31 ତାନ୍ ଶିଷ୍ୟନଡ଼୍ ଉତ୍ତର୍ ହିତ୍ତଡ଼୍, “ନିମେ ତ ଉଡ଼ମିନ୍ଦେନି, ବେଲାନ୍ ନି ସାରେ ପାକା ନାରୁଡ଼୍ ମାନ୍ଦେ ଆସ୍ମିନ୍ଦେଡ଼୍ । ନିକିଙ୍କ୍ ବେନ ଇଟ୍ତନ୍ ଇଞ୍ଜ କେସମିନ୍ଦେନି ବାତ୍ତିଙ୍କ୍ ?”
ଜିସୁ ଅନ୍ତୋଡ଼୍ ଆଦାନଙ୍କ୍ ପେଇତ୍ତନ୍ । ନାର୍ଗେ ମୁଲ୍ ନାରୁଡ଼୍ ଅନ୍ତଡ଼୍ ଆଞ୍ଜମାତ୍ତଡ଼୍ ଯେ ଅନ୍ ପରୁ ଅଡ଼୍ ସାରେପାକେଙ୍କ୍ ତାଲ୍ଗି ରାୟମାତ୍ତଡ଼୍ ।
ଆସୁଙ୍ଗେ ଜିସୁ ଅନାଗାଙ୍କ୍ ଶକ୍ତି ପେୟିସ୍ ଆଦାନାଦ୍ ପୁତ୍ତନ୍ ନାରୁଡ଼୍ ପାର୍କେ ମିଡ଼୍ନ୍ଦି ମିକା କେତ୍ତନ୍, “ବେନ ନା ସିଲେତିଙ୍କ୍ ଇଟ୍ତନ୍ ?”
କିନ୍ତୁ ବେନ ଅଙ୍କ୍ ଇଟ୍ତନ୍, ପୁନ୍ଦାନ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ଜିସୁ ସାରେ ପାକ୍କେ ଉଡ଼୍ତନ୍ ।
ଆସୁଣ୍ଟ୍ ଜିସୁ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ବେନ ନାକିଂଙ୍କ୍ ହିଟ୍ତଣ୍ଡ୍ ?” ମାତର୍ ସାରେତଡ଼୍ ଅସ୍ୱୀକାର୍ ମାଡ଼୍ତଡ଼୍, ପିତର୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ହୋ ଗୁରୁ, ନାରୁଡ଼୍ ସାରେତଡ଼୍ ତୁର୍ସାତୁର୍ସି ଆସ୍ ନି ପରୁ ରାୟୁତଡ୍ ।”
ହା ଦିନାମ୍ତେ ଦିନାମ୍ ମୁଲ୍ପୁଟ୍ ଆଦାଙ୍କ୍ ଆଞ୍ଜମାତ୍ତେ; ମେଣ୍ଡେ ବାରଜାନ୍ ଶିଷ୍ୟଡ଼୍ ଜିସୁନ୍ ଗାର୍ରେ ୱାସ୍ କେତ୍ତଡ଼୍, “ନାରୁଡ଼୍ ବେଦ୍ପୁଟୁଙ୍କ୍ ଗାର୍ରେ ନାକିନାଗ୍ ଆଞ୍ଜ୍ ନୁ ନଗର୍ତାଗ୍ ଆଞ୍ଜ୍ କାଦି ତିନ୍ତଡ଼୍, ଅଦିନ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ରଅସିମ୍, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ମାନାଡ଼୍ ଇଗେ ବାତେଏ ଇଲ୍ୱେ ପଡ଼ିୟେତାଗ୍ ମିନ୍ଦେଡ଼୍ ।”