7 ଗାର୍ରେତେ ଯୁଦ୍ଦ୍ ବା ଜେକେତେ ଯୁଦ୍ ମରେ କେଞ୍ଜି ମିଡ଼୍ ୱେର୍ରେମାଟ୍ । ଇଦିନ୍ ଲେକେ ପିନା ଗଟେମ୍ ଆଦ୍ତା । କିନ୍ତୁ ଇଦିନ୍ ଅର୍ତ ଆୟ ଯେ ତେରାନ୍ ଦିନାମ୍ ଏୱୁତେ ।
ନାରୁଡ଼ାଦ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ତାଗ୍ କଷ୍ଟ ହିଦାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ନାର୍ଗେ ବିଷୟ ମିନ୍ଦେ । ଆଦିନ୍ ସେଙ୍ଗେ ଇ ଜଗତ୍ତେ ଅବସ୍ଥାତେ ଇସର୍ ବୟଙ୍କାର୍ । ସାରେଦାମ୍ ଇଲ୍ଲେ ବେଡ଼ିୟ୍ ଆଦ୍ତେ, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ବେନ୍ ବେଡ଼ିୟ୍ ମାଡ଼ିତନ୍, ଅନ୍ ପରିନତି ବେସର୍ ଶଚନିୟ ।”
ଅଡ଼ାଦ୍ ଇଦ୍ ଗଟ୍ କେଞ୍ଜି ରାଜାଲ୍ ହେରଦ୍ ନୁ ଜିରୁଶାଲମ୍ତେ ସାରେତଡ଼୍ ଗାଟି ଦାନ୍ଦେ ଆଦ୍ତଡ଼୍ ।
ନାର୍ଗେ ନା ପେଦେର୍ତିଙ୍କ୍, ଅସ୍ କେତିତଡ଼୍, ନୁ ନାନେ ଅଣ୍ଡେ ଇଦିନ୍ତଡ଼୍ ଅଡ଼୍ ପିନା ନାରୁଙ୍କୁ ବୁସା ମାଡ଼ିତଡ଼୍ ।
ଦେଶ୍ ଦେଶ୍ ଲୋପେ ଯୁଦ୍ ଆଦ୍ତେ । ଅଣ୍ଡ୍ ରାଜ୍ୟ ମେଣ୍ଡନ୍ ରାଜ୍ୟତିଙ୍କି ଯୁଦ୍ ମାଡ଼ିତେ । ସାର୍ରେ ହେକାମ୍ ବୂମ୍ ମେୟିଦ୍ତେ ନୁ ମୁଡ଼ୁନ୍ଦି ଆଦ୍ତେ । କିନ୍ତୁ ଇୱୁସାରେ ଡଙ୍କେତ୍ ମାନ୍ଦାନ୍ ମୁତେନ୍ ଡଙ୍କେନପ୍ ଆରାମ୍ ଆଦାନ୍ ମୁନେତେ ଗଟି ।
ଜିସୁ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, ମିୟାଦ୍ ହୃଦୟ୍ ଉଦ୍ବିଗ୍ନ ଆୟ୍ମା; ମିଡ଼୍ ଇଶ୍ୱର୍ତିଙ୍କ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼ାଟ୍, ନାକିଂଙ୍କ୍ ମିକା ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼ାଟ୍ ।
ନାନ୍ ମିକିଂଙ୍କ୍ ଶାନ୍ତି ଦାନ ମାଡ଼ି ଆଦୁତାନ୍, ନାୱାଦ୍ ନିଜେତ୍ ଶାନ୍ତି ମିକିଂଙ୍କ୍ ଇଦୁତାନ୍; ଜଗତ୍ ବେଲା ଦାନ ମାଡ଼ିତେ, ନାନ୍ ମିକିଂଙ୍କ୍ ଆଦେଲେକାମ୍ ଦାନ ମାଡ଼ନ୍ । ମିୱାଦ୍ ହୃଦୟ୍ ଉଦ୍ବିଗ୍ନ କି ୱେର୍ମାକି ।
ଦର୍ମଶାସ୍ତ୍ର ଉଲ୍ଲେଖ ନୁ ବାକ୍ୟା ମାଡ଼ି ପ୍ରମାଣ୍ ମାଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍ ଯେ, ମସୀହ ଦୁକାମ୍ ବୋଗ୍ ଆଦାନାଦ୍ ନୁ ଡଲ୍ତାଗାଙ୍କ୍ ତେଏଦାନାଦ୍ ଦର୍କାର୍ ମାତ୍ତେ । ପାଉଲ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ବେନ୍ ଜିସୁନ୍ ବିଷୟ୍ ନାନ୍ନେ ଗଷନା ମାଡ଼୍ତାନ୍, ଅଣ୍ଡ୍ ଆ ମସିହ ।”