40 ଅଡ଼୍ ଅଙ୍କ୍ ବାକ୍ୱାଲ୍ ଆଲ୍ସି କାୱୁତ୍ତଡ଼୍ । ଜିସୁ ସାରେତଡ଼୍କ୍ ପେସ୍ପିତ୍ତନ୍ ନୁ ମାତର୍ ନିଜେତ୍ ମୁୱୁଡ଼୍ ଶିଷ୍ୟ ନୁ ପିଲେତ୍ ୟାୟ ବାବାଙ୍କ୍ ଆସ୍ ଆଦ୍ ଉଞ୍ଜିମାନ୍ଦାନ୍ ବାକ୍ଡ଼େତାଗ୍ ଆତ୍ତଡ଼୍ ।
ନାରୁନ୍ ପାୟୁର୍ ତାଲାନ୍ ବାତେଏ ଆଦ୍ତେ ଆଦ୍ ଲୋପେ ଆଦ୍ତେ, ଆଦ୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ଅପବିତ୍ର ମାଡ଼; ମେଣ୍ଡେ ବାତେଏ ଅନ୍ ପାୟୁର୍ତାଲାନ୍ ପେଇତିତ୍, ଆଦ୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ଅପବିତ୍ର ମାଡ଼ିତ୍ ।”
“ନେୟ୍ ଦିଙ୍କ୍ ପବିତ୍ର ଜିନିଷ୍ ହିମାଟ୍ । ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଆଦ୍ ତିଡ଼ିଇମିକା ମିକିଂଙ୍କ୍ କାସ୍ ପାର୍ଦ୍ତେ । ପାଦ୍ତେ ମୁନ୍ନେ ମିକା ୱାଟ୍ମାଟ୍ । ଆଦିନ୍ ମୁଲ୍ୟ ପୁନ୍ୱେକନ୍ସ୍ ତାଙ୍କ୍ ଆଦ୍ ଡେକେତ୍ ୱିକିତ୍ ।”
ଆଦ୍ ମାନ୍ଦେତିଙ୍କ୍ ଆଞ୍ଜ୍ ଆୱିଙ୍କ୍ କେତ୍ତନ୍, “ବାତ୍ତିଙ୍କ୍ ମର୍ ଆଦୁତିଡ଼୍ ? ବାତ୍ତିଙ୍କ୍ କେୟୁତିଡ଼୍ ? ପିକିଡ଼୍ ଡଲ୍ଲ, ଉଞ୍ଜ୍ତେ ।”
ପିଲେତ୍ କାଇଦିଙ୍କ୍ ପଇସ୍ ଜିସୁ କେତ୍ତନ୍, “ତାଲିତା କୁମ୍,” ଇତ୍କେ “ପିକି, ନାନ୍ କେତୁତାନ୍ ତେଦା ।”
ଇଦ୍ ସାରେ ଗଟ୍ କେଞ୍ଜି ଜିସୁନ୍ ପରୁ କପାମ୍ ଆଦ୍ତଡ଼୍ ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଅଡ଼୍ ଡାବ୍କିଂକ୍ ପ୍ରେମ୍ ମାଡ଼ ମାତ୍ତଡ଼୍ ।
ପାଉଲ୍ତାଗାଙ୍କ୍ ପୁନରୁତାନ୍ ବିଷୟ୍ କେଞ୍ଜି ଅଡ଼୍ ଲୋପେ ବେସ୍କ୍ତୁଡ଼୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ପାସ୍କ୍ତଡ଼୍, ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ବାଗାତ୍ ନାରୁଡ଼୍ କେତ୍ତଡ଼୍, “ନିୟାଗାଙ୍କ୍ ମାମ୍ମେ ଇଦ୍ ବିଷୟ୍ ମେଣ୍ଡନ୍ନ୍ଦାମ୍ କେଞ୍ଜାନଙ୍କ୍ ଇଚ୍ଛା ମାଡ଼ୁତମ୍ ।”