3 ମାବ୍ତାଗ୍ ମେଣ୍ଡନ୍ ୱେରଡ଼୍ ଅବୁଦ୍ ଦୃଶ୍ୟ ତନ୍ନ୍ତେ । ଲୋଇତ କଲର୍ତେ ତାଡ଼ାମ୍ ଇନା ୱେରଡ଼୍ ବିକଲାଟ ପଶୁ, ତାନଦ୍ ସାତ୍ଟାନ୍ ତାଲା, ଦଶ୍ଟାନ୍ କଅକ୍ ନୁ ସାରେ ତାଲାନାଗ୍ ୱେର ସହଜ୍ ମାନ୍ନୁ ।
ନାର୍ଗେ ମାବ୍ତାଗ୍ ଅଣ୍ଡୟ୍ ଅବୁଦ୍ ଦୃଶ୍ୟ ତନ୍ତ୍ତେ । ୱେରଡ଼୍ ନଟାଡ଼୍ ନେଲେଞ୍ଜ୍ତେ ପରୁ ନିସ୍ମାନ୍ନୁଡ଼୍ ନୁ ପଦଡ଼୍ତେ ଏଦ୍ ସାରେଏକାମ୍ ଆସ୍ମାନୁଡ଼୍ । ତନ୍ ତାଲେତାଗ୍ ୧୨ ଟାନ୍ ଉକାକ୍ ମାନ୍ଦାନ୍ ସହଜ୍ ମାତ୍ତେ ।
ପୃତିବିତାଗାଙ୍କ୍ ଏସିମାନ୍ଦାନ୍ ଉଡ଼ି ତାଡ଼ାମ୍ ଉପରକ୍ତ ମାରିନ୍ ଜନନୀ ଆଦ୍ ନାଟାଡ଼୍ତିଙ୍ଗ୍ ତଲ୍ତେ ।
ଆଗାଙ୍କ୍ ତାଡ଼ାମ୍ ନାଟାକିଙ୍କ୍ ପରୁ ଗାଟି କପାମ୍ ଆସ୍, ଆଦ୍ ନାଟାଡ଼୍ ପର ପ୍ରତିଶୋଦ୍ ଆଦାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ତାନ୍ ଜାମେତ୍ ବେନ୍ ନାରୁଡ଼୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ଗଟ୍ ପାଲନ୍ ମାଡ଼ିତଡ଼୍ ନୁ ଜିସୁନ୍ ବିଷୟତେ ସାକ୍ଷ୍ୟ ଦାନ ମାଡ଼ିତଡ଼୍, ଅଡ଼୍ତଡ଼୍ ଯୁଦ୍ ମାଡ଼ାନଙ୍କ୍ ଆତ୍ତନ୍ ।
ଆଦ୍ ତାନ୍ ତକେତେ ମାବ୍ତାଗାଙ୍କ୍ ୱେରଡ଼୍ ତୃତିୟାଂଶ ଉକାମ୍ ଲାଗିତାସ୍ ପୃତିବିତେ ପରୁ ଏସ୍ତେ । ପିଲେ ଜନମ୍ ଆଦାନ୍ ସାଙ୍ଗେ ସାଙ୍ଗେ ଆଦିଙ୍କ୍ ତିଞ୍ଜୀନ୍ଦାନ୍ ଲେକାମ୍ ତାଡ଼ାମ୍ ଉକ୍ତ ନାଟାଡ଼୍ତେ ଗାରେ ୱାସ୍ ନିତ୍ତେ ।
ତାନ୍ପେର୍କେ ସ୍ୱର୍ଗତାଗ୍ ଯୁଦ୍ ଆରାମ୍ ଆତ୍ତେ । ମିକାଏଲ୍ ନୁ ତାନ୍ ଦୂତକି ଆଦ୍ ତାଡ଼ାମ୍ ନୁ ତାନ୍ ପେର୍କେ ଆଦାନଡ଼୍ତ ଯୁଦ୍ ମାଡ଼୍ତଡ଼୍ ।
ଆଦ୍ ତାଡ଼ାମ୍ ଆଦୁତ୍, ସାରେ ଜଗତ୍ତିଙ୍କ୍ ତିପାଲ୍ ମାଡ଼ିମାନ୍ଦାନ୍ ଗାଟି ସାତ୍ୱାମ୍ ମାନ୍ଦାନ୍ ପାଃନ୍ତେ ତାଡ଼ାମ୍, ଶୟତାନ୍; ତାନ୍ ଦୂତନ୍ତଡ଼୍ ସ୍ୱର୍ଗତାଗାଙ୍କ୍ ରାଲି ପୃତିବିତାଗ୍ ୱାସ୍ ରାଲ୍ତେ ।
ତାନ୍ପେର୍କେ ନାନେ ଉଡ଼୍ତାନ୍, ୱରଡ଼୍ ଜନ୍ତୁ ସମୁଦ୍ରତାଗାଙ୍କ୍ ତେଦି ୱାଦୁତ୍ । ତାନାୱୁ ଦଶ୍ଟାନ୍ କଅକ୍ ନୁ ସାତ୍ଟାନ୍ ତାଲା । ସାରେ କଅକ୍କିନାଗ୍ ୱେର ସହଜ୍ ମାତ୍ତା ନୁ ସାରେ ତାଲାନାଗ୍ ୱେର ଇଶ୍ୱର୍ତେ ନିନ୍ଦାଆତ୍ନଡ଼୍ ପେଦେରି ଲେକା ଆସ୍ମାନ୍ନୁ ।
ଆଦ୍ ଜନ୍ତୁ ଅଣ୍ଡୟ୍ ଚିତା ଡୁୱୁ ଇନା ତଅନ୍ଦ ମାତ୍ତେ । ଅଦିନ୍ ଡେକା ଏଡ଼୍ଜ୍ତେ ଡେକା ଲେକାମ୍ ମେଣ୍ଡେ ପାୟୁର୍ ଗଣ୍ଡ୍ରାସ୍ ପାୟୁର୍ ଲେକାମ୍ । ମୁନେଙ୍କ୍ ଲେକାଆତ୍ତାଦ୍ ନେତୁର୍ ଲେକ୍ତାଦ୍ ପାଃନ୍ତେ ତାଡ଼ାମ୍ ଆଦ୍ ଜନ୍ତୁତିଙ୍କ୍ ନିଜେତ୍ ଶକ୍ତି, ସିଂହାସନ ନୁ ନାର୍ଗେକ୍ଷମତା ଇତ୍ତେ ।
ମେଣ୍ଡେ, ସାରେତଡ଼୍ ପେର୍କେ କ୍ଷମତାପନ୍ ମାଡ଼ିମାନ୍ଦାନ୍ ତାଡ଼ାମ୍ ତେ ପୂଜା ମାଡ଼୍ତଡ଼୍ । ଅଡ଼୍ ପେର୍କେ ମିକା ପୂଜା ମାଡ଼ି କେତ୍ତଡ଼୍, “ବେନ ଇଦ୍ ଜନ୍ତୁତେ ତଡ଼୍ ସାମାନ୍ ଆଦ୍ତନ୍ ? ବେନ ତାନ୍ତଡ଼୍ କାଇଲି ଯୁଦ୍ ମାଡ଼ିତନ୍ ?”
ତାନ୍ପେର୍କେ ନାନେ ମୟଲତାଗ୍ ମେଣ୍ଡନ୍ ଅରଟ୍ ରଅସ୍ୟ ଉଡ଼୍ତାନ୍ । ସାତ୍ଟାନ୍ ସ୍ୱର୍ଗ ଦୂତକ୍ ସାରେ ଅଣ୍ଡ୍ ଅଣ୍ଡ୍ ମଆମାରି ପଇସ୍ ୱାତା । ଇଦ୍ମଆମାରି ମାତ୍ତା, ଇଶ୍ୱରତେ କପାମ୍ତେ ମାଡ଼େଙ୍କ୍ତାଦ୍ ପ୍ରକାଶନ ।
ତାନ୍ପେର୍କେ ନାନେ ପାଣ୍ଡେ ଲେକେତାୱୁ ମୁଣ୍ଡ୍ ପେତ୍ତାତ୍ମାକିଙ୍କ୍ ଉଡ଼୍ତାନ୍ । ଆୱୁ ମୁନେଙ୍କ୍ତାୱୁ ତାଡ଼ାକ୍, ପଶୁ ନୁ ବଣ୍ଡବାବବାଦିନ୍ ମକତାଗାଙ୍କ୍ ପେଇସ୍ମାନ୍ନୁ ।
“ମିଡ଼୍ ଉଡ଼ିମାନ୍ଦାନ୍ ଦଶ୍ଟାନ୍ କଅକ୍, ଦଶ୍ଟାନ୍ ରାଜାନଡ଼୍ ପ୍ରତିକ୍, ଅଡ଼୍ ଇଞ୍ଜେ ଆୟ୍ନା ରାଜତ୍ୱ ମାଡ଼ଡ଼୍ । କିନ୍ତୁ ପଶୁତଡ଼୍ ରାଜତ୍ୱ ମାଡ଼ାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ଅଣ୍ଡୟ୍ ଗଣ୍ଟା ସେଙ୍ଗେ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ କ୍ଷମତା ଇଦ୍ତନ୍ ।
ମିଡ଼୍ ଉଡ଼ିମାନ୍ଦାନ୍ ସାତ୍ଟାନ୍ କଅକ୍ ନୁ ଆଦ୍ ପଶୁ, ବ୍ୟାସାଙ୍କ୍ ଗୃଣା ମାଡ଼ିତେ; ଅଡ଼୍ ତାନାଗାଙ୍କ୍ ତାନାୱୁ ସାରେ ୱିର୍ପ୍ତି ଆସ୍ ଆଦିଙ୍କ୍ ବାଣ୍ଡି ମାଡ଼ି ୱିଡ଼୍ସିଦ୍ତଡ଼୍ । ଅଡ଼୍ ତାନ୍ ଆୱୁଙ୍ଗ୍ ତିନ୍ତଡ଼୍, ମେଣ୍ଡେ ଆଦିଙ୍କ୍ କିସ୍ତାଗ୍ ୱାଟି ଦଂସ ମାଡ଼ିତଡ଼୍ ।
ଦୂତ କେତ୍ତେ, “ବାତ୍ତିଙ୍କ୍ କାବା ଅଦୁତିନ୍ ?” ଆଦ୍ ନାଟାଡ଼୍ ମେଣ୍ଡେ ସାତ୍ଟାନ୍ ତାଲା ନୁ ଦସ୍ଟାନ୍ କଅକ୍ ସାରେ ତାନ୍ ୱାଦାନ୍ ପଶୁତେ ମିଞ୍ଜ୍ତେ ରଅସ୍ୟ ନାନେ ମିକିଙ୍କ୍ କେତୁତାନ୍, କେଞ୍ଜା !
ତାନ୍ କଣ୍ଡା କିସ୍ ତାଡ଼ାମ୍ ଲେକାମ୍ ନୁ ତାନ୍ ତାଲେତାଗ୍ ନାର୍ଗେ ସହଜ୍ ମାତ୍ତା । ଅନ୍ ପରୁ ୱେରଡ଼୍ ପେଦେର୍ ଲେକା ଆସ୍ମାତ୍, ଇତ୍କେ ଆଦ୍ ବାତେ, ଅନ୍ ୱିଡ଼୍ସି ମେଣ୍ଡେ ବେନ ପୁନଡ଼୍ ।
ଅଣ୍ଡ୍ ଆଦ୍ ପ୍ରାଚିନ୍ ତାଡ଼ାମ୍, ଆଦ୍ ପିଶାସ୍ ଶୟ୍ତାନ୍ତିଙ୍କ୍ ପଇସ୍ ୱେରଡ଼୍ ନାର୍ଗେ ୱାଡ଼୍ଷା ଜାକ ଜଞ୍ଜିର୍ତାଗ୍ ତହଃସ୍ ମାତ୍ତଡ଼୍,