଅତିତାନ୍ ।
ଅଡ଼୍ ୱେରଡ଼୍ ପୁନେ ପାଟେ ପାର ମାତ୍ତଡ଼୍, “ବଇ ଆସ୍ ମିକା ଆଦ୍ ମାଆର୍ ଟେଣ୍ଡାନଙ୍କ୍ ନିମେ କେ ଯୋଗ୍ୟ, ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ନିମେ ଆୱୁକି ଆସ୍ମାତ୍ତିନ୍ ନୁ ନିୟାଦ୍ ତଡ଼୍, ସାରେତେ ନାର୍, ବାଷାବାଦିଡ଼୍, ରାଷ୍ଟ ନୁ ଜାତିନାଗାଙ୍କ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ସେଙ୍ଗେ ନାରୁଡ଼୍କିଙ୍କ୍ ମୁକ୍ତି ଆସ୍ ମିନ୍ଦେନି ।