11 ମେଣ୍ଡେ ବୁତ୍ପଇତେ ନାରୁଡ଼୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ଉଡ଼ାନ୍ ସାଙ୍ଗେ ସାଙ୍ଗେ ଅନ୍ମୁନେ ନେଲ୍ରାଲି ଗାଟିଲେଙ୍କ୍ଦେ କେସମାତ୍ତଡ଼୍ “ନିମେକେ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ମାର୍ ।”
ଶିଷ୍ୟଡ଼୍ ଜିସୁଙ୍କ୍ ଆରାଦାନା ମାଡ଼ି କେତ୍ତଡ଼୍ “ନିମ୍ ନିଜାମ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ମାର୍ ।”
ଆସୁଟେ ଶୟ୍ତାନ୍ ଅନ୍ ଗାର୍ରେ ୱାସ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ନିମେ ଯଦି ଇଶ୍ୱର୍ ତେ ମାର୍, ଆଲାତ୍କେ ଇଦ୍ କାଲ୍ଦିଙ୍କ୍ ରୋଟି ଆଦାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ଗଟ୍ ହିମ୍ ।”
ନିମେ ଯଦି ଇଶ୍ୱରତେ ମାର୍, ଆଲାତ୍କେ ଇଗାଙ୍କ୍ ମଦଲ୍ ତୁଲ୍ଲେ । ଦର୍ମଶାସ୍ତ୍ରତାଗ୍ ଲେକାମିନ୍ଦେ, “ନିକିଂଙ୍କ୍ ରକ୍ଷା ମାଡ଼ାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ଇଶ୍ୱର୍ ତାନ୍ ଦୂତକିଂଙ୍କ୍ ନି ବିଷୟ ତେ ଆଦେଶ୍ ହିଦ୍ତଣ୍ଡ୍ । ଅଡ଼୍ ନିକିଂଙ୍କ୍ କାଇଦେ ପୟିଦ୍ତଡ଼୍ । ଆଦିଙ୍କ୍ ନିୟାୱୁ ଡେକାନାଗ୍ କାଲ୍କିନ୍ ଦେବ୍ ତାଲ୍ଗ ।”
ଅଡ଼୍ ଜିସୁଙ୍କ୍ ଉଡ଼୍ତେ ସାଙ୍ଗେ ସାଙ୍ଗେ ଗାଟିଲେଙ୍କ୍ଦେ କେତ୍ତଡ଼୍, “ହୋ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ମାର୍ ! ମାୟାଗ୍ କଞ୍ଜ୍ ନିମ୍ ବାତ୍ଇଚ୍ଛା ହାଦୁତିନ୍ ? ମାୱାଦ୍ ଦିନାମ୍ ହେଉୱାକେ ମାକିଂଙ୍କ୍ ବାତ୍ ଦଣ୍ଡ୍ ହିଦାଙ୍କ୍ ୱାତ୍ତିନ୍ ?”
ଆ ନାରିଡ଼୍ ଲୋପେ ମାନ୍ଦାନ୍ ବୁତ୍କ୍ ଜିସୁଙ୍କ୍ ଅନୁରଦ୍ ମାଡ଼ିକେତ୍ତା, “ମାକିଙ୍କ୍ ଯଦି ତଲାନଙ୍କ୍ ଇଚ୍ଛା ମାଡୁତିନ୍ ଆଲାଇତ୍କେ, ଆଉ ମାନ୍ଦେପାଦିନ୍ ଲୋପେ ରହସିମ୍ ।”
ଇଶ୍ୱର୍ତେ ମାର୍ ଜିସୁ କ୍ରିଷ୍ଟନ୍ ସୁସମାଚାର୍ ଇଦ୍ଲେକାମ୍ ଆରାମ୍ ଆତ୍ତେ ।
ମେଣ୍ଡେ, ବୁତ୍କ୍ ମିକା କିଡ଼୍କ କିଡ଼୍କ ନିମେ ଇଶ୍ୱର୍ ତେ ମାର୍ ଇଞ୍ଜ କେସ୍ ନାର୍ଗେ ନାରୁଡ଼୍ ତେ କଞ୍ଜ୍ ପେୟିସ୍ ଆତ୍ତା । ମେଣ୍ଡେ, ଜିସୁ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ଦମକ୍ ଇସ୍ ଗଟ୍ କେତାଙ୍କ୍ ହିୱଣ୍ଡ୍, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଅଣ୍ଡ୍ ଯେ କ୍ରିଷ୍ଟ, ଇଦ୍ ଅଡ଼୍ ପୁଞ୍ଜ୍ ମାତ୍ତଡ଼୍ ।
ଅଣ୍ଡ୍ ଜିସୁଙ୍କ୍ ଉଡ଼ି ଗାଟି କିଡ଼୍କି ଅନ୍ୱାଦ୍ ଡେକେତ୍ ମଦଲ୍ ରାଲି ଗାଟି ଲେଙ୍ଗେତେ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ହୋ ଇଶ୍ୱର୍ ତେ ମାର୍ ଜିସୁ, ନି ତଡ଼୍ ନାୱାଦ୍ ବାତେଏ ମିନ୍ଦେ ? ନାନ୍ ନିକିଂଙ୍କ୍ ଦନ୍ୟବାଦ୍ ମାଡ଼ୁତାନ୍, ନାକିଂଙ୍କ୍ କଷ୍ଟ ହିମା ।”
ଆଦ୍ ପାଉଲ୍ ନୁ ମା ପେର୍କେ ପେର୍କେ ୱାସ୍ କିଡ଼୍କି କେତ୍ତେ, “ଇ ନାରୁଡ଼୍ ସାରେତିଙ୍କ୍ ବାଡ଼୍ୟଣ୍ଡ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ଦାସକୀନଡ଼୍ । ମିଡ଼୍ ବେଲା ପରିତ୍ରାଣ୍ ପାଏମ୍ ଆଦ୍ତିଡ଼୍, ଆଦ୍ ଗଟ୍ ଅଡ଼୍ କେତୁତଡ଼୍ ।”
ମିୟାଦ୍ ଅଣ୍ଡୟାଗେ ଆତ୍ତାଦ୍ ବେଲା ଇଶ୍ୱର୍ତେ ଦଣ୍ଡ୍ତାଦ୍ ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଆୟ୍ମାକି, ଆଦିନ୍ ସେଙ୍ଗେ ବେନ ଯଦି କାର୍ୱିଡ଼୍ ମିନ୍ଦେଣ୍ଡ୍, ଆଲେକେ ଅଣ୍ଡ୍ ଲୋନ୍ ତିଞ୍ଜ୍ ୱାଡ଼ିଣ୍ଡ୍ । ମେଣ୍ଡେବାଗାତ୍ ବିଷୟ୍ ନାନ୍ ଆତ୍କେ ବୁଜାମାଡ଼ିତାନ୍ ।
ଇଶ୍ୱର୍ ଯେ ୱେରଣ୍ଡ୍, ଇଦ୍ ମିଡ଼୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼ୁତିଡ଼୍; ସାୟେତ୍ ଗଟ୍, ବୁତ୍କ୍ ଗାଲା ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼ି ୱେର୍ଦେ ୱାଡ଼୍କିତା ।