26 ଆଦ୍ ମାତ୍ତେ ସୁରପୈନିକି ଅଞ୍ଚଲ୍ତେ ଗ୍ରୀକ୍ ଅଣଇହୁଦିଲ୍ । ତାନ୍ ମାୟାଡ଼୍ ତାଗାଙ୍କ୍ ବୁତ୍ ୱିଡ଼୍ସ୍ପାନ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ଆଦ୍ ଜିସୁଙ୍କ୍ କେତ୍ତେ ।
ଆଗେ ମାନ୍ଦାନ୍ ୱେର୍ଡ଼୍ କିନାନିୟ ନାଟାଡ଼୍ ୱାସ୍ ଗାଟିଲେଙ୍କ୍ ଦେ କେତାଙ୍କ୍ ପସ୍ପ୍ତେ, “ହୋ ପ୍ରବୁ, ଦାଉଦ୍ତେ ମାର୍, ନାକିଂଙ୍କ୍ ଦୟାମାଡ଼େ, ନା ପିକ୍ତିଙ୍କ୍ ବୟଙ୍କାର୍ ବୁତ୍ ପଇତେ ।”
ସିରିଆତେ ସାରେତାଗ୍ ଅନ୍ୱାଦ୍ କ୍ୟାତି ସାରେପାକ୍ ଆତ୍ତେ ମେଣ୍ଡେ ନାରୁଡ଼୍ ବୁତ୍ ପୟ୍ତେନଡ଼୍କ୍, ମୁର୍ଚ୍ଛା ରଗିଡ଼୍କ୍, ପକ୍ଷାଗାତ୍ ରଗିଡ଼୍କ୍ ସାରେ ଲେକାତ୍ ଦୁଃକି ନାରୁଡ଼୍କ୍ ଅନ୍ ଗାର୍ରେ ତାତ୍ତଡ଼୍ ।
ୱେର୍ଡ଼୍ ନାଟାଡ଼୍ତେ ମାୟାଡ଼୍ତିଙ୍କ୍ ବୁତ୍ ପୟିସ୍ ମାତ୍ତେ । ଜିସୁନ୍ ୱାଦାନ୍ ଗଟ୍ କେଞ୍ଜି ଆଦ୍ ଅନ୍ଗାରେ ୱାସ୍ ଅନ୍ ଡେକେତ୍ ମଦଲ୍ ରାଲ୍ତେ ।
କିନ୍ତୁ ଜିସୁ ଉତ୍ତର୍ ହିତ୍ତଣ୍ଡ୍, ନିଜର୍ ପିଲାଙ୍କ୍ ମୁନେଙ୍କ୍ ତିହିତ୍ ୱେୟ୍ତିତ୍ । ପିଲାନ୍ କାଦି ଅସ୍ ନେୟ୍କିନ୍ ମୁନେ ୱାଟିଦାନାଦ୍ ସାୟେ ଆୟ ।
ଆଦିଙ୍କ୍ ଯିହୁଦି ନୁ ଅଣଇହୁଦି, କ୍ରିତଦାସ ନୁ ସ୍ୱାଦିନ୍ ନାରୁଡ଼୍, ମାନେୟ୍ ଆୟି କି ନାଟାଡ଼୍ ଆୟି ତାମ୍ ଲୋପେ ବାତେ ୱେରେ ଇଲ୍ଲେ । ମିଡ଼୍ ସାରେତଡ଼ି ଜିସୁ କ୍ରିଷ୍ଟଟନ୍ ତଡ଼୍ କାୟ୍ଲି ଅଣ୍ଡୟ୍ ଆତ୍ତିଡ଼୍ ।
ପେର୍କେ, ଇହୁଦିଡ଼୍, ଅଣଇହୁଦୀଡ଼୍, ସୁନ୍ନତ ନୁ ଅସୁନ୍ନତ, ନିଷ୍ଠୁର୍, ବୟଙ୍କକାର୍, କ୍ରିତଦାସ ବା ସ୍ୱାଦିନ୍ ନାରୁଣ୍ଡ୍ ଲପେ ମେଣ୍ଡେ ବାତ୍ବା ୱେରେ ଇଲେ । ଇତ୍କେ କ୍ରିଷ୍ଟ ସାରେତଡ଼ାଗେ ମିନ୍ଦେନ୍ ନୁ ଅଣ୍ଡ୍ ଆଦୁତନ୍ ସାର୍ରେ ।