34 ତାନ୍ପେର୍କେ ସ୍ୱର୍ଗତ୍ପାକେ ପର୍ଉଡ଼ି, ଗାଟିନେସ୍କି କେତ୍ତଣ୍ଡ୍ “ଇପ୍ପତଃ !” ଅର୍ତ ଲେଙ୍ଗା ।
ଜିସୁ ଦୟାତେ କାଇ ଆସ୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ଇଟ୍ତନ୍ ନୁ କେତ୍ତାନ୍, “ନାନ୍ନେ ଆଦେକେ ଇଚ୍ଛା ମାଡ଼ୁତାନ୍, ନିମ୍ ଶୁଚି ଆୟାମ୍ ।”
ପାୟାଲ୍ତେ ଅଲ୍ ତିନିଟାୱେଲେ ଜିସୁ ଲେଙ୍ଗ୍ଟେଣ୍ଡି କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, ଏଲୋହି, ଏଲୋହି, ଲାମା ଶବକ୍ତାନି । ହୋ ନାଆ ଇଶ୍ୱର ତନି, ହୋ ନାଆ ଇଶ୍ୱର ତନି, ନାକିଙ୍କି ବାତେଙ୍କ୍ ୱିଡ଼୍ସି ମିନ୍ଦେନି ?
ପିଲେତ୍ କାଇଦିଙ୍କ୍ ପଇସ୍ ଜିସୁ କେତ୍ତନ୍, “ତାଲିତା କୁମ୍,” ଇତ୍କେ “ପିକି, ନାନ୍ କେତୁତାନ୍ ତେଦା ।”
ତାନ୍ପେର୍କେ ଜିସୁ ଆୱୁ ଏଇଙ୍କ୍ ରୋଟି ନୁ ରେଣ୍ଡ୍ କିକେ ଅସ୍ ସ୍ୱର୍ଗପାକେ ପରୁଉଡ଼ି ମିକା ଇଶ୍ୱର୍ତିଙ୍କ୍ ଦନ୍ୟବାଦ୍ ଇତ୍ତଣ୍ଡ୍ । ମେଣ୍ଡେ ଆୱୁ ରୋଟିକିଙ୍କ୍ ଉସ୍ ନାରୁଡ଼୍ ପାକେ ସାରେତଡ଼୍କ୍ ତୁଉସିଦ୍ନଙ୍କ୍ ଶିଷ୍ୟନଡ଼୍କ୍ ଇତ୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ସାଙ୍ଗେ ସାଙ୍ଗେ ନାରୁଣ୍ଡ୍ କେଞ୍ଜାନ୍ ଶକ୍ତି ପାଏମ୍ ଆତ୍ତଣ୍ଡ୍, ଅନାଦ୍ କନ୍ଦାଲ୍ ବନ୍ଦନ୍ ଦୁର୍ ଆତ୍ତେ ନୁ ଅଣ୍ଡ୍ ଇଞ୍ଜ୍ ଲେକେତ୍ ଗଟି ତିର୍ୟେ ପାର୍ଦୁତଣ୍ଡ୍ ।
ଜିସୁ ଗାଟି ନେସ୍କି କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ଇ ଯୁଗ୍ତେ ନାରୁଡ଼୍, ବାକ୍ୱା ପାଡ଼ିୟ୍ ଉଡ଼ାନ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ବାତେଙ୍କ୍ ଇସର୍ ଦାନ୍ଦେ ? ନାନ୍ ମିକିଂଙ୍କ୍ ସତ୍ କେସ୍ ନେହ୍ତୁତାନ୍, ଇ ଲେକେତ୍ ପ୍ରମାଣ୍ ଇ ନାରୁଡ଼୍କ୍ ଇଦାନାଦ୍ ଆୟ୍ୟ ।”
ଜିସୁ କାନାଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ତ ନିମେ କଣ୍ଡା ଉଡ଼େ; ନିୱାଦ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ନିକିଂଙ୍କ୍ ସୁସ୍ଥ ମାଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍ ।”
ମେଣ୍ଡେ, ବେସୁଙ୍କ୍ ଜିସୁ ଯିରୁଶାଲେମ୍ତାଗ୍ ୱାତ୍ତଣ୍ଡ୍, ଆସୁଙ୍କ୍ ନାର୍ତିଙ୍କ୍ ଉଡ଼ି ଆଦିନ୍ ସେଙ୍ଗେ କେୟି କେତ୍ତଣ୍ଡ୍,
ମେଣ୍ଡେ, ଅଣ୍ଡ୍ ଗାର୍ରେ ଆଞ୍ଜ୍ ଡଲୋତିଙ୍କ୍ ହିଟ୍ତ୍ତଣ୍ଡ୍, ମେଣ୍ଡେ, କାଞ୍ଜ୍ତେନଡ଼୍ ନିତ୍ତଡ଼୍, ଜିସୁ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ପେକାଲ୍, ନାନ୍ ନିକିଂଙ୍କ୍ କେତୁତାନ୍, ତେଦ୍ଦେ ।”
ଜିସୁ ମରିୟମ୍ତିଙ୍କ୍ କେୟାନାଦ୍ ଉଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍, ଅଣ୍ଡ୍ ଯିହୁଦୀନଡ଼୍କ୍ ଆଦିନ୍ ତଡ଼୍ ୱାତ୍ତାଦ୍ ଉଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍ । ଅଡ଼୍ ମିକା କେୟମାତ୍ତଡ଼୍, ଆଦ୍ ଉଡ଼ି ଜିସୁ ଗାଟି ଦୁଃକ ମାଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍ ନୁ ଗାଟି ଦାନ୍ଦେ ଆତ୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ଜିସୁ କେୟ୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ଆଗାଙ୍କ୍ ଜିସୁ ମେଣ୍ଡ୍ନ୍ ଦାମ୍ ମନ୍ତାଗ୍ ବ୍ୟାକୁଲ୍ ଆସ୍ ସମାଦି ପାକେ ଆତ୍ତଣ୍ଡ୍; ଆଦ୍ ୱେରଡ଼୍ ପାଡ଼୍କିନାଗ୍ ମେଣ୍ଡେ ଅନ୍ ମୋକତାଗ୍ ୱେରଡ଼୍ କାଲ୍ ମାତ୍ତା ।
ଆଗାଙ୍କ୍ ଅଡ଼୍ କାଲ୍ ଟେଣ୍ଡ୍ଡ଼ିତ୍ତଡ଼୍ ।” ମେଣ୍ଡେ ଜିସୁ ପରୁ ଉଡ଼ିମିକା କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ହୋ ବାବା ନିମ୍ ନାୟାଦ୍ ପ୍ରାର୍ତନା କେଞ୍ଜତିନ୍ ଇଞ୍ଜେ ନାନ୍ ନିକିଂଙ୍କ୍ ଦନ୍ୟବାଦ୍ ଇଦୁତାନ୍ ।
ଅଣ୍ଡ୍ ଆଦ୍ କେସ୍ ଗାଟି ଲେଙ୍ଗ୍ଦେ କାର୍ଙ୍କ୍ ତୋଣ୍ଡ୍, “ଲାଜାର୍ ପେଇସ୍ ୱାଡ଼ା ।”
ଜିସୁ ଇଦ୍ସାରେ ଗଟି କେସ୍ ତେର୍ତେପେୟ୍ ସ୍ୱର୍ଗତା ଉଡ଼ି କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ବାବା, ଦିନାମ୍ ଆଦ୍ତେ; ନି ମାର୍ରିଙ୍କ୍ ମହିମାନିତ ମାଡ଼ା, ବେଲା ମାର୍ ନିୱାଦ୍ ମହିମା ମାଡ଼ିତନ୍,
ପିତର୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ଏନିୟ, ଜିସୁ କ୍ରିଷ୍ଟ ନିକିଂଙ୍କ୍ ସୁସ୍ଥ ମାଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍ । ତେଏଦେ ନିୟାଦ୍ କେତ୍ ତେଏମ୍ ।” ଆସୁଟେ ସାଙ୍ଗେ ସାଙ୍ଗେ ଏନିୟ ତେଦି ନିତ୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ପିତର୍ ସାରେତଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ବାୟିଦେ ପେସ୍ସ୍ପିତଣ୍ଡ୍ ନୁ ମର୍ମିଣ୍ଡା ଇସ୍ ପ୍ରାର୍ତନା ମାଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍ । ତାନ୍ ପେର୍କେ ଅଣ୍ଡ୍ ଦର୍କାସ୍ତେ ଡଲ୍ତେ ମେନ୍ଦୁଲ୍ତିଙ୍କ୍ ଉଡ଼ି କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ଟାବିଥା, ତେଏଦେ !” ଦର୍କାସ୍ କଣ୍ଡା ତେର୍ତଣ୍ଡ୍ ନୁ ପିତର୍ତିଙ୍କ୍ ଉଡ଼ି ତେଦି କୁଦ୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ବେନ ମାନାଦ୍ ଦୋଷ୍ତିଙ୍କ୍ ଉଡ଼ାନଙ୍କ୍ ପାର୍ୱଣ୍ଡ୍, ଇଦ୍ଲେକାମ୍ ବେଡ଼୍ୟେ ପୁଜାରି ଅଣ୍ଡ୍ ଆୟଣ୍ଡ୍ । ଅଣ୍ଡ୍ ତ ମାନ୍ ବେଡ଼୍ୟେ ପୁଜାରି, ମାନ୍ ଲେକାମ୍ ସାର୍ରେ ପରିକ୍ୟା ଆସ୍ମାତ୍କେ ମିକା ଅଣ୍ଡ୍ ପାପାମ୍ କିୱେ ମାତ୍ତଣ୍ଡ୍;