17 ଜେବଦୀଙ୍କ୍ ଇର୍ୱୁଡ଼୍ ମାର୍କ୍ ଯାକୁବ୍ ନୁ ତାନ୍ ତାମୁଣ୍ଡ୍ ଯୋହନ୍ ଜିସୁ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ବିନେରିଗୋଷ ଇତ୍କେ “ମାବ୍ତାଗାଙ୍କ୍ ୱାତ୍ତେ ମାର୍କ୍,” ପେଦେର୍ ଇତ୍ତନ୍ ।
ଜିସୁ ସୁଦୁଟ୍ ମୁନେ ଆଞ୍ଜ୍ ଯାକୁବ୍ ନୁ ଯୋହନ୍ ପେଦେର୍ତେ ଜେବଦିତେ ଇର୍ୱୁଡ଼୍ ମାର୍କିଙ୍କ୍ କାଇଲ୍ତଣ୍ଡ୍ । ଇଡ଼୍ ତାମୁଣ୍ଡ୍ଇର୍ୱୁଡ଼୍ ନୁ ତାମ୍ ବାବାଲ୍ ଓଡ଼େତାଗ୍ କୁଦି ତାମାଦ୍ ୱାଲା ମଦ୍ଦା ମାଡ଼ମାତ୍ତଡ଼୍ ।
ଅଣ୍ଡ୍ଦିନେ ଜେବତିନ୍ ଇର୍ୱୁଡ଼୍ ମାର୍କ୍ ଯାକୁବ ନୁ ଯୋହନ୍ ଜିସୁଙ୍କ୍ କେତ୍ତଡ଼୍, “ଗୁରୁ, ନିମେ ମା ମାଇଦିଙ୍କ୍ ବାତ୍ ମାଡ଼ା, ଇଦ୍ ମାମ୍ ଇଚ୍ଛା ମାଡ଼ୁତମ୍ ।”
ପିତର, ଯାକୁବ୍ ନୁ ଯୋହନ୍ତିଙ୍କ୍ ତଡ଼େକ୍ ଅସ୍ ଅଣ୍ଡ୍ ମୁନେ ଆତ୍ତଣ୍ଡ୍ । ଅଣ୍ଡ୍ ନାର୍ଗେ ଦୁଃକାମ୍ତେ ତିପାଲ୍ ଆତ୍ତଣ୍ଡ୍,
ଅଡ଼୍ ବାରଜାନ୍ତିଙ୍କ୍ ହେଞ୍ଚ୍ତନ୍ ଶିମୋନ୍ ଜିସୁ ଅଂକିଙ୍କ୍ ପିତର୍ ଇଞ୍ଜ ପେଦେର୍ ଇତ୍ତନ୍;
ଆନ୍ଦ୍ରିୟ, ଫିଲିପ୍, ବର୍ତଲମି, ମାତିଉ, ତୋମା, ଆଲ୍ଫିନ୍ ଇର୍ୱୁଡ଼୍ ମାର୍କ୍ ଯାକୁବ୍ ନୁ ତଦ୍ଦିୟ, ଦେଶ୍ତିଙ୍କ୍ ପ୍ରେମ୍ ମାଡ଼ାନ୍ ଶିମୋନ୍ ନୁ
ତାନ୍ ପେର୍କେ ଯାକୁବ୍, ତାନ୍ ତାମୁଣ୍ଡ୍ ଯୋହନ୍ ନୁ ପିତର୍ତିଙ୍କ୍ ୱିଡ଼୍ସି ସାଙ୍ଗେତେ ମେଣ୍ଡେ ବେନଙ୍କ୍ ଆୟକଟ୍ ଜିସୁ ଯାଇରସ୍ତେ ଲୋନ୍ ଆତ୍ତଣ୍ତ୍ ।
ଆଦିନ୍ ଆରୁ ଦିନାତେ ପେର୍କେ ପିତର, ଯାକୁବ୍ ନୁ ଯୋହନ୍ତିଙ୍କ୍ ସାଙ୍ଗେ ଅସ୍ ଜିସୁ ଅଣ୍ଡୟ୍ ଡେଙ୍ଗ୍ମାନ୍ଦାନ୍ ମେଟେତାଗ୍ ଆତ୍ତଡ଼୍ । ଆଗେ ବେନଡ଼୍ବା ଇଲକଟ ମାତ୍ତଡ଼୍ । ଶିଷ୍ୟଡ଼୍ ଉଡ଼ଉଡ଼ ଜିସୁନାଦ୍ ଅଣ୍ଡୟ୍ ବେସୁଙ୍କ୍ ଉଡ଼୍ୱେ ଲେକାମ୍ ତନ୍ଦତଣ୍ଡ୍ ।
ଆଦ୍ ଉଡ଼ି, ଯାକୁବ୍ ନୁ ଯୋହନ୍, ହି ଇର୍ୱୁଡ଼୍ ଶିଷ୍ୟ ଜିସୁଙ୍କ୍ କେତ୍ତଡ଼୍, “ପ୍ରବୁ ଏଲିୟ ବେଦ୍ପୁଟୁଙ୍କ୍ ମାଡ଼ିମାତ୍ତଣ୍ଡ୍, ଆଦ୍ପୁଟୁଙ୍କ୍ ମାବ୍ତାଗାଙ୍କ୍ କିସ୍ ରାଲି ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ନଷ୍ଟ ବା ୱିଡ଼୍ସି ମାଡ଼ି, ଆଦ୍ ମାମ୍ କେତିତମ୍ ଇଞ୍ଜ ବାତ୍ ମିୱାଦ୍ ଇଚ୍ଛା ?”
ଶିମୋନ୍ ପିତର୍, ତୋମା, ବେନଙ୍କ୍ ଦିଦୁମ୍ କେତିତଡ଼୍, ଗାଲିଲୀତେ କାନାନଡ଼୍ ନିତନିୟେଲ୍, ଜେବଦିତେ ମାର୍କିଡ଼୍ ନୁ ତାନ୍ ଶିଷ୍ୟଡ଼୍ ଲୋପେକେ ମେଣ୍ଡେ ଇର୍ୱୁଡ଼୍ ଅଣ୍ଡୟାଗେ ମାତ୍ତଡ଼୍ ।
ଇଦ୍ ସମୟ୍ତେ ରାଜାଲ୍ ହେରଦ୍ ମଣ୍ଡଲିତେ ବେସ୍କ୍ତୁଡ଼୍ ସବ୍ୟଡ଼୍କ୍ ଅତ୍ୟାଚାର୍ ମାଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ଇଶ୍ୱରତେ ଗଟ୍ ଜିୱୁତାଦ୍ ନୁ ଆଦ୍ ବିଶ୍ୱାତେ ମିନ୍ଦେ । ଆଦ୍ ରେଣ୍ଡ୍ ୱାୟେ ସୁର୍କେସେର୍ ତାଗାଙ୍କ୍ ଗାଟି ଅଲ୍ତେ; ଆତ୍ମା ନୁ ଜିୱେ ମେଣ୍ଡେ ବୁଲା ନୁ ମେଦୁର୍ ୱେରେ ମାଡ଼ିତେ, ମେଣ୍ଡେ ନାରୁଡ଼୍ତେ ମନ୍ତାଗ୍ ଆଲ୍ସାନାଦ୍ ନୁ ଚିନ୍ତେ ମାଡ଼ାନାଦ୍ ବିଚାର୍ ମାଡ଼ିତ୍ ।
ତାନ୍ପେର୍କେ ବେନ ନାକ୍ କେତ୍ତନ୍, “ନାର୍ଗେ ଦେଶ୍କ୍, ଜାତି, ବାଷାବାଦି ନୁ ରାଜାନଡ଼୍ ସମ୍ପର୍କତେ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ଗଟି ମିଡ଼୍ ଆଞ୍ଜ୍ ମେଣ୍ଡନ୍ଦାମ୍ କେଲ୍ମୁଟ୍ ।”