16 ହେରୋଦ ଜିସୁନ୍ ବିଷୟ୍ତେ କେଞ୍ଜି କେତ୍ତଣ୍ତ୍, “ଅଣ୍ଡ୍ ନିଜାମ୍ ବାପ୍ତିସ୍ମ ଯୋହନ୍ । ନାନେ ଅନାଦ୍ ତାଲେତିଙ୍କ୍ କଇସ୍ ମାତ୍ତାନ୍, କିନ୍ତୁ ଅଣ୍ଡ୍ ମେଣ୍ଡେ ଗେଲ୍ସି ତେଦ୍ତଣ୍ଡ୍ ।”
ଅଣ୍ଡ୍ ତାନ୍ ଚାକରିଡ଼୍କ୍ କେତ୍ତାନ୍, “ହିଣ୍ଡ୍ ନିଜାମ୍ ବାପ୍ତିସ୍ମ ଯୋହନ୍, ମେଣ୍ଡନ୍ନ୍ଦାମ୍ ଜନମ୍ ଆସ୍ ମାଲ୍ସ୍ ୱାତ୍ତନ୍ । ଅଦିନ୍ ସେଙ୍ଗେ ଅଂକିଙ୍କ୍ ବାକ୍ୱା ପାଡ଼୍ୟି ମାଡ଼ାନଙ୍କ୍ ଶକ୍ତି ମିନ୍ଦେ ।”
ୱେରନ୍ ନିର୍ଦଷ୍ ନାରୁନ୍ ନେତୁର୍ ସେଙ୍ଗେ ବିଶ୍ୱାସ୍ ଗାତକତା ମାଡ଼ି ନାନ୍ନେ ବେଡ଼୍ୟାଦ୍ ପାପ୍ ମାଡ଼୍ତାନ୍ । ଅଡ଼୍ ଉତ୍ତର୍ ହିତ୍ତଡ଼୍, “ମାୟାଦ୍ ଆଦିନାଗେ ବାତେଏ ମିନ୍ଦେ ? ଆଦ୍ ନିୟାଦ୍ ନିଜେତ୍ ଗଟ୍ ।”
ବାଗାତଡ଼୍ କେସ୍ମାତ୍ତଡ଼୍, “ଅଣ୍ଡ୍ ଏଲିୟ, ମେଣ୍ଡେ ବେସ୍ତୁଡ଼୍ କେତ୍ତଡ଼୍, ମୁନେତ୍ କାଲାମ୍ତେ ବାବବାଦୀ ନଡ଼୍ ଲେକାମ୍ ଅଣ୍ଡ୍ ମିକା ୱେରଣ୍ଡ୍ ବାବବାଦୀ ।”
ହେରଦ ନିଜେ ଯୋହନ୍ତିଙ୍କ୍ ଗିରପ୍ ମାଡ଼ାନଙ୍କ୍ ଆଦେଶ୍ ଇସ୍ମାତ୍ତନ୍ ନୁ ଯୋହନ୍ ବନ୍ଦି ଆସ୍ ଜଇଲ୍ତାଗ୍ ମାତ୍ତଣ୍ତ୍ । ହେରଦ୍ ନିଜେତ୍ ଦାଦାନ୍ ମୁତେଙ୍କ୍ ହେରଦ୍ତିଙ୍କ୍ ପେଣ୍ଡୁଲ୍ ମାଡ଼ି ମାନ୍ନାଙ୍କ୍ ଯୋହନ୍
ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ହେରଦ୍ ରାଜାଲ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ଯୋହନ୍ତାଦ୍ ତାଲ୍ତିଙ୍ଗ୍ ନାନ୍ ତ ନାଡ଼କ୍ତମ୍, ମାତର୍ ଅନ୍ ବିଷୟ୍ତେ ମାମ୍ ଇଦ୍ପୁଟୁଙ୍କ୍ ଗଟି କେଞ୍ଜୁତମ୍, ଇଣ୍ଡ୍ ବେନ ?” ମେଣ୍ଡେ, ଜିସୁଙ୍କ୍ ଉଡ଼ାନ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ଅଣ୍ଡ୍ ଆଲ୍ସି ମାଡ଼ମାତଣ୍ଡ୍ ।