30 ଆଗେ ହେଉଦାନ୍ ୱେଲେ ଅଣ୍ଡ୍ କେଞ୍ଜ୍ତଣ୍ଡ୍ ଯେ ଶିମୋନ୍ତେ ପୋୟେ ଏଡ଼୍କିନେ ପାଟିମିନ୍ଦେ ।
ଜିସୁ ପିତର୍ତେ ଲୋନ୍ ଆଞ୍ଜ୍ ଉଡ଼୍ତନ୍, ପିତର୍ତେ ପୟେଙ୍କ୍ ବୟଙ୍କାର୍ ହେଡ଼୍କ୍ ଆସ୍ମାତ୍ତେ ।
ଯାକୁବ୍, ଯୋହନ୍ ନୁ ବାଗାତ୍ ଶିଷ୍ୟନଡ଼୍ ତଡ଼୍ ଜିସୁ ପ୍ରାର୍ତନା ଲୋନ୍ ୱିଡ଼୍ସି ଶିମୋନ୍ ନୁ ଆନ୍ଦ୍ରିୟନ୍ ଲୋନ୍ ଆତ୍ତଡ଼୍ ।
ଅଣ୍ଡ୍ ତାନ୍ ଗାର୍ରେ ଆଞ୍ଜ୍ ତାନାଦ୍ କାଇ ପଇସ୍ କେତ୍ତାନ୍, ତାନାଦ୍ ଏଡ଼୍କ୍ ୱିଡ଼୍ସିଆତ୍ତେ ନୁ ଆଦ୍ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ସେବା ମାଡ଼ାଙ୍କ୍ ଦାନ୍ଦେଆତ୍ତେ ।
ନୁ ଜିସୁଙ୍କ୍ ଉଡ଼ି ଅନ୍ ଡେକାନ୍ ମଦଲ୍ ରାଲି ହୃଦୟତେ ନିବେଦନ୍ ମାଡ଼୍ତନ୍, “ନା ମାୟାଡ଼୍ ନାର୍ଗେ ରୋଗ୍ତେ ମିନ୍ଦେ । ନିମେ ୱାସ୍ ତାନ୍ ପରୁ କାଇ ୱାଟ୍କେ, ଆଦ୍ ସାୟେ ଆସ୍ ଗେଲ୍ସିତ୍ ।”
ଆଉ ଏଲାସ୍କ୍ ଜିସୁନ୍ ପାକେ କେସ୍ ରହତାଆ, “ପ୍ରବୁ, ଉଡ଼େ, ବେନଙ୍କ୍ ନିମ୍ ସ୍ନେହ ମାଡ଼୍ନିନ୍, ଅଣ୍ଡ୍ ରୋଗ୍ତେ ମିନ୍ଦେଣ୍ଡ୍ ।”
ବାଗାତ୍ ସାର୍ରେ ପ୍ରେରିତନଡ୍, ପ୍ରବୁନ୍ ଦାଦାଲର୍ ନୁ ଏଲାସ୍କ୍ କୈଫାନ୍ ଲେକେତ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ତାଦ୍ ମୁତ୍ତେ ପେଣ୍ଡୁଲ୍ ଆସ୍ ସାଙ୍ଗେ ପଇସ୍ ଉଡ଼ାନଙ୍କ୍ ବାତା ମାକିନ୍ ଅଦିକାର୍ ଇଲ୍ଲା ?