5 ଆ ନାରୁଡ଼୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ଉଡ଼ି ଜିସୁ ପକ୍ଷାଗାତ ରୋଗିଙ୍କ୍ କେତ୍ତନ୍, “ପେକା ! ନିୟାଦ୍ ପାପ୍ ସାରେକ୍ଷମା ଆତ୍ତେ ।”
ଆଗେ ୱେରନ୍ ପକ୍ୟାଗାତ୍ ରୋଗିଙ୍କ୍ ନାରୁଡ଼୍ ଅନ୍ ଗାର୍ରେ ତାତ୍ତଡ଼୍ । ରୋଗି ତାନ୍ କେତ୍ତାଗ୍ ପାଟ୍ଟିମାତ୍ତନ୍ । ଜିସୁ ଅଡ଼ାଦ୍ ନାର୍ଗେ ବିଶ୍ୱାସ୍ ଉଡ଼ି ପକ୍ୟାଗାତ୍ ରୋଗିଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ବାବୁ, ସାହାସ୍ ପୟିମ୍ । ନିୟାଦ୍ ପାପ୍ ସାରେ କ୍ଷମା ଆତ୍ତେ ।”
ଜିସୁ ତାଙ୍କ୍ ମାଲ୍ସ୍ ଉଡ଼୍ତନ୍ ନୁ ମେଣ୍ଡନ୍ ପାକ୍ ଇସ୍ କେତ୍ତାନ୍, “ନନି, ସାହାସ୍ ପହିମ୍ । ନି ବିଶ୍ୱାସ୍ ନିକିଂଙ୍କ୍ ସୁସ୍ଥ ମାଡ଼୍ତେ ।” ଆସୁଟେ ଆ ମୁତ୍ତେ ସୁସ୍ଥ ଆତ୍ତେ ।
‘ମିୟାଦ୍ ପାପ୍ କ୍ଷମା ଆତ୍ତେ ?’ ହିଦ୍ ଗଟ୍ କେତାନାଦ୍ ସହଜ୍ ନା ‘ତେଦି ଆନ୍’ କେତାନାଦ୍ ଅଦିକ୍ ସହଜ୍ ?
ଆଗେ କୁଦିମାନ୍ଦାନ୍ ବେସ୍ତୁଡ଼୍ ଶାସ୍ତ୍ରୀନାରୁଡ଼୍ ଆଦ୍ କେଞ୍ଜି ମାନ୍ଦାଗ୍ ଆଲ୍ସତଡ଼୍,
ଜିସୁ ଆଦିଙ୍କ୍ କେତ୍ତନ୍, “ପିକି ! ନିୟାଦ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ନିକିଙ୍କ୍ ସୁସ୍ଥ ମାଡ଼୍ତେ । ସାରେତାଗାଙ୍କ୍ ସାୟେ ଆସ୍ ଶାନ୍ତିତେ ମାଲ୍ସ୍ ଅନ୍ ।”
ଅଣ୍ଡ୍ ଅଡ଼୍ୱାଦ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ଉଡ଼ି କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ହୋ ବାବୁ, ନିୟାଦ୍ ପାପ୍ ସାରେ କ୍ଷମା ମାଡ଼ିତ୍ତଡ଼୍ ।”
ଆଗେତିନ୍ସ୍ ଜିସୁ ଆଦିଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ହୋ ପିକି, ନି ବିଶ୍ୱାସ୍ ନିକିଂଙ୍କ୍ ସୁସ୍ଥ ମାଡ଼ିତେ, ଶାନ୍ତି ତେ ଆନ୍ ।”
ମେଣ୍ଡେ, ବେନ ଯେ ନାରୁନ୍ ବିଷୟ୍ତେ ସାକ୍ଷହିଦ୍ତ, ଇଦ୍ ଅନ୍ୱାଦ୍ ଦର୍କାର୍ ହିଲକଟ୍ ମାତ୍ତେ, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ନାରୁନ୍ ହୃଦୟ୍ତାଗ୍ ବାତା ମିନ୍ଦେ, ଆୱ୍ ଅଣ୍ଡ୍ ପୁଞ୍ଜ୍ମାତ୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ଆଦିନ୍ ପେର୍କେ ଜିସୁ ମନ୍ଦିର୍ତାଗ୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ଉଡ଼ି ଅଂକିଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ଉଡ଼େ ନିମ୍ ସୁସ୍ଥ ଆଶେ ମିନ୍ଦେନି, ମେଣ୍ଡେ ପାପ୍ ମାଡ଼୍ମା, ଇଲୁକ୍ ନି ସେଙ୍ଗେ ଗାଟି ଅନିଷ୍ଟ ଗଟେମ୍ଆଦ୍ତେ ।”
ଅଣ୍ଡ୍ ଆଗେ ହେୱୁସ୍ ଇଶ୍ୱର୍ ଆ ନାରୁଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ବେଲା ଅନୁଗ୍ରହ ମାଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍ ଆଦ୍ ଉଡ଼ି ୱେଡ଼୍କେ ଆତ୍ତଣ୍ଡ୍ ନୁ ସାରେତଡ଼୍ତେ ହୃଦୟ୍ତାଗ୍ ପ୍ରବୁନ୍ ସେଙ୍ଗେ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼ି ଅନୁରଦ୍ ମାଡ଼ାନ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ସାର୍ଦେ ମାଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ଆଗେ କୁଦି ଅଣ୍ଡ୍ ପାଉଲ୍ତେ ଶିକ୍ଷା କେଞ୍ଜମାତ୍ତଣ୍ଡ୍ । ଅନ୍ ମନ୍ତାଗ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ୱାତ୍ତେ ନୁ ଅଣ୍ଡ୍ ସୁସ୍ଥ ଆଦ୍ତନ୍ ଇଞ୍ଜ ପାଉଲ୍ ପୁତ୍ତଣ୍ଡ୍ । ଆଦିଙ୍କ୍ ଅନାକ୍ ଅଣ୍ଡୟ୍ କଣ୍ଡେତେ ଉଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ଇସ୍ରାଏଲ୍ତେ ନାରୁଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ଅନୁତାପ୍ ମାଡ଼ି ପାପ୍ କେମା ଇଦାନ୍ ସୁଯୋଗ୍ ଇଦାଙ୍କ୍ ଇଶ୍ୱର୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ତିନ୍ଦେପାକେତ୍ ନେତା ନୁ ତ୍ରାଣକର୍ତ୍ତାଲ୍ ଲେକାମ୍ ତେଇସ୍ ମିନ୍ଦେଣ୍ଡ୍ ।
ଆଦିନ୍ ସେଙ୍ଗେ ମିଇ ଲୋପେଙ୍କ୍ ନେଣ୍ଡ୍ ନାର୍ଗେ ଶାତ୍ୱାମ୍ ଇଲ୍ୱେ ନାରୁଡ଼୍, ରୋଗିନାରୁଡ଼୍ ନୁ ଡଲାନଣ୍ଡ୍ ଲେକାମ୍ ଆଦ୍ତଡ଼୍ ।
ବେସୁଟ୍ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ କ୍ଷମା ମାଡ଼ିତିଡ଼୍, ନାନ୍ ମିକା ଅଂକିଙ୍କ୍ କ୍ଷମା ମାଡ଼ିତାନ୍ । ନାନ୍ ଯଦି ବାତେବା ବିଷୟ୍ତେ ଅଂକିଙ୍କ୍ କ୍ଷମା ମାଡ଼ିମାନ୍ତାନ୍, ଆଦ୍ କ୍ରିଷ୍ଟଙ୍କ୍ କାଇଲି ମିଇ ସେଙ୍ଗେ ମାଡ଼ିମାନ୍ତେ ।
ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ଅନୁଗ୍ରହତେ ବିଶ୍ୱାସ୍ ତଡ଼୍ ମିଡ଼୍ ପରିତ୍ରାଣ୍ ଦର୍ସିକି ଆସ୍ ମିନ୍ଦେଡ଼ି; ଆଦ୍ ମିୟାଗାଙ୍କ୍ ନିଜେତ୍ ଲୋପେଙ୍କ୍ ଆୟ୍ୟ, ଆଦ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ଦାନ ।
ନିଜର୍ ନିଜର୍ ଲପେ ଦୟା ମାଡ଼ାଟ୍ ନୁ ଯଦି ବେନନ୍ ମେଣ୍ଡେ ଅର୍ତୁନ୍ ବିରୁଦ୍ଦତେ କେତାନାଦ୍ ମାନ୍ନ୍ତେ, ଆଲେକେ ନିଜର୍ନିଜର୍ ଲପେ କ୍ଷମା ମାଡ଼ାଟ୍ ।
ବିଶ୍ୱାସ୍ତାଦ୍ ପ୍ରାର୍ତନା ଆଦ୍ ରୋଗିଙ୍କ୍ ରକ୍ଷା ମାଡ଼ିତ୍, ମେଣ୍ଡେ ପ୍ରବୁ ଅଂକିଙ୍କ୍ ତେଏତିତଣ୍ଡ୍; ମେଣ୍ଡେ ଯଦି ଅଣ୍ଡ୍ ପାପ୍ ମାଡ଼ିମାନ୍ତଣ୍ଡ୍, ଆଲେକେ ଅଂକିଙ୍କ୍ କ୍ଷମା ହିଦ୍ତଣ୍ଡ୍ ।