22 ଆଗେମାନ୍ଦାନ୍ ଲୋତ୍ତେ ଯାଇରସ୍ ପେଦେର୍ତନ୍ ୱେରଣ୍ଡ୍ ନାରୁଣ୍ଡ୍ ଆଗେ ହେଉତ୍ତନ୍,
ଅଡ଼୍ ଆଦ୍ ଲୋତ୍ତେ ଲପ୍ ହସ୍ତଡ଼୍ ନୁ ବାବୁଙ୍କ୍ ୟାୟ୍ ମରୀୟମ୍ ତେ ତଡ଼୍ ଉଡ଼ି ମର୍ମିଣ୍ଡାଇସ୍ ନମସ୍କାର୍ ମାଡ଼୍ତଡ଼୍ ନୁ ତାସ୍ମାନ୍ଦାନ୍ ସୁନା, କୁନ୍ଦୁରୁ ନୁ ସାଏତ୍ ଗାବ୍ତାଦ୍ ରସ୍ ପେସ୍ପିଇ ଅଂକିଙ୍କ୍ ଉପହାର୍ ହିତ୍ତଡ଼୍ ।
ସାରେ ଗଟି ପୁନ୍ଦେପାର୍ସ୍ ଆ ନାଟାଡ଼୍ ୱେର୍ଗିଙ୍କ୍ ଜିସୁନ୍ ଡେକାନ୍ ମଦଲ୍ ମର୍ମିଣ୍ଡା ଇସ୍ ସାରେ ସତ୍ ଗଟି କେତ୍ତେ ।
ଆଗେ ହେଉସ୍ ଅଣ୍ଡ୍ ଉଡ଼୍ତନ୍, ନାଟା ଗାଟିଲେଙ୍ଗ୍ଦେ କେୟ ମାତ୍ତା,
ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଜିସୁ ବିଶ୍ରାମ୍ଦିନାତେ ସୁସ୍ଥ ମାଡ଼୍ ତାଙ୍କ୍ ପ୍ରାର୍ତନା ମାଡ଼ାନ୍ ଲୋତ୍ତେ ମୁକ୍ୟାଲ୍ କପାମ୍ ଆସ୍ ନାରୁଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ପାଡ଼ିୟ୍ ମାଡ଼ାନ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ଆରୁଦିନା ଦିନାମ୍ ମିନ୍ଦେ । ଆଦ୍ ଦିନାତେ ୱାସ୍ ସୁସ୍ଥ ଆୟ୍ମୁଟ୍, ବିଶ୍ରାମଦିନା ତେ ୱାଡ଼୍ମାଟ୍ ।”
“ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଶିମୋନ୍ ପିତର୍ ଇଦ୍ ଉଡ଼ି ଜିସୁନ୍ ଡେକାନ୍ ମଦଲ୍ ମଡ଼୍କି କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, ହୋ ପ୍ରବୁ, ନାୟାଗ୍ କଞ୍ଜ୍ ଆଦାନଙ୍କ୍ ଆଇମ୍, ବାତେଙ୍କ୍ ନାନ୍ ୱେରଣ୍ଡ୍ ପାପି ନାରୁନ୍ ।”
ଅଣ୍ଡ୍ ଜିସୁଙ୍କ୍ ଉଡ଼ି ଗାଟି କିଡ଼୍କି ଅନ୍ୱାଦ୍ ଡେକେତ୍ ମଦଲ୍ ରାଲି ଗାଟି ଲେଙ୍ଗେତେ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ହୋ ଇଶ୍ୱର୍ ତେ ମାର୍ ଜିସୁ, ନି ତଡ଼୍ ନାୱାଦ୍ ବାତେଏ ମିନ୍ଦେ ? ନାନ୍ ନିକିଂଙ୍କ୍ ଦନ୍ୟବାଦ୍ ମାଡ଼ୁତାନ୍, ନାକିଂଙ୍କ୍ କଷ୍ଟ ହିମା ।”
ମୋଶାନ୍ ନିୟମ୍ ନୁ ବାବବାଦୀଡ଼ାଦ୍ ଲେକ୍ତାଦ୍ କାର୍ତେ ପେର୍କେ, ଉପାସନା ଲୋତ୍ତେ କର୍ତ୍ତାଲଡ଼୍ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ଇଦ୍ ଗଟ୍ କେସ୍ ରହତ୍ତଡ଼୍, “ଦାଦାଲଡ଼୍, ଯଦି ନାରୁଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ସାର୍ଦେ ମାଡ଼୍ତେ ଲେକାମ୍ ମିୟାଦ୍ ବାତ୍ ଗଟ୍ ମିନ୍ଦେ, ଆଲେକେ କେଲାଟ୍ ।”
ଅଡ଼୍ ଉସୁଲ୍ତେ ବାଡ଼୍ୟଣ୍ଡ୍ ସସ୍ଥନସ୍ତିଙ୍କ୍ ପଇସ୍ ବିଚାର୍ ଲୋତ୍ତେ ମୁନ୍ନେ ଦେବ୍ ରେହେତ୍ତଡ଼୍ । ଇତ୍କେ ଗାଲିୟୋ ଆଦ୍ ବିଷୟ୍ତିଙ୍କ୍ ଦ୍ୟାନ୍ ହିୱଣ୍ଡ୍ ।
ଗୁଡ଼୍ୟିତେ ବାଡ଼୍ୟଣ୍ଡ୍ କ୍ରିଷ୍ଟପସ୍ ନୁ ତାମ୍ ପରିବାର୍ତେ ସାରେତଡ଼୍ ପ୍ରବୁନାଗ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼୍ତଡ଼୍ ନୁ କରନ୍ଥିୟତେ ମେଣ୍ଡେ ନାର୍ଗେ ନାରୁଡ଼୍ ପାଉଲ୍ତେ ଶିକ୍ଷା କେଞ୍ଜି ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼୍ତଡ଼୍ ନୁ ବାତିସ୍ମ ଆତ୍ତଡ଼୍ ।
ନାନେ ଯୋହନ୍, ଇୱୁସାରେ ବିଷୟ ନିଜେ କେଞ୍ଜ୍ତାନ୍ ନୁ ଉଡ଼୍ତାନ୍ । ସାରେ କେଞ୍ଜି ନୁ ଉଡ଼ି ତେର୍ତେ ପେର୍କେ, ବେନ୍ ଦୂତ ନାୟାଗେ ୱାସ୍ କେତ୍ତା, ନାନେ ଆୱିନ୍ ଡେକାନ୍ ମଦଲ୍ ରାଲି ଆୱିଙ୍କ୍ ଆରାଦାନା ମାଡ଼ାଙ୍କ୍ ଆଞ୍ଜମାତ୍ତାନ୍ ।