5 ଜିସୁ ଅଡ଼୍ପାକେଙ୍କ୍ କପାମ୍ ଆସ୍ ଉଡ଼୍ତନ୍ ନୁ ଅଡ଼ାଦ୍ ତିପାଲ୍ ହୃଦୟତିଙ୍କ୍ ଉଡ଼ି ଦୁଃକାମ୍ ଆତ୍ତନ୍ । ତାନ୍ପେର୍କେ ଆ ନାରୁଙ୍କ୍ କେତ୍ତନ୍, “କାଇ ଆମ୍ ।” ଅଣ୍ଡ୍ କାଇ ଆତାନ୍ ୱେଲେ ସୁସ୍ଥ ଆତ୍ତେ ।
ଆଦ୍ କେସ୍ ଅଣ୍ଡ୍ କାୟ୍ ୱାତିମାନ୍ଦାନ୍ ନାରୁଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “କାୟ୍ ତିନାଙ୍କ୍ ମାଡ଼େ ।” ନାରୁନ୍ କାୟ୍ ତିନାଙ୍କ୍ ମାଡ଼ାନ୍ ସାଙ୍ଗେ ସାଙ୍ଗେ ଆଦ୍ କାୟ୍ ମେଣ୍ଡନ୍ କାୟ୍ ଇନା ସୁସ୍ଥ ଆତ୍ତେ ।
ଅଣ୍ଡ୍ ନାରୁଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ପଚାର୍ମାଡ଼୍ତନ୍, “ବିଶ୍ରାମ୍ଦିନେତେ ବାଆତେ ମାଡ଼ାନାଦ୍ ଟିକ୍ ନିୟମ୍ ? ବେନ୍ ଦିନ୍ ୱେରନାଦ୍ ଲେକେତ୍ ମାଡ଼ିକାଡ଼୍ ନା କାରାପ୍ ମାଡ଼ିକା ? ୱେରନାଦ୍ ତ ଜିୱୁନ୍ତିଙ୍କ୍ ରକ୍ଷା ମାଡ଼ାନାଦ୍ ନା ବିନାସ ମାଡ଼ାନାଦ୍ ? ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଅଡ଼୍ କଟମାତ୍ତଡ଼୍ ।”
ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ପ୍ରବୁ ଅଂକିଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ହୋ ମଣ୍ଡିଡ଼ି ମିଡ଼୍ ବାତ୍ ବିଶ୍ରାମ୍ଦିନାତେ ମି ଗଡ୍କିଂଙ୍କ୍ କି ଗଦତିଙ୍କ୍ କଟାତାଗାଙ୍କ୍ ୱିଡ଼୍ସି ହେର୍ ହୁସ୍ପାଙ୍କ୍ ବାୟିଦେ ଆୟ୍ୱିଡ଼୍ କି ?
ମେଣ୍ଡେ, ଅଣ୍ଡ୍ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ଉଡ଼ି କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ମିଡ଼୍ ଆଞ୍ଜ୍ ନିଜେ ନିଜେ ଯାଜକିଡ଼କ୍ ତଅମୁଟ୍ । ମେଣ୍ଡେ ଅଡ଼୍ ଆଞ୍ଜ ଆଞ୍ଜ ସୁସ୍ଥ ଆତ୍ତଡ଼୍ ।”
ମେଣ୍ଡେ, “ଅଣ୍ଡ୍ ସାର୍ରେପାକେ ସାରେତଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ଉଡ଼ି ଅଂକିଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, ନି କାଇଆମ୍ । ଆସୁଣ୍ଟ୍ ଅଣ୍ଡ୍ ଆଲା ମାଡ଼ତ୍ତଣ୍ଡ୍, ଆସୁଟେ ଅନ୍ୱାଦ୍ କାୟ୍ ସୁସ୍ଥ ଆତ୍ତେ ।”
ଅନ୍, “ଶିଲୋହ ଏର୍ୱିନାଗ୍ ମକମ୍ ନର୍ମ୍ ।” ଆଗାଙ୍କ୍ ଅଣ୍ଡ୍, ପେଇସ୍ ଆଞ୍ଜ୍ ନର୍ତଣ୍ଡ୍ ନୁ ଅଂକିଙ୍କ୍ କଣ୍ଡା ତନ୍ତା ।
ଦାଦାଲଡ଼ି ନୁ ଏଲାସ୍କ୍, ଇଦ୍ ବିଷୟ୍ତେ ଅଣ୍ଡୟ୍ ମିଞ୍ଜ୍ତାଦ୍ ନିଜାମ୍ କେତୁତାନ୍ । ଆଦ୍ କେଞ୍ଜ୍କେ, ମିଡ଼୍ ମେଣ୍ଡେ ନିଜେ ଜ୍ଞାନି ଇଞ୍ଜ ଆଲ୍ସ୍ୱିଡ଼୍ । ଇଶ୍ରାଏଲୀୟଡ଼୍ ମୁର୍କ ସାର୍ରେଦିନା ମାନ । ଅଣଇହୁଦୀଡ଼୍ ସାର୍ରେ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ବକେତ୍ ୱାଦାନ୍ ଯାକ ଅଡ଼୍ ଆଲେକେ ମାନ୍ତଡ଼୍ ।
ମୁନେଙ୍କ୍ ଅଡ଼ାଦ୍ ଆୱୁକାନ୍ ଶକ୍ତି ମାଇମାତ୍ତେ । ଇଞ୍ଜେ ମିକା ପାଃନ୍ତେ ନିୟମ୍ କାର୍ତାନ୍ ସମୟ୍ତେ ଅଡ଼୍ମୁନେ ଆଦ୍ ମୁସି ଆସ୍ ମାତ୍ତେ । ଜିସୁ କ୍ରିଷ୍ଟନ୍ ତଡ଼୍ କାଇଲି ମାନ୍ନାଙ୍କ୍ ମାତର୍ ଆଦ୍ ଆବରନ୍ ଉନ୍ମୋଚିତ୍ ଆଦ୍ତେ ।
ନୁ ଅଡ଼ାଦ୍ ମନ୍ ଇକାଡ଼୍ । ଇଶ୍ୱର୍ ଇତ୍ତେ ଜିୱୁଣ୍ଡ୍ତେ ଅଡ଼ାଦ୍ ବାତ୍ବା ପାଲ୍କ୍ ଇଲ୍ଲେ । ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ଅଡ଼୍ ସାରେ ମୁର୍କ ନୁ ଜିଦି ନାରୁଡ଼୍ ।
ମିଡ଼୍ କପାମ୍ ଆସ୍ ପାପାମ୍ ମାଡ଼୍ମାଟ୍ । ପଡ଼୍ଦ୍ ଅନ୍ୱେ ମୁନେଙ୍କ୍ ମିୟାଦ୍ କପାମ୍ କଟ ଆୟି ।
ଇଶ୍ୱର୍ତେ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାତିଙ୍କ୍ ଦୁଃକାମ୍ ଇମାଟ୍ । ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ମିଇ ପର୍ର ଇଶ୍ୱର୍ତେ ନିଜର୍ ଅଦିକାର୍ ଚିଃଏନେ ରକମ୍ ନୁ ଇଶ୍ୱର୍ ଯେ ଅନ୍ଦିନେ ମିକିଂଙ୍କ୍ ମୁକ୍ତି ମାଡ଼ିତନ୍, ଇଦିନ୍ ରକମ୍ ।
ଆଦିଙ୍କ୍ ନାନ୍ ଅଡ଼୍ ପର୍ର ନେକ୍କା କପାମ୍ ଆସ୍ କେତ୍ତାନ୍, ଅଡ଼୍ ସାରେଦାମ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ଇଲ୍ୱେନଡ଼୍ ମେଣ୍ଡେ ନା ଗଟ୍ କେଞ୍ଜନଙ୍କ୍ ଇଷ୍ଟାମ୍ ଇଲ୍ୱାନଡ୍ ।
ଚାଲିଶ୍ ଏଣ୍ଡ୍ ପଇସ୍ ବେନ ଇଶ୍ୱର୍ତିଙ୍କ୍ କପାମ୍ ମାଡ଼ିମାତ୍ତଡ଼୍, ଅଡ଼୍ ବେନଡ଼୍ ? ବେନଡ଼୍ ପାପ୍ ପାଡ଼୍ୟି ମାଡ଼ି ଉସ୍କନେଲ୍ଦାଗ୍ ଡଲିମାତ୍ତଡ଼୍, ଅଡ଼୍ ଆୟଡ଼୍ କି ।
ଇଦ୍ରକମ୍ ଇଶ୍ୱର୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ୱେରଣ୍ଡ୍ ସିଦ୍ଦ ବେଡ଼୍ୟେ ପୁଜାରି ଇଞ୍ଜ ଯୋଗ୍ୟ ବିବେଚିତ୍ ମାଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍, ଅଣ୍ଡ୍ ତାନ୍ ଗଟି କେଞ୍ଜାନ୍ ନାରୁଡ଼୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ସାରେ ଦିନାମ୍ତେ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ପରିତ୍ରାଣତେ ଗୁଦାମ୍ ଆତ୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ଅଡ଼୍ ମେଟାକିଂଙ୍କ୍ ନୁ କାଲ୍କିଙ୍କ୍ କାର୍ଙ୍ଗି କେସମାନ୍ନୁଡ଼୍, “ମା ପରୁରାଲା, ସିଂହାସନତାଗେ କୁଦିମାନ୍ଦାନ୍ ଆ ନାରିନ୍ କଣ୍ଡେତାଗାଙ୍କ୍ ନୁ ମେକା ଗଲାନ୍ କପାମ୍ତାଗାଙ୍କ୍ ମାକିଙ୍କ୍ ମିଞ୍ଜ୍ପି ନେଏମ୍ ।