30 ଇସତ୍ ଲୋନ୍, ତାମୁଣ୍ଡ୍ ଏଲାଡ଼୍, ୟାୟ, ପିଲା, ୱାୟାନ୍ ଶହେ ଗୁଣ ପାହେମ୍ ଆଦାନ୍ ତଡ଼୍ ତିପାଲ୍ ଆନ୍ତେ ବଗେମ୍ଆଦ୍ତଣ୍ଡ୍; କିନ୍ତୁ ଅଣ୍ଡ୍ ଆକାଲାତେ ଅନନ୍ତ ଜିୱୁନ୍ ଲାବ୍ ମାଡ଼ିତଣ୍ଡ୍ ।
ବେନ୍ ନାରୁନ୍ପିଲେ ବିରୁଦ୍ଦ୍ତେ ବାତେଏ ପାପ୍ ମାଡ଼୍କେ ବା କେତ୍କେ, ଅଂକିଙ୍କ୍ କ୍ଷମା ଦର୍କିତ୍ । ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଯେ ବେନ ପବିତ୍ରଆତ୍ମା ବିରୁଦ୍ଦ୍ତେ ବାତ୍ କେତିତନ୍, ଅଂକିଙ୍କ୍ ଇଞ୍ଜେ ବା ବବିଷ୍ୟତ୍ତେ ବେସୁଙ୍କ୍ ବା କ୍ଷମା ଦର୍କ ।
ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ମେଣ୍ଡେ ବେଷ୍କ୍ ୱିଜ୍ ଲେକେତ୍ ବୁମ୍ତାଗା ରାଲି ମାଡ଼େ ଆସ୍ କାୟା ଆଦ୍ତେ । ବେସ୍କ୍ ଶହେଗୁନ୍, ବେସ୍କ୍ ଷାଟିଏ ଗୁନ୍ ନୁ ବେସ୍କ୍ ତିରିଶ୍ ଗୁନ୍ ଆଦ୍ତେ ।”
ମିଡ଼୍ ଅନ୍ ରାଜ୍ୟତ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ହେର୍କା ମାଡ଼ାଟ୍, ଆଲେକେ ଅଣ୍ଡ୍ ମିକିଂଙ୍କ୍ ଇଦ୍ ସାର୍ରେବିଷୟ୍ ହିଦ୍ତଣ୍ଡ୍ । ଆଲେକେ ଅଣ୍ଡ୍ ମିକିଂଙ୍କ୍ ବାଗାତ୍ ସାରେ ବିଷୟ୍ ନେହେସମିନ୍ଦେନ୍ ।
ଇଞ୍ଜେତ୍ ଦିନାତେ ଗାଟି ଗୁଣାମ୍ ଦର୍କିତେ ମେଣ୍ଡ୍ ପେର୍କେତ୍ ଦିନାତେ ସାରେଦିନାତ୍ ଜିୱୁଣ୍ଡ୍ ଦର୍କିତ୍, ଇଦ୍ ଲେକେମ୍ ନାରୁଡ଼୍ ବେନ ଇଲାଣ୍ଡ୍ ।”
ମେଣ୍ଡେ ଜିସୁ ମନ୍ଦିର୍ତାଗ୍ “ଶଲୋମନ୍” ମଣ୍ଡପ୍ତାଗ୍ ଉଡମାତ୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ଅଡ଼୍ ବିଶ୍ୱାସୀଡ଼୍କ୍ ଶିଷ୍ୟ ନିଜେତ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ତାଗ୍ ଲେକେତ୍ ମାନ୍ଦାନଙ୍କ୍ ଅନୁରଦ୍ ମାଡ଼୍ତଡ଼୍ । ଅଡ଼୍ ଶିକ୍ଷା ଇସ୍ କେତ୍ତଡ଼୍, “ଇଶ୍ୱର୍ତେ ରାଜ୍ୟତାଗ୍ ହସାନ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ମାକିଂଙ୍କ୍ ଗାଟି ଦୁଃକକଷ୍ଟ ଇସ୍ ଆଦାଙ୍କ୍ ୱେୟ୍ତିତ୍ ।”
ନାଟ୍ନାର୍କେ ପାଉଲ୍ ନୁ ଶୀଲା ପ୍ରାର୍ତନା ମାଡ଼ମାତ୍ତଡ଼୍, ଇଶ୍ୱର୍ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟତେ ପାଟା ପାରମାତ୍ତଡ଼୍ ନୁ ବାଗାତ୍ ବନ୍ଦିଡ଼୍ ଇଦ୍ କେଞ୍ଜ ମାତ୍ତଡ଼୍ ।
ପ୍ରେରିତ ଶିଷ୍ୟଡ଼୍ ପେଦେର୍ତେ ବେଡ଼୍ୟେମିଟିଙ୍ଗ୍ତାଗାଙ୍କ୍ ପେଇସ୍ ଆଦ୍ତଡ଼୍, ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ଇଶ୍ୱର୍ତେ କଣ୍ଡେତେ ଅଡ଼୍ ଜିସୁନ୍ ସେଙ୍ଗେ ଅପମାନିତ ଆଦାନଙ୍କ୍ ଯୋଗ୍ୟ ଆସ୍ମାତ୍ତଡ଼୍ ।
ମାତର୍ ଆଦେ ଆୟ, ସାର୍ରେ ପ୍ରକାର୍ ଦୁଃକା କଷ୍ଟ ଆତ୍କେ ଗାଲା ମାନାଡ଼୍ ୱେଡ଼୍କ୍ ଆଦୁତାଡ଼୍, ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ଦାନ୍ଦେ ଆୟ୍ୟକଟ କଷ୍ଟ ସହ୍ୟ ମାଡ଼୍କେ ମନ୍ତାଗ୍ ଗାଡ଼୍ସ୍ ୱାଦ୍ତେ ।
ପାପ୍ତାଦ୍ ପରିଣାମ୍ ଡଲାନାଦ୍, ଇତ୍କେ ଇଶ୍ୱର୍ତାଦ୍ ଜସାମାଡ଼୍ୱେ ଦାନ ଆଦୁତ୍ତେ, ପ୍ରବୁ ଜିସୁ କ୍ରିଷ୍ଟନ୍ ତଡ଼୍ କାୟ୍ଲି ମିକା ସାରେଦିନାତ୍ ଜିୱୁଣ୍ଡ୍ ପାଏମ୍ ଆଦାନାଦ୍ ।
ମାମ୍ମେ ଦୁଃକାମ୍ ତଡ଼୍ ମାତ୍କେ ମିକା ସାରେଦାମ୍ ୱେଡ଼୍କିତମ୍ । ମାମ୍ମେ ଗରିବ୍ ଲେକାମ୍ ତନ୍ଦୁତମ୍, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ନାର୍ଗେ ନାରୁଡ଼୍କ୍ ସାଉକାର୍ ମାଡ଼୍ତମ୍ । ମାୟାଦ୍ ବାତେଏ ଇଲ୍ୱେ ଲେକାମ୍ ଏର୍କେ ଆଦ୍ତେ, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ବାସ୍ତବତେ ମାମ୍ମେ ସାରେତାୱିନ୍ ଅଦିକାରିମ୍ ।
ମାତର୍ ଆସର୍ ଆୟ୍ୟ; ନାୟାଦ୍ ପ୍ରବୁ ଜିସୁ କ୍ରିଷ୍ଟଙ୍କ୍ ପୁନ୍ଦାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ବେନ୍ ସାରେ ଐଶର୍ଯ୍ୟ ଲାବ୍ ମାଡ଼ୁତାନ୍, ଆଦିନ୍ ଲେକାମ୍ ବାଗାତ୍ ସାରେ ବିଷୟତିଙ୍କ୍ ନାନ୍ ଇଞ୍ଜେ ଆସର୍ ମାନେମ୍ ଆଦୁତାନ୍ । ଅନ୍ ସେଙ୍ଗେ ନାନ୍ ସାରେ ମିକା ୱିଡ଼୍ସ୍ତାନ୍ । କ୍ରିଷ୍ଟଙ୍କ୍ ଦର୍ସିକି ଆତ୍ତାଙ୍କ୍ ।
ମାନ୍ ପ୍ରବୁ ଜିସୁ କ୍ରିଷ୍ଟ ନିଜେ, ମାନ୍ ବେନ୍ ବାବାଲ୍ ଇଶ୍ୱର୍ ମାନ୍ ପ୍ରେମ ମାଡ଼ି ମାନ୍ ଅନୁଗ୍ରହତେ ମାନ୍ ସାରେଦିନାତ୍ ସାନ୍ୱନା ନୁ ଲେକେତ୍ ଆଶେ ଇସ୍ମିନ୍ଦେନ୍ ।
ମେନ୍ଦୁଲ୍ତେ ବ୍ୟାୟାମ୍ ଦର୍କାର୍ ମିନ୍ଦେ । କିନ୍ତୁ ଆଦ୍ୟାତ୍ମିକ୍ ସାଦନା ସାରେତ୍ ଲେକାମ୍ ଉପାୟ, ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ହିଦିନ୍ ମାର୍ଦିଙ୍କ୍ ନାରୁଡ଼୍ ଇରିଉଡ଼ୁ ଇଞ୍ଜେତ୍ ନାରିଡ଼୍ ନୁ ବବିଷ୍ୟତ୍ତେ ନାରୁଡ଼୍ ଜିୱୁନ୍ ଆସ୍ ମାନ୍ତଡ଼୍, ଇଞ୍ଜ୍ ପ୍ରତିଜ୍ଞା ପାହେମ୍ ଆଦ୍ତଡ଼୍ ।
ଦର୍ମପରାୟନ୍ ନାରୁଡ଼୍ ମୁନେଙ୍କ୍ କଞ୍ଜ୍ ସାଉକାର୍, ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ଅନାଦ୍, ବେସର୍ ମିନ୍ଦେ, ଆଚର୍ତିଙ୍କ୍ ଅଣ୍ଡ୍ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ ।
ବେନ ନାରୁଣ୍ଡ୍ ପରିକ୍ଷାତାଗ୍ ଜିଡ଼ିତଣ୍ଡ୍, ଅଣ୍ଡ୍ ବାଗ୍ୟବାନ୍, ବାତେଙ୍କେଇତ୍କେ ପ୍ରବୁ ତାନ୍ ପ୍ରିୟ ନାରୁଡ଼୍କ୍ ବେନ୍ ଜିୱେତାଦ୍ ସହଜ୍ ଇଦାନଙ୍କ୍ ଗଟ୍ ଇତ୍ତନ୍, ପରିକ୍ଷା ଇତ୍ତେ ପେର୍କେ ଆ ନାରୁଡ଼୍ ଜିୱେତାଦ୍ ସାୟେ ପ୍ରେମତେ ସହଜ୍ ପାଏମ୍ ଆଦ୍ତନ୍ ।
ଉଡ଼ାଟ୍, ବେନଡ଼୍ ଗାଡ଼୍ସ୍ ଆସ୍ ମାତ୍ତଡ଼୍ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ମାମ୍ମେ ଦନ୍ୟ ଇଞ୍ଜ କେତିତମ୍ । ମିଡ଼୍ ଆୟୁବନ୍ ଗାଡ଼୍ସ୍ ଗଟି କେଞ୍ଜି ମାତ୍ତିଡ଼୍, ମେଣ୍ଡେ ପ୍ରବୁନ୍ ତେରାନ୍ ପାଡ଼୍ୟି ଉଡ଼ି ପୁତ୍ତିଡ଼୍ ଯେ, ଅଣ୍ଡ୍ ଦୟାତଣ୍ଡ୍ ନୁ କୃପା ମାଡ଼ାନଣ୍ଡ୍ ।
ମାକିଂଙ୍କ୍ ଇଦ୍ ଦାନ ମାଡ଼ାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ସ୍ୱଂୟ କ୍ରିଷ୍ଟ ପ୍ରତିଜ୍ଞା ମାଡ଼ି ମିନ୍ଦେନ୍ ଇଦ୍ଏକେ ଅନନ୍ତ ଜିୱୁନ୍ ।
ଇଶ୍ୱର୍ ମାନାଙ୍କ୍ ବେସର୍ ପ୍ରେମ ମାଡ଼ୁତନ୍, ସୁଦୁର୍ ଚିନ୍ତା ମାଡ଼ୁଡ଼ାଟ୍ । ମାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ଅନାଦ୍ ପ୍ରେମ ଇସର୍ ନାର୍ଗେ ଯେ, ମାନାଡ଼୍ ଅନ୍ ପିଲା ଲେକାମ୍ ଲେକା ଆତ୍ତାଡ଼୍ । ନିଜାମ୍ ମାନାଡ଼୍ ଅନ୍ ପିଲାନଡ଼୍ ଆଦିନ୍ ସେଙ୍ଗେ ଜଗତ୍ ଇଶ୍ୱର୍ ତିଙ୍କ୍ ପୁନ୍ୱାଙ୍କ୍, ମାନାଙ୍କ୍ ମିକା ଏଞ୍ଚେପାର୍ୱ ।
ନିୟାଦ୍ ଅସୁବିଦା ସାରେ ନାନ୍ ପୁତ୍ତାନ୍; ନାନେ ମିକା ପୁତ୍ତାନ୍ ଯେ, ନିମେ ଦରିଦ୍ର; ଇତ୍କେ ନିଜାମ୍ ନିମେ ସାଉକାର୍ । ବେନଡ଼୍ ନିଜେତିଙ୍ଗ୍ ଇଉଦି ଇଞ୍ଜ କେତିତଡ଼୍, ଇତ୍କେ ନିଜାତ୍ ଇଉଦି ଆୟଡ଼୍ ନୁ ବେନଡ଼୍ ଶୟତାନ୍ତିଙ୍କ୍ ଉପାସନା ମାଡ଼ିତଡ଼୍, ଅଡ଼୍ ବେଲାନ୍ ନିୟାଦ୍ ଦୋଷ ମାଡ଼ି ଗଟ୍ କେତ୍ତଡ଼୍, ଆଦ୍ ନାନେ ପୁତ୍ତାନ୍ ।
ଆଦିଙ୍କ୍ ନାନେ ନିକିଙ୍କ୍ ଆଦେଶ୍ ଇଦୁତାନ୍, ସାଉକାର୍ ଆଦାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ନାୟାଗାକଞ୍ଚ୍ କାଣ୍ଟି ସୁନା ଆସେ, ମିୟାଦ୍ ସିଗ୍ ବାଣ୍ଡାଙ୍କ୍ କେର୍ଦାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ନାୟାଗ୍କଞ୍ଜ୍ ପାଲ୍ସେଲାଦ୍ ସିଲେ ଆସେ । ମେଣ୍ଡେ ଉଡ଼ାନ୍ ଶକ୍ତି କିଲେର୍ ମାଡ଼ାନଙ୍କ୍ ବେସ୍କେ ଆଞ୍ଜନ୍ ଆସି କଣ୍ଡାନାଗେ ୱାଟେ ।