31 ଇଦ୍ ୱେଷଡ଼୍ ଗର୍ର୍ ପେଡ଼େମ୍ ଲେକାମ୍ । ଗର୍ର୍ ପେଡ଼େମ୍ ଗାଟି ସୁଦୁରାଦ୍ ଆତ୍କେ ମିକା,
ଜିସୁ କେତ୍ତଣ୍ତ ; ଇଶ୍ୱର୍ତେ ରାଜ୍ୟତଡ଼୍ ବେନଙ୍କ୍ ସାମାନ୍ ମାଡ଼ାନଙ୍କ୍ ଆଦ୍ତେ ? ଅଂକିଙ୍କ୍ ବୁଜାମାଡ଼ାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ବାତେଏ ୱେଷଡ଼୍ କେତିତାନ୍ ?
ମାଣ୍ଡୁଲ୍ତାଗ୍ ରାଲ୍କେ ଆଦ୍ ବେଡ଼ିୟାଦ୍ ମାଡ଼େ ଆସ୍ କମା ଆଦ୍ତେ ନୁ ବେଡ଼ିୟାଦ୍ ମାଡେ ଲେକାମ୍ ତିଆର୍ଆଦ୍ତେ ନୁ ପିଟେ ତାନ୍ ତୁଉକାନାଗ୍ ବାସେ ମାନ୍ତା ।
ପ୍ରବୁ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, ଯଦି ୱେରଡ଼୍ ସୋରିଷପେଡ଼େମ୍ ଲେକେମ୍ ମିୱାଦ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମିନ୍ଦେ, ଆଲେକେ ଇଦ୍ ତୁତକଳି ମାଡ଼େତିଙ୍କ୍ ମଦଲ୍ କଞ୍ଚ୍ ତାହାକି ସମୁଦ୍ରତାଗ୍ ଉର୍ସ୍କିଆୟି ଇଞ୍ଜ କେତ୍କେ ବାତେ ଆଦ୍ ମିୟାଦ୍ ଗଟ୍ କେଞ୍ଜିତ୍ ।
ଇଦ୍ରକମ୍ ପ୍ରବୁନ୍ ବାକ୍ୟ ସାରେଏକାମ୍ ଆତ୍ତେ ନୁ ଗାଟି ଶକ୍ତି ଆତ୍ତେ ।
ଅଡ଼୍ ଲୋପେଙ୍କ୍ ନାର୍ଗେ ନାରୁଡ଼୍ ଅନ୍ ଗଟ୍ତେ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼ି ଏର୍ଦିକ୍ଷା ହତ୍ତଡ଼୍ । ଆଦ୍ନାଣ୍ଡ୍ ମାତର୍ ମୁଣ୍ଡ୍ ହଜାର୍ ନାରୁଡ଼୍ ଶିଷ୍ୟଡ଼୍ ଦଲ୍ତାଗ୍ କାୟ୍ଲ୍ତଡ଼୍ ।
ଅନ୍ ଗଟ୍ କେଞ୍ଜ୍ତେ ପେର୍କେ ଅଡ଼୍ ସାରେତଡ଼୍ ଇଶ୍ୱର୍ତିଙ୍କ୍ ପ୍ରସଂଶା ମାଡ଼୍ତଡ଼୍ । ତାନ୍ ପେର୍କେ ଅଡ଼୍ କେତ୍ତଡ଼୍, “ହଁ ଦାଦା ପାଉଲ୍, ନିମ୍ ଉଡ଼ୁତିନ୍, ବେଲା ଇଞ୍ଜେ ହଜାର୍ ହଜାର୍ ଇହୁଦୀ ଦାଦାଲଡ଼୍ ପ୍ରବୁ ଜିସୁନାଗ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼ୁତଡ଼୍ ନୁ ମୋଶାନ୍ ନିୟମ୍ ମିକା ପାଲନ୍ ମାଡ଼ୁତଡ଼୍ ।
ଇତ୍କେ ଅଡ଼୍ୱାଦ୍ ଶିକ୍ଷା କେଞ୍ଜିମାନ୍ଦାନ୍ ନାର୍ଗେ ନାରୁଡ଼୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼୍ତଡ଼୍ ନୁ ଅଡ଼୍ୱାଦ୍ ସଂକ୍ୟା ନାର୍ଗେ ଅସ୍ ମାତ୍ରମ୍ ପାଞ୍ଚ୍ ହଜାର୍ ଆତ୍ତେ ।
ମେଣ୍ଡେ ନାର୍ଗେ ମାନେୟ୍ ନୁ ନାଟା ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼ି ପ୍ରବୁନ୍ ତଡ଼୍ କାଇଲାନ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ମାନ୍ଦେତାଗ୍ ୱାତ୍ତଡ଼୍ ।
ତାନ୍ପେର୍କେ ସପ୍ତମ୍ ଦୂତ ତାମାୱୁ ତୁରି ଉଦ୍ତା ନୁ ସ୍ୱର୍ଗତାଗ୍ ନାର୍ଗେଲେଙ୍ଗ୍ଦେ ଇଦ୍ ବାନି କେଞ୍ଜାଙ୍କ୍ ଆତ୍ତେ ! “ମା ପ୍ରବୁ ନୁ ତାମ୍ ମସୀହ ପୃତିବିତେ ପରୁ ରାଜତ୍ୱ ମାଡ଼ାନ୍ ଅଦିକାର୍ ଇଞ୍ଜେ ନିଜେତ୍ କାଇଦାଗ୍ ଆସ୍ମିନ୍ଦେନ୍ । ଅଣ୍ଡ୍ ଇଞ୍ଜେ ସାରେଦିନା ରାଜତ୍ୱ ମାଡ଼ିତଣ୍ଡ୍ ।”