10 କିନ୍ତୁ ଅଣ୍ଡ୍ ବାତ୍ ଆୟଣ୍ଡ୍ବା, ତେରାନ୍ ଦିନାମ୍ ୱାଦାନ୍ ମୁନେକେ ସାରେ ଜାତି ନୁ ସାରେ ନାରୁଡ଼୍ ଗାରେ ଇଦ୍ ସୁସମାଚାର୍ ନିଜାମ୍ତେ ପ୍ରଚାର୍ ଆଦ୍ତେ ।
ବିଚାର୍ ଦିନ୍ ନିନିବୀତେ ନାରୁଡ଼୍ ମିଇ ବିରୁଦ୍ଦ୍ତେ ଅବିଯଗ୍ ମାଡ଼ାଙ୍କ୍ ନିଲ୍ଦ୍ତଡ଼୍, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଯୁନସ୍ତେ ପ୍ରଚାର୍ କେଞ୍ଜି ଅଡ଼୍ ପାପ୍ ଆର୍ଦାଗା ମାଲ୍ସ୍ ୱାତ୍ତଡ଼୍ । ନାନ୍ ମିକିଂଙ୍କ୍ କେତୁତାନ୍, ଯୁନସ୍ତାଗାଙ୍କ୍ ବେଡ଼୍ୟଣ୍ଡ୍ ୱେରନ୍ ହିଗେ ମିନ୍ଦେନ୍ ।
ଇଶ୍ୱର୍ତେ ରାଜ୍ୟ ବିଷୟ୍ ସାୟେତ୍ ଗଟ୍ ସାରେ ନାରୁଡ଼୍ ଜାତିଡ଼୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ସତ୍ କାଇଲ୍ତେ ଲେକାମ୍ ସାରା ଜଗତ୍ତାଗେ ପ୍ରଚାର୍ ଆଦ୍ତେ । ତାନ୍ପେର୍କେ ଯୁଗ୍ ଶେଷ ଆଦ୍ତେ ।”
ମେଣ୍ଡେ ଅଣ୍ଡ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ସମଗ୍ର ଜଗତ୍ତାଗ୍ ଆଞ୍ଜ୍ ନାୟାଦ୍ ଇଦ୍ ସାଏତ୍ କାବୁର୍ ସାରେତଡ଼୍ ଗାରେ ଆଞ୍ଜ୍ କେଲ୍ମୁଟୁ ।
ମୁନେନ୍, ନାନ୍ ମିଡ଼୍ ସାର୍ରେତଡ଼୍ତେ ମାୟ୍ଦିଙ୍କ୍ ଜିସୁ କ୍ରିଷ୍ଟନ୍ ତଡ଼୍ ନା ଇଶ୍ୱର୍ତିଙ୍କ୍ ଦନ୍ୟବାଦ୍ ଇଦୁତାନ୍, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ମିୟାଦ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ତାଦ୍ ସାୟେତ୍ କାବୁର୍ ଯେ ସାରେ ଜଗତ୍ତାଗ୍ କେଞ୍ଜାନଙ୍କ୍ ଆଦୁତ୍ତେ ।
ଇତ୍କେ ନାନ୍ ପାଚ୍ରା ମାଡ଼ିତାନ୍, ଅଡ଼୍ ବାଆତେ ଆଦ୍ କାବୁର୍ କେଞ୍ଜଡ଼୍ ? ନିଜାମ୍ କେଞ୍ଜ୍ତଡ଼୍, ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ଶାସ୍ତ୍ରତାଗ୍ ଲେକାମିନ୍ଦେ, “ଅଡ଼ାଦ୍ ଲେଙ୍ଗ୍ ସାରେ ଜଗତ୍ତାଗ୍ ଏକାମ୍ ଆତ୍ତେ, ଅଡ଼ାଦ୍ ଗଟ୍ ପୃତିବିତେ ସାର୍ରେଏକାମ୍ କେଞ୍ଜ୍ତଡ଼୍ ।”
ଇଦ୍ ଅଣ୍ଡ୍ ମାଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍, ବାକ୍ୟ ନୁ ପାଡ଼୍ୟି ତଡ଼୍ ନୁ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ଆତ୍ମାତେ ଶକ୍ତିତେ । ଆଦିଙ୍କ୍ ନାନ୍ ଯିରୁଶାଲମ୍ତାଗାଙ୍କ୍ ଇଲିରିକମତାଗ୍ ଆଦାନ୍ ୱେଲେ ଆର୍ର୍ଦାଗ୍ କ୍ରିଷ୍ଟନାଦ୍ ସାୟେତ୍ କାବୁର୍ ସାୟେ ପ୍ରଚାର୍ ମାଡ଼୍ତାନ୍ ।
ମିଡ଼୍ ଅଣ୍ଡୟ୍ ଡ଼ୁଟାଙ୍ଗ୍ ନୁ ନିଜାମ୍ ମୂଲଦୁଆ ପରୁ ତିଆତ୍ଆସ୍ ମାନୁଟ୍ ନୁ ସୁସମାଚାର୍ କେଞ୍ଜାନ୍ ୱେଲେ ବେନେ ଆଶେ ଦର୍କି ମାତ୍ତେ, ଆଗେଙ୍କ୍ ଦାନ୍ଦେ ଆଦାନଙ୍କ୍ ନିଜେତିଙ୍କ୍ ପଡ଼୍ୟି ଇମାଟ୍ । ଆଦ୍ ସୁସମାଚାର୍ କେ ପୃତିବିତେ ସାରେତଡ଼୍ ଗାରେ ପ୍ରଚାର୍ ଅଦୁତ୍ ନୁ ନାନ୍ ପାଉଲ୍, ଅନ୍ୱାଦ୍ ୱେରନ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ତେ ଦାସନ୍ ।
ବେନ୍ ସୁସମାଚାର୍ ପ୍ରଚାର୍ତେ ସେଙ୍ଗେ ମିଡ଼୍ ମୁନେ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ଅନୁଗ୍ରହ ବିଷୟ କେଞ୍ଜ୍ତିଡ଼୍ ନୁ ଇଦିନ୍ ସତ୍ ଏର୍କା ମାଡ଼୍ତିଡ଼୍, ଆଦ୍ ସୁସମାଚାର୍ ଇଞ୍ଜେ ସାରେ ଜଗତ୍ତାଗ୍ ଏକାମ୍ ଆଦୁତ୍ ନୁ ଆର୍ଶିବାଦ୍ ତାତୁତେ ।
ତାନ୍ପେର୍କେ ନାନେ ମେଣ୍ଡେ ଉଡ଼୍ତାନ୍, ମେଣ୍ଡେ ୱେରଡ଼୍ ଦୂତ ମାବ୍ତାଗ୍ ଗାଟି ଲେଙ୍ଗ୍ଦେ ପାର୍ସ ପାର୍ସ, ପୃତିବିତେ ସାରେ ଜାତିନାକ୍, ବାଷାବାସି ନୁ ରାଷ୍ଟତେ ନାରୁଡ଼୍ତେ ପାକେ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ଆଦ୍ ସାରେଦିନାତ୍ ସୁସମାଚାର୍ ଗଟ୍ କେସମିନ୍ଦେ ।