6 ଆଗେ କୁଦିମାନ୍ଦାନ୍ ବେସ୍ତୁଡ଼୍ ଶାସ୍ତ୍ରୀନାରୁଡ଼୍ ଆଦ୍ କେଞ୍ଜି ମାନ୍ଦାଗ୍ ଆଲ୍ସତଡ଼୍,
ଆ ନାରୁଡ଼୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ଉଡ଼ି ଜିସୁ ପକ୍ଷାଗାତ ରୋଗିଙ୍କ୍ କେତ୍ତନ୍, “ପେକା ! ନିୟାଦ୍ ପାପ୍ ସାରେକ୍ଷମା ଆତ୍ତେ ।”
“ଅଣ୍ଡ୍ ଇଦ୍ଗୋଟ୍ କେତାନଙ୍କ୍ ସାହାସ୍ ମାଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍ ବେଲାନ୍ ? ଇଦ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ନିନ୍ଦ୍ । ଇଶ୍ୱର୍ତିଙ୍କ୍ ୱିଡ଼୍ସି ବେନ ପାପ୍କ୍ଷମା ମାଡ଼୍ଡ଼େ ପାର୍ୱଣ୍ଡ୍ ?”
ଅଡ଼୍ ବାତେ ଆଲ୍ସି ମିନ୍ଦେଡ଼୍, ପୁଞ୍ଜ୍ମେଣ୍ଡେ ଜିସୁ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ଗାରେ ରୂଟି ଇଲେ ଇଞ୍ଜ ଇସର୍ ଆଲ୍ସୁତିଡ଼୍ ବାତେଙ୍କ୍ ? ମିଡ଼୍ ବାତେ ଇଞ୍ଜ୍ଜେକ୍ ଆଇନା ପୁନ୍ଦ୍ପାର୍ୱିଡ଼୍ କି ବୁଜେମ୍ ଆଦ୍ପାର୍ୱିଡ଼୍ ? ଇସର୍ ବାକ୍ୱା ନଡ଼ି !
ଇଶ୍ୱର୍ତେ ଜ୍ଞାନ୍ତିଙ୍କ୍ ବିରୁଦ୍ ମାଡ଼ମାନ୍ଦାନ୍ ସାରେତଡ଼୍ ଆଡାମ୍ ଆଦାନଡ଼୍କ୍ ମାମ୍ମେ ଉୱୁତିତମ୍ ନୁ ନାରୁଡ଼୍ତେ ସାରେ ଚିନ୍ତେ ଆୟତ୍ ମାଡ଼ି କ୍ରିଷ୍ଟନ୍ କାହିଲି ମାଡ଼ିକାଡ଼୍ ।