12 ତାନ୍ ମେଣ୍ଡନ୍ ଦିନେ ଅଡ଼୍ ବେତାନିତାଗାଙ୍କ୍ ମାଲ୍ଦାନ୍ ୱେଲେ ଜିସୁ କାର୍ୱିଙ୍କ୍ ଆତ୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ଚାଲିଶି ଦିନ୍ ନୁ ଚାଲିଶି ନାର୍କେତ୍ କାଦି ତିନକଟ୍ ମାତ୍ତାଙ୍କ୍ ପେର୍କେ ଜିସୁଙ୍କ୍ କାର୍ପୟିତେ ।
ଅଣ୍ଡୟ୍ ତୟ୍ ମାଡ଼୍ତାଗ୍ ନାର୍ଗେ ଆକି ମାନ୍ଦାନାଦ୍ ଅଣ୍ଡ୍ ଜୁୟ୍କଙ୍କ୍ ଉଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍ । ଆଗେ କାୟା ମିନ୍ଦେ କି ଇଲ୍ଲେ, ଉଡ଼ାନ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ଜିସୁ ତାନ୍ ଗାର୍ରେ ଆତ୍ତଣ୍ଡ୍ । ଆଗେ ଆକିଙ୍କ୍ ୱିଡ଼୍ସି ବାତ୍ ମେଣ୍ଡେ ଉଡ଼ଣ୍ଡ୍, କାରନ୍ ଆସୁଟ୍ ତୟା ଆଦାନାଦ୍ ସମୟ୍ ଏୱକଟ ମାତ୍ତେ ।
ତାନ୍ମେଣ୍ଡ ଦିନ୍ ନାର୍କୁକେ ଅଡ଼୍ ଆର୍ଦାଲା ଆଦାନ୍ୱେଲେ ଉଡ଼୍ତଡ଼୍ ଆ ତୟା ମାଡ଼୍ ମଦଲ୍ କଞ୍ଚ୍ ୱାସିମିନ୍ଦେ ।
ଆୱ୍ ସାରେ ଦିନାକ୍ ତେ ଅଣ୍ଡ୍ ବାଆତେ ତିନ୍ୱେକଟ ମାତ୍ତଣ୍ଡ୍, ମେଣ୍ଡେ ଆୱ୍ ସାରେ ଦିନାକ୍ ଶେଷ୍ ଆତ୍ତେ ୱେଲେ, ଅଂକିଙ୍କ୍ ଗାଟି କାର୍ପଇତେ ।
ଇଞ୍ଜେ ସାରେ ବିଷୟ୍ ଶେଷ୍ ଆଦ୍ତେ, ଜିସୁ ଇଦ୍ ପୁତ୍ତଣ୍ଡ୍ । ଦର୍ମଶାସ୍ତ୍ରତାଦ୍ ବାକ୍ୟ ସତ୍ ଆତ୍ତାଙ୍କ୍ ଅଣ୍ଡ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ନାକିଂଙ୍କ୍ ଉନ୍ଦେୱାତୁତ୍ ।”
ଆଦିଙ୍କ୍, ସାରେ ବିଷୟତେ ତାନ୍ ଏଲାଡ଼୍ତାମୁଣ୍ଡ୍ ଲେକେମ୍ ଆଦାନଙ୍କ୍ ଅଙ୍କ୍ ଦାର୍କାର୍ ମାତ୍ତା, ବେଲାକି ଅଣ୍ଡ୍ ଅଡ଼ାଦ୍ ବିଶ୍ୱସ୍ତ ନୁ ଦୟାବାନ୍ ମାଡ଼ାନଣ୍ଡ୍ ବେଡ଼୍ୟା ପୁଜାରି ଆସ୍ ଇଶ୍ୱରନ୍ ସେବା ମାଡ଼େପାର୍ଦିତଡ଼୍ ମେଣ୍ଡେ ନାରୁଡ଼୍ ପାପାମ୍ନୁଞ୍ଚ୍ କ୍ଷମା ଆଦ୍ତଡ଼୍ ।