29 ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ବେନାୟି ପବିତ୍ରଆତ୍ମାତିଙ୍କ୍ ଲିନ୍ଦ୍ ମାଡ଼୍କେ, ଅନାଦ୍ ବେସୁଙ୍କ୍ବା କ୍ଷମାଇଲେ । ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ଅନାଦ୍ ପାପ୍ ସାରେ ଦିନାମ୍ ମାନ୍ତେ ।
ହି ନାରୁଡ଼୍ ସାରେ ଦିନାତ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ଦଣ୍ଡ୍ ଆଦ୍ତଡ଼୍ ନୁ ଦାର୍ମିକିଡ଼୍ ସାରେଦିନାତ୍ ଜିୱୁନ୍ ଲାବ୍ ମାଡ଼ିତଡ଼୍ ।
ବେସ୍କ୍ତୁଡ଼୍ ଶାସ୍ତ୍ରୀନାରୁଡ଼୍ ଇଦ୍ ଗଟ୍ କେଞ୍ଜି ହେର୍କା ମାଡ଼୍ତଡ଼୍, “ହିଣ୍ଡ୍ ନାରୁନ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତିଙ୍କ୍ ଲିନ୍ଦ୍ ମାଡ଼ୁତଣ୍ଡ୍ ।”
ଅଡ଼୍ ରାଣ୍ଡିମୁତେକିନ୍ ଇଲ୍ୱେ ସୁଯଗ୍ ଅସ୍ ଆୱିନ୍ ସମ୍ପତି ଅଦ୍ତଡ଼୍ । କିନ୍ତୁ ଚାଲାକ୍ ମାଡ଼ି ଲେକେତ୍ ପ୍ରାର୍ତନା ମାଡ଼ିତଡ଼୍ । ଆଦିନ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ଅଡ଼୍ ନାର୍ଗେ କଷ୍ଟ ଦଣ୍ଡପାହେମ୍ ଆଦ୍ତଡ଼୍ ।”
ଜିସୁଙ୍କୁ ବୁତ୍ପଇତେ ଇଞ୍ଜ ବେସ୍କ୍ତୁଡ଼୍ କେଲ୍ନାଙ୍କ୍ ଜିସୁ ଇଦ୍ଗଟ୍ କେତ୍ତନ୍ ।”
ବେନ ନାରୁନ୍ପିଲେତ୍ ବିରୁଦ୍ଦ୍ତେ ଗଟି କେତିତଣ୍ଡ୍, ଅଂକିଙ୍କ୍ କ୍ଷମା ଇଦାଙ୍କ୍ ଆଦ୍ତେ; ମାତର୍ ବେନ ପବିତ୍ର ଆତ୍ମାତ୍ ବିରୁଦ୍ଦ୍ତେ ନିନ୍ଦା ଗଟି କେତିତଣ୍ଡ୍, ଅଂକିଙ୍କ୍ କ୍ଷମା ଇଦାଙ୍କ୍ ଆୟ୍ୟ ।
ଆଦ୍ ନାରୁଡ଼୍ ପ୍ରବୁନ୍ ଶାନ୍ତି, ପରାକ୍ରମ୍ ନୁ ଗୌରବ୍ ତାଗାଙ୍କ୍ ୱେରେ ଆସ୍ ସାରେଦିନାତ୍ ସେଙ୍ଗେ ବିନଷ୍ଟ ଆଦ୍ତଡ଼୍ ।
ଅଡ଼୍ ଗଦାଡ଼୍ତାଗ୍ ତେଏଦ୍ତେ ତଲ୍କଡ଼୍ ଲେକାମ୍ । ଅଡ଼ାଦ୍ ସିଗ୍ ଇଲ୍ୱାଦ୍ ପାଡ଼୍ୟି ବୟୁଲ୍ ଲେକାମ୍ ପର୍ର ତଅନ୍ଦିତ୍ । ଅଡ଼୍ ମାୟିଆତ୍ତେ ଉକାମ୍ ଲେକାମ୍ । ଇଶ୍ୱର୍ ଅଡ଼୍ ସେଙ୍ଗେ ସାରେଦିନାମ୍ ଇକାଡ଼୍ ମାନ୍ଦାନ୍ ପଡ଼୍ୟେ ଏଞ୍ଚିମିନ୍ଦେଣ୍ଡ୍ ।
ସଦୋମ୍ ନୁ ଗମୋରା ମେଣ୍ଡେ ତାନ୍ ବକେତ୍ ମାନ୍ଦାନ୍ ନଗରିକିନ୍ ଦସା ଏର୍କା ମାଡ଼ାଟ୍ । ଅଡ଼୍ ଆୱୁ ଦୂତକିନ୍ ରକମ୍ ବ୍ୟବହାର୍ ମାଡ଼ି ଇନ୍ଦ୍ରିୟ ଲାଲସା ନୁ କାରାପ୍ ପାଡ଼୍ୟିତାଗ୍ ମୁଡ଼ୁନ୍ଦି ଆଦ୍ତଡ଼୍ । ମେଣ୍ଡେବାଗାତଡ଼୍କିଂକ୍ ସତର୍କ ମାଡ଼ାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ଅଡ଼୍ ସାରେଦିନେ ନିଡ଼୍ତାନାଦ୍ କିସ୍ତାଗ୍ ଦଣ୍ଡ୍ ପାଏମ୍ ଆଦୁତଡ଼୍ ।