16 ଶିଷ୍ୟଡ଼୍ ଇ ବିଷୟ୍ତେ ନିଜର୍ ନିଜର୍ ଲୋପେ ଆଲ୍ସି ମିକା କେତ୍ତଡ଼୍, “ମାମ୍ ସାଙ୍ଗ୍ତେ ରୂଟି ତାଡ଼୍ୱାଙ୍କ୍ ଅଣ୍ଡ୍ ଇଗଟି କେତୁତଣ୍ଡ୍ ।”
ଜିସୁ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ସତର୍କ ମାଡ଼ି କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ସାବଦାନ୍, ଫାରୁଶିଡ଼୍ ନୁ ହେରଦ୍ତେ ପାଣ୍ଡୁମ୍ତାଗାଙ୍କ୍ ସତର୍କ ମାନୁଟ୍ ।”
ଅଡ଼୍ ବାତେ ଆଲ୍ସି ମିନ୍ଦେଡ଼୍, ପୁଞ୍ଜ୍ମେଣ୍ଡେ ଜିସୁ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ଗାରେ ରୂଟି ଇଲେ ଇଞ୍ଜ ଇସର୍ ଆଲ୍ସୁତିଡ଼୍ ବାତେଙ୍କ୍ ? ମିଡ଼୍ ବାତେ ଇଞ୍ଜ୍ଜେକ୍ ଆଇନା ପୁନ୍ଦ୍ପାର୍ୱିଡ଼୍ କି ବୁଜେମ୍ ଆଦ୍ପାର୍ୱିଡ଼୍ ? ଇସର୍ ବାକ୍ୱା ନଡ଼ି !
ଆଗାଙ୍କ୍ ଅଡ଼୍ ନିଜେ ନିଜେ ଯୁକ୍ତିତର୍କ ମାଡ଼ି କେତାକେତି ଆତ୍ତଡ଼୍, “ଯଦି ସ୍ୱର୍ଗତାଗାଙ୍କ୍ ଇଞ୍ଜ କେତିତାଡ଼୍, ଆଲାତ୍କେ ଅଣ୍ଡ୍ କେତିତଣ୍ଡ୍, ମିଡ଼୍ ବାତେଙ୍କ୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼୍ୱିଡ଼୍ ?
ଅଡ଼୍ ଲପେଙ୍କ୍ ବେନଣ୍ଡ୍ ବାଡ଼୍ୟଣ୍ଡ୍ ଆଦ୍ ବିଷୟତେ ଅଡ଼୍ ଲପେ ରାମ୍କ୍ ରଦ୍ଦେ ଆତ୍ତେ ।