16 ପ୍ରେତାତ୍ତ୍ମାକି ସୁଦୁଟ୍ ସମୟତେ ପୃତିବିତେ ରାଜାନଡ଼୍ ବେନ୍ ରଙ୍ଗାନତେ ଅଣ୍ଡୟ୍ତାଗ୍ ମାଡ଼ି, ଏବ୍ରି ଗଟ୍ତେ ତାନ୍ ପେଦେର୍ ଆର୍ମାଗେଡ୍ଡନ୍ ।
ପିଲାତ ଇଦ୍ ସାରେ ଗଟ୍ କେଞ୍ଜି ଜିସୁଙ୍କ୍ ପେସ୍ପିତାସ୍ “କାଲ୍ମଣ୍ଡପ୍,” ବେଦିଙ୍କ୍ ଏବ୍ରି ଗଟ୍ ତେ “ଗବ୍ବତା,” ଇଞ୍ଜ କେତିତଡ଼୍, ଆଦ୍ ପଡ଼ିୟେତାଗ୍ ବିଚାର୍ ମାଡ଼ାନାଦ୍ କେତିତାଗ୍ କୁଦ୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ମେଣ୍ଡେ ଜିସୁ ନିଜେ କ୍ରୁଶତିଙ୍କ୍ କାଞ୍ଜି “କାପାଲସ୍ଥଲ,” ପେଦେର୍ତେ ପଡ଼ିୟେତାଗ୍, ବେଦିଙ୍କ୍ ଏବ୍ରି ଗଟ୍ ତେ “ଗଲ୍ଗତା,” ଇଞ୍ଜ କେତିତଡ଼୍, ଆଗେ ପେଇସ୍ ଆତ୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ଯିରୁଶାଲେମ୍ତେ ମେଣ୍ଢାନ୍ ଆର୍ଦେ ଗାର୍ରେ ୱେରଡ଼୍ ହେର୍ୱ୍ ମିନ୍ଦେ; ଏବ୍ରି ଗଟ୍ତେ ତାଆକିଂଙ୍କ୍ ବେତେସ୍ଦା ଇଞ୍ଜ କେତିତଡ଼୍, ତାନାଦ୍ ଏଇଙ୍ଗ୍ ମଣ୍ଡପ୍ ମାତ୍ତା ।
ମାମ୍ମେ ସାରେତମ୍ ବୂମ୍ତାଗ୍ ରାୟ୍ତମ୍ ନୁ ହୀବ୍ରୁ ଗଟ୍ତେ ନା ସେଙ୍ଗେ ଅଣ୍ଡୟ୍ ଗଟ୍ କେଞ୍ଜ୍ତାନ୍, ‘ଶାଉଲ୍, ଶାଉଲ୍ ! ନିମ୍ ବାତେଙ୍କ୍ ନାକିଂଙ୍କ୍ ତାଡ଼ନା ମାଡ଼ୁତିନ୍ ? ଉଡ଼୍ଦାନଣ୍ଡ୍ ମାନେୟ୍ତେ କୟେଡୁଡ୍ତିଙ୍କ୍ ଲାତ୍ ରେହେତାନ୍ କନ୍ଦ୍ ଲେକାମ୍ ନିମ୍ ନିଜେ ଦେବ୍ ତିନ୍ତି ।’
ଅଡ଼୍ ମେଣ୍ଢାଗଲାଲ୍ ବିରୁଦ୍ଦତେ ଯୁଦ୍ ମାଡ଼ିତଡ଼୍; କିନ୍ତୁ ମେଣ୍ଢାଗଲାଲ୍ ତାମାଦ୍ ଆଉତ, ଏଞ୍ଚିମାନ୍ଦାନ୍, ପେର୍କେୱାଦାନ୍ ନୁ ବିଶ୍ୱାସ୍ସ୍ତେ ନାରୁଡ଼୍ ସାଆଯ୍ୟତେ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ଜିଡ଼ିତଡ଼୍ । ବାତ୍ତିଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ରାଜାନଡ଼୍ ରାଜାଲ୍ ନୁ ଅଣ୍ଡ୍ ପ୍ରବୁନଡ଼୍ ପ୍ରବୁ ।”
ଆୱିନ୍ ପରୁ ୱେରଣ୍ଡ୍ ରାଜାଲ୍ ଶାସନ୍ ମାଡ଼ୁତନ୍ । ଅଣ୍ଡ୍ ପାତାଲ୍ତେ ଦାୟିତ୍ୱତେ ମାନ୍ଦାନ୍ ୱେରଡ଼୍ ଦାୟାତ୍ ଦୂତ । ଏବ୍ରି ଗଟ୍ତେ ତାନାଦ୍ ପେଦେର୍ ଆବାଦନ୍; ଗ୍ରୀକ୍ ଗଟ୍ତେ ଆଦିନ୍ ପେଦେର୍ ଅଦୁତ୍, ଆପୋଲ୍ଲୀୟନ୍ ଇତ୍କେ “ସଂହାରକ୍ ।”