3 ବେସ୍କ୍ତୁଡ଼୍ ଶାସ୍ତ୍ରୀନାରୁଡ଼୍ ଇଦ୍ ଗଟ୍ କେଞ୍ଜି ହେର୍କା ମାଡ଼୍ତଡ଼୍, “ହିଣ୍ଡ୍ ନାରୁନ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତିଙ୍କ୍ ଲିନ୍ଦ୍ ମାଡ଼ୁତଣ୍ଡ୍ ।”
ଇଲା କେଞ୍ଜି ବେଡ଼୍ୟାଦ୍ ଯାଜକ୍ ନିଜେତ୍ ତାଦ୍ ଚକା ତିଙ୍କ୍ ହିକି ମେଣ୍ଡେ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ଇଦ୍ ତ ଇଶ୍ୱରତାଦ୍ ନିନ୍ଦ୍ । ମେଣ୍ଡେ ୱେରେ ସାକ୍ଷି ଦର୍କାର୍ ଇଲେ । ଇଞ୍ଜେକେ ହିନାଦ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ନିନ୍ଦ୍ ତ ନିମ୍ କେଞ୍ଜ୍ତିନ୍ ।
ଅଣ୍ଡ୍ ବାଗାତ୍ ଦର୍ମଗୁରୁଡ଼୍ ଲେକେମ୍ ଶିକ୍ଷା ଇୱକଟ କ୍ୟମତାଶାଳୀ ନାରୁଡ଼୍ ଲେକେମ୍ ଶିକ୍ଷା ହିସମାତ୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ଅଣ୍ଡ୍ ଇଶ୍ୱରତିଙ୍କି ଲିନ୍ଦେ ମାଡ଼ୁତଣ୍ଡ୍, ମିଡ଼୍ କେଞ୍ଜୁତିଡ଼୍ । ମିୟାଦ୍ ବାତେ ଇଚ୍ଛା ? ଅଡ଼୍ ତାନ୍ ବିରୁଦ୍ଦ୍ କେତ୍ତଡ଼୍ ଅଙ୍କ୍ ଦଷି ନୁ ଡଲାନ୍ଦଣ୍ଡ୍ ଇଦାନାଦ୍ ସାୟେ ।
“ନାନ୍ନେ ମିକିଂଙ୍କ୍ ନିଜାମ୍ତେ କେତୁତାନ୍ ଯେ, ସାରେ ପାପ୍ ନୁ ଇଶ୍ୱର୍ ଲିନ୍ଦ୍ ସେଙ୍ଗେ ନାରୁଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ କ୍ଷମା ଇଦ୍ପାର୍ତନ୍ ।
ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ବେନାୟି ପବିତ୍ରଆତ୍ମାତିଙ୍କ୍ ଲିନ୍ଦ୍ ମାଡ଼୍କେ, ଅନାଦ୍ ବେସୁଙ୍କ୍ବା କ୍ଷମାଇଲେ । ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ଅନାଦ୍ ପାପ୍ ସାରେ ଦିନାମ୍ ମାନ୍ତେ ।
ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ଅନାଦ୍ ହୃଦୟ୍ତାଗାଙ୍କ୍ ପେୟ୍ତିତ୍ କାରାପ୍ ଚିନ୍ତେତ୍ ତଡ଼୍ ଅଣ୍ଡ୍ ବେସ୍ ବେସତ୍ ନିୟମ୍ତାଗ୍ ଇଲ୍ୱେ ଲେକେତ୍ ପାଡ଼୍ୟି ମାଡ଼ିତ୍ତେ,
ଆଗେ ଶାସ୍ତ୍ରୀନାରୁଡ଼୍ ନୁ ପାରୂଶୀଡ଼୍ ତିରିୟା ତିରିୟି ହାସ୍ ଇଲା କେତାଙ୍କ୍ ପସ୍ପ୍ତ୍ତଡ଼୍, ଇଣ୍ଡ୍ ଯେ ଇଶ୍ୱର୍ତିଙ୍କ୍ ଅପ୍ମାନ୍ ମାଡ଼ୁତଣ୍ଡ୍, “ଇଣ୍ଡ୍ ବେନ ? ମାତର୍ ଇଶ୍ୱର୍ ତେ ୱିଡ଼୍ସି ମେଣ୍ଡେ ବେନ ପାପ୍ କ୍ଷମାମାଡ଼୍ ପାର୍ଦ୍ତଣ୍ଡ୍ ?”