32 ଇ ସାରେ ଗଟି ଜିସୁ ଗାଟି ଲେକେତ୍ତେ ଶିଷ୍ୟଡ଼୍କିଙ୍କ୍ ବୁଜାମାଡ଼ିତ୍ତଣ୍ଡ୍ । ଆଦିଙ୍କ୍ ପିତର୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ଲୋପେ କାର୍ଙ୍ଗି ଅସ୍ ଅନ୍ତଡ଼୍ କାଇଲି କେତ୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ପିତର୍ ଜିସୁଙ୍କ୍ ୱେରଙ୍କ୍ କାର୍ଙ୍କି ଅସ୍ ମଜା ମାଡ଼ି କେତ୍ତାନ୍, “ଇଶ୍ୱର୍ ମାଡ଼୍ମାକିଣ୍ଡ୍, ପ୍ରବୁ, ନି ସେଙ୍ଗେ ଇଲା ବେସୁଙ୍କ୍ ଆୟ୍ମାକି ।”
ଜିସୁ ଓଡେତ୍ ପେର୍କେତ୍ ପାକେ ବାଲିସ୍ତେ ପରୁ ତାଲେୱାଟି ଉଞ୍ଜିମାତ୍ତନ୍ । ଶିଷ୍ୟନଡ଼୍ ଅଙ୍କ୍ ତେସ୍ କେତ୍ତଡ଼୍, “ଗୁରୁ, ମାମ୍ମେ ମୁଡ଼ୁନ୍ଦି ଡଲିତମ୍, ନିୟାଦ୍ ବାତେଏ ଚିନ୍ତାଇଲେ ?”
ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ମାର୍ତା ସେବା ପାଡ଼୍ୟି ମାଡ଼ାଙ୍କ୍ ଗାଟି ଦାନ୍ଦେ ଆସମାତ୍ତେ; ଆସୁଟେ ଆଦ୍ ଜିସୁନ୍ ଗାର୍ରେ ୱାସ୍ କେତ୍ତେ, ହୋ ପ୍ରବୁ, ନା ଏଲାଡ଼୍ ଯେ ୱେରଡେ ନା ପରୁ ସାର୍ରେ ସେବା ମାଡ଼ାଙ୍କ୍ ୱିଡ଼୍ସିତ୍ତେ, ଆଦ୍ ବିଷୟ ନିକିଂଙ୍କ୍ ହେର୍କା ଇଲେ କି ? ନାକିଂଙ୍କ୍ ସାହାଯ୍ୟ ମାଡ଼ାଙ୍କ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ତାଙ୍କ୍ କେସିମ୍ ।
ଆଗାଙ୍କ୍ ଯିହୁଦୀନଡ଼୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ତିଡ଼ିଇ ପାକେ ଉଡ଼ି କେତାଙ୍କ୍ ପସ୍ପ୍ତ୍ତଡ଼୍, “ମେଣ୍ଡେ ବେସ୍କ୍ ଦିନା ମାକିଂଙ୍କ୍ ଏର୍କା ତାଗ୍ ନେହେତିଡ଼୍ ? ଯଦି ନିମ୍ ମସିହ, ଆଲେକେ ମାକିଂଙ୍କ୍ ଇଟି ମିକା କେଲ୍ମ୍ ।”
ଜିସୁ ଆସୁଙ୍କ୍ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ସତ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ଲାଜାର୍ ଡଲ୍ତଣ୍ଡ୍;
“ନାନ୍ ମିକିଂଙ୍କ୍ ଆଲଙ୍କାରିକ ଶଦ୍ଦ ତଡ଼୍ ଇଦ୍ସାରେ ଗଟ୍ କେତ୍ତାନ୍; ଦିନାମ୍ ୱାଦୁତେ ନାନ୍ ମେଣ୍ଡେ ଚିନ୍ନେ ତଡ଼୍ କେଲନ୍, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ବାବାନ୍ ବିଷୟ୍ତେ ସାୟେ କେତିତାନ୍ ।
ଇଦ୍ ଗଟ୍ କେଞ୍ଜି ଶିଷ୍ୟଡ଼୍ କେତ୍ତଡ଼୍, “ଉଡ଼େ ଇଞ୍ଜେ ନିମ୍ ସାୟେ କେତୁତିନ୍ ନୁ ଆଲଙ୍କାରି ଶଦ୍ଦ ତଡ଼୍ ମେଣ୍ଡେ କେଲ୍ୱିନ୍ ।
ଜିସୁ ଅଂକିଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ନାନ୍ ନାରୁଡ଼୍ ଗାର୍ରେ ସାରେ ଗଟ୍ କେସ୍ମିନ୍ଦେନ୍; ବେଗେ ସାରେ ଯିହୁଦିଡ଼୍ ଅଣ୍ଡୟାଗେ ଆଦ୍ତଡ଼୍, ଇଦ୍ ଲେକାମ୍ ସମାଜ୍ ଲୋନ୍ ନୁ ମନ୍ଦିର୍ତାଗ୍ ନାନ୍ ସାରେଦାମ୍ ଶିକ୍ଷା ଇସ୍ମିନ୍ଦେନ୍; ନାନ୍ ମିଞ୍ଜୀ ମିକା ବାତେଏ କେଲନ୍ ।