23 ଜିସୁ ଶିଷ୍ୟଡ଼ା ଉଡ଼ି କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ଡାବ୍ କିନ୍ ସାଉକାରିଡ଼୍ ସର୍ଗରାଜ୍ୟତାଗ୍ ଆଦାଙ୍କ୍ ବେସର୍ ତିପପାଲ୍ ।”
ନାନ୍ ମିକିଂଙ୍କ୍ ନିଜାମ୍ ହେର୍କେତେ କେତୁତାନ୍, “ମିୱାଦ୍ ମନ୍ ପିରିବର୍ତ୍ତିତ ଆସ୍ ପିଲେ ଲେକାମ୍ ଆୟ୍ୟ କଟମାତ୍କେ ସ୍ୱର୍ଗ ରାଜ୍ୟତାଗ୍ ବେସୁଙ୍କ୍ବା ଆଦେ ପାର୍ୱିଡ଼୍ ।
ଇ ଗଟ୍ ନାନ୍ ମିକିଂଙ୍କ୍ ନିଜାମ୍ କେତୁତାନ୍ ଯେ, ସୁଦୁପିଲାନ୍ ଲେକାମ୍ ଅର୍ତୁଣ୍ଡ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ରାଜ୍ୟ ଗ୍ରହଣ ମାଡ଼ାଙ୍କ୍ ତିଆର୍ ଆୟକଟ ମାତ୍କେ, ଅଣ୍ଡ୍ ଆଦିନାଗ୍ ନେଙ୍ଗାନଙ୍କ୍ ପାର୍ୱଣ୍ଡ୍ ।”
ଇ ଗଟ୍ କେଞ୍ଜୱାନାକେ ଆ ନାରୁନ୍ ମକମ୍ତାଗ୍ ମୁର୍ମୁର୍ ଆସ୍ ଆତ୍ତନ୍ ନୁ ଅଣ୍ଡ୍ ଦଃକମ୍ତେ ଆତ୍ତଣ୍ଡ୍, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଅଣ୍ଡ୍ ବେଡ଼୍ୟ୍ ଦନି ମାତ୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ଜିସୁ ଅଡ଼୍ପାକେଙ୍କ୍ କପାମ୍ ଆସ୍ ଉଡ଼୍ତନ୍ ନୁ ଅଡ଼ାଦ୍ ତିପାଲ୍ ହୃଦୟତିଙ୍କ୍ ଉଡ଼ି ଦୁଃକାମ୍ ଆତ୍ତନ୍ । ତାନ୍ପେର୍କେ ଆ ନାରୁଙ୍କ୍ କେତ୍ତନ୍, “କାଇ ଆମ୍ ।” ଅଣ୍ଡ୍ କାଇ ଆତାନ୍ ୱେଲେ ସୁସ୍ଥ ଆତ୍ତେ ।
କିନ୍ତୁ ବେନ ଅଙ୍କ୍ ଇଟ୍ତନ୍, ପୁନ୍ଦାନ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ଜିସୁ ସାରେ ପାକ୍କେ ଉଡ଼୍ତନ୍ ।
ଆଗାଙ୍କ୍ ଅଣ୍ଡ୍ ଦୁଃକାମ୍ ଆଦାନାଦ୍ ଉଡ଼ି ଜିସୁ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ବେନନାଗ୍ ଦନ୍ ମିନ୍ଦେ, ଅଡ଼୍ ବେସର୍ ତିପାଲ୍ତେ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ରାଜ୍ୟତ୍ ଲୋପେ ଅସ୍ ପାର୍ଦ୍ତଡ଼୍ !
ଜିସୁ ଉତ୍ତର୍ ହିତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ସତ୍ ନାନ୍ ନିକିଂଙ୍କ୍ କେତୁତାନ୍, ଏର୍ ନୁ ଆତ୍ମାତେ ଜନମ୍ ଆୟ୍ୟକଟ ମାତ୍କେ ବେନମେଣ୍ଡେ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ରାଜ୍ୟତାଗ୍ ନେଙ୍ଗାଙ୍କ୍ ପାର୍ୱଡ଼୍ ।
ହୋ ଦାଦାଲଡି ନୁ ଏଲାସ୍କ୍, ଇଶ୍ୱର୍ କାର୍ଙ୍ଗାନ୍ ୱେଲା ମିଡ଼୍ ବେଲା ମାତ୍ତିଡ଼୍, ଆଦ୍ ଆଲ୍ସୁଡାଟ୍ । ବୁମ୍ତା ଇସାପ୍ତେ ମିୟାଗା ନୁଞ୍ଚ୍ ମାତର୍ ବେସ୍ୱୁଡ଼୍ ବୁଦିଡ଼୍, କ୍ଷମତାପନ୍ କି ବେଡ଼ିୟଡ଼୍ ଲୋତ୍ତେନଡ଼ି ମାତ୍ତିଡ଼୍ ।
ଆ ନା ଦାଦାଲଡ଼ି ନୁ ଏଲାସ୍କ୍, କେଞ୍ଜାଟ୍, ଇଶ୍ୱର୍ ବାତ୍ ଇଦ୍ ଜଗତ୍ତେ ଗରିବ୍ ନାରୁଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ତାଦ୍ ଦନ୍ତାଗ୍ ସାଉକାର୍ ଆଦାନଙ୍କ୍, ମେଣ୍ଡେ ନିଜେ ପ୍ରେମ ମାଡ଼ାନକିଂଙ୍କ୍ ବେନ୍ ରାଜ୍ୟ ଇଦାନଙ୍କ୍ ଶପତ୍ ମାଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍, ଆଗେତ୍ ଅଦିକାରି ଆଦାନଙ୍କ୍ ଏଞ୍ଚଣ୍ଡ୍ କି ?
ବିଶ୍ୱାସ୍ତିଙ୍କ୍ ଉଃତାନଡ଼ି, ଜଗତ୍ତିଙ୍କ୍ ସାଙ୍ଗ ମାଡ଼୍କେ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ଶତ୍ରୁଡ଼୍ ଆଦ୍ତିଡ଼୍, ଇଦ୍ ବାତ୍ ପୁନ୍ୱିଡ଼୍ ? ଆଦିଙ୍କ୍ ବେନ ଜଗତ୍ତିଙ୍କ୍ ସାଙ୍ଗ ମାଡ଼ାନଙ୍କ୍ ଆଲ୍ସିତିଡ଼୍; ଅଣ୍ଡ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ବିରୁଦ୍ଦି ଆଦ୍ତନ୍ ।
ଇଦ୍ ଉପାୟତେ ମାନ୍ ପ୍ରବୁ ନୁ ତ୍ରାଣକର୍ତ୍ତାଲ୍ ଜିସୁ କ୍ରିଷ୍ଟନ୍ ଅନନ୍ତ ରାଜ୍ୟତାଗ୍ ନେଙ୍ଗାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ମିଡ଼୍ ପୁରା ଅଦିକାର୍ ପାଏମ୍ ଆଦ୍ତିଡ଼୍ ।