3 “ଆଦ୍ୟାତ୍ମିକ୍ ଜିୱୁନ୍ତାଗ୍ ଦୁର୍ବଲ୍ ଇଞ୍ଜ ଏର୍କା ମାଡ଼ାନ୍ ନାରୁଡ଼୍ ଦନ୍ୟ,” ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଅଡ଼୍ ସ୍ୱର୍ଗରାଜ୍ୟତେ ଅଦିକାର ଆଦ୍ତଡ଼୍ ।
ଆସୁଟେ ଜିସୁ ପ୍ରାର୍ତନା ମାଡ଼ି କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ହଁ ବାବା, ସ୍ୱର୍ଗ ନୁ ପୃତିବିତ୍ ପ୍ରବୁ, ଇଦ୍ ସାରେ ଗଟ୍ ବୁଦ୍ଦିମାନ୍ ନୁ ଶିକିତ୍ ନାରୁଡ଼୍ ମିଞ୍ଜ୍ସ୍ପିମାଞ୍ଜ୍ କାର୍ୱେ ନାରୁଡ଼ାଗ୍ କେସ୍ମାନ୍ଦାନ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ନାନ୍ ନିକିଂଙ୍କ୍ ଦନ୍ୟବାଦ୍ ଇଦୁତାନ୍ ।
ମେଣ୍ଡେ ବେନେ ନାରୁଣ୍ଡ୍ ନାକିଂଙ୍କ୍ ବାଦା ଆୟଣ୍ଡ୍, ଅଣ୍ଡ୍ ଦନ୍ୟ ।”
“ମିଡ଼୍ ବେସର୍ ବାଗ୍ୟବାନ୍ ! ମିଡ଼୍ ଉଡ଼େ ପାର୍ଦୁତିଡ଼୍ ନୁ କେଞ୍ଜ୍ ପାର୍ଦୁତିଡ଼୍ ।
ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଜିସୁ କେତ୍ତାନ୍, “ପିଲାଙ୍କ୍ ନାୟା ୱାଦାଙ୍କ୍ ଇମୁଟ୍ । ଅଡ଼୍କ୍ ମନା ମାଡ଼୍ମାଟ୍ । ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଇଡ଼୍ ସ୍ୱର୍ଗରାଜ୍ୟ ତେ ଅଦିକାରିଡ଼୍ ।”
ମାଲିକ୍ ମାଲ୍ସ୍ ୱାଦାନ୍ ୱେଲେ ଆଦ୍ ଚାକର୍ ଯଦି ବିଶ୍ୱାସ୍ତେ ଅନାଦ୍ ପାଡ଼୍ୟି ପାଲନ୍ ମାଡ଼ମାନ୍ତଣ୍ଡ୍, ଅଣ୍ଡ୍ ବେସର୍ ସାର୍ଦ୍ ଆଦ୍ତନ୍ !
ତାନ୍ପେର୍କେ ଅନ୍ ତିନ୍ଦେପାକ୍ ମାନ୍ଦାନ୍ ନାରୁଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ରାଜାଲ୍ କେତିତଣ୍ଡ୍, ୱାଡ଼ାଟ୍, ମିକିଂଙ୍କ୍ ନା ବାବାଲ୍ ଆର୍ଶିବାଦ୍ ମାଡ଼ିମିନ୍ଦେଣ୍ଡ୍ । ତିଆର୍ତେ ମୁନେଙ୍କ୍ ବେନ୍ ରାଜ୍ୟ ମିଇ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ତିଆର୍ ଆସ୍ମିନ୍ଦେ, ୱାଡ଼ାଟ୍, ଆଗେ ନେଙ୍ଗାଟ୍ ।
ଅଣ୍ଡ୍ କେସ୍ମାତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ପାପ୍ ହାର୍ତାଗାଙ୍କ୍ ମାଲ୍ମୁଟ୍, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଇଶ୍ୱର୍ ରାଜ୍ୟ ମି ଗାର୍ରେ ୱାସ୍ ହେୱ୍ସ୍ ମିନ୍ଦେ ।”
ଏର୍କା ମାଡ଼ାଟ୍, ମୁନେତ୍ ଦେଶ୍ତାଗାଙ୍କ୍ ନୁ ପଡ଼ଦ୍ଆଦାନ୍ ଦେଶ୍ତାଗାଙ୍କ୍ ନାର୍ଗେ ନାରୁଡ଼୍ ୱାସ୍ ସ୍ୱର୍ଗ ରାଜ୍ୟତାଗ୍ ଅବ୍ରାହାମ୍, ଇସ୍ହାକ୍ ନୁ ଯାକୁବ୍ ଅଣ୍ଡୟାଗେ କାର୍ଙ୍ଗି ତିନ୍ଦାନଙ୍କ୍ କୁଦିତଡ଼୍ ।
ଆ ନାରୁଡ଼୍କ୍ ଶିଷ୍ୟଡ଼୍ ତିରସ୍କାର୍ ମାଡ଼ମାନ୍ଦାନାଦ୍ ଉଡ଼ି, ଜିସୁ ଶିଷ୍ୟଡ଼୍ ପର୍ କପାମ୍ ଆସ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ପିଲାକିଙ୍କ୍ ନା ଗାରେ ୱାଦାଙ୍କ୍ ଇମୁଟ୍; ଅଡ଼୍କ୍ ଦମକ୍ ଇମାଟ୍, ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ସୁଦୁପିଲାନ୍ ଲେକାମ୍ ନାରୁଡ଼୍ ସ୍ୱର୍ଗରାଜ୍ୟ ଅଦିକାର୍ ମାଡ଼ିତଡ଼୍ ।
ମାତର୍ ଜିସୁ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ଇଲା, ବେନଡ଼୍ ପରମେଶ୍ୱର୍ତେ ବାକ୍ୟ କେଞ୍ଜିତଡ଼୍, ମେଣ୍ଡେ ପାଲନ୍ ମାଡ଼ିତଡ଼୍, ପ୍ରକୃତ୍ ତେ ଆସତ୍ ନାରୁଡ଼୍ ଦନ୍ୟ ।”
ଜିସୁ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ଅଣ୍ଡ୍ ପାରୂଶୀ ଆୟ୍ୟଣ୍ଡ୍, ବା ଇଣ୍ଡ୍ କରଗ୍ରାହୀ ଦାର୍ମାମ୍ ଆସ୍ ତାମ୍ ଲୋନ୍ ଆତ୍ତଣ୍ଡ୍; ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ବେନଆଇ ନିଜେତିଙ୍କ୍ ଉନ୍ନତ ଇଞ୍ଜ ତଅତିତଣ୍ଡ୍, ଅଂକିଙ୍କ୍ ଆୱେକେ ମାଡ଼ିତଡ଼୍, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ବେନ ନିଜେତିଙ୍କ୍ ଆୱେକେ ମାଡ଼ିତନ୍, ଅଂକିଙ୍କ୍ ଉନ୍ନତ ମାଡ଼ିତଡ଼୍ ।”
ମେଣ୍ଡେ ନା ବାବାଲ୍ ବେଲା ନାକିଂଙ୍କ୍ ଶାସନ୍ ମାଡ଼ାନ୍ ଅଦିକାର୍ ଇସ୍ମିନ୍ଦେଣ୍ଡ୍ । ଆଦ୍ଲେକାମ୍ ନାନ୍ ଆନ୍ତେ ମିକିଂଙ୍କ୍ ଶାସନ୍ ମାଡ଼ାନ୍ ଅଦିକାର୍ ହିତ୍ତାନ୍ ।
ବେଲାକି ମିଡ଼୍ ନାୱାଦ୍ ରାଜ୍ୟତାଗ୍ ନା ଟେବୁଲ୍ ତାଗ୍ ତିନ୍ଦାନ୍ ଉନ୍ଦାନ୍ ପାର୍ତିଡ଼୍, ମେଣ୍ଡେ ସିଂହାସନତାଗ୍ କୁଦି ଇସ୍ରାଏଲତାଦ୍ ବାର୍ଟାନ୍ ସହର୍ତିଙ୍କ୍ ଶାସନ୍ ମାଡ଼ିତିଡ଼୍ ।
“ପ୍ରବୁନାଦ୍ ଆତ୍ମା ନା ପରୁ ମିନ୍ଦେ, ଆଦିନ୍ ସେଙ୍ଗେ ଦୁଃକାମ୍ ନାରୁଡ଼୍ତେ ଗାର୍ରେ ସୁସମାଚାର୍ ପ୍ରଚାର୍ ମାଡ଼ାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ଅଣ୍ଡ୍ ନାକିଂଙ୍କ୍ ହେଞ୍ଚିମିନ୍ଦେଣ୍ଡ୍, ବନ୍ଦୀ ନାରୁଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ମୁକ୍ତି ନୁ କାନାଲଡ଼୍କ୍ କଣ୍ଡେତ୍ ୱେସ୍ ବିଷୟ କେତାନଙ୍କ୍, ମେଣ୍ଡେ ଅତ୍ୟାଚାରି ନାରୁଡ଼୍କ୍ ମୁକ୍ତି ମାଡ଼ାଙ୍କ୍,
ଜିସୁ ତୋମାଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ନିମ୍ ନାକିଂଙ୍କ୍ ଉଡ଼୍ତାଙ୍କ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼୍ତି, ବେନଡ଼୍ ଉଡ଼୍ୱାକନ୍ସ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ମାଡ଼ିମିନ୍ଦେଡ଼୍, ଅଡ଼୍ ଦନ୍ୟ !”
ସାଉକାର୍ କ୍ରିଷ୍ଟିୟାନ୍ ବିଶ୍ୱାସି ନିଜେ ଗରିବ୍ ଆଦାନଙ୍କ୍ ଆଲ୍ସିଣ୍ଡ୍, ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ଅଣ୍ଡ୍ ଗାଡ୍ତେ ପୁଙ୍ଗାର୍ ଲେକାମ୍ ଦୁଲ୍ଲିତଣ୍ଡ୍ ।
ବେନ ନାରୁଣ୍ଡ୍ ପରିକ୍ଷାତାଗ୍ ଜିଡ଼ିତଣ୍ଡ୍, ଅଣ୍ଡ୍ ବାଗ୍ୟବାନ୍, ବାତେଙ୍କେଇତ୍କେ ପ୍ରବୁ ତାନ୍ ପ୍ରିୟ ନାରୁଡ଼୍କ୍ ବେନ୍ ଜିୱେତାଦ୍ ସହଜ୍ ଇଦାନଙ୍କ୍ ଗଟ୍ ଇତ୍ତନ୍, ପରିକ୍ଷା ଇତ୍ତେ ପେର୍କେ ଆ ନାରୁଡ଼୍ ଜିୱେତାଦ୍ ସାୟେ ପ୍ରେମତେ ସହଜ୍ ପାଏମ୍ ଆଦ୍ତନ୍ ।
ଆ ନା ଦାଦାଲଡ଼ି ନୁ ଏଲାସ୍କ୍, କେଞ୍ଜାଟ୍, ଇଶ୍ୱର୍ ବାତ୍ ଇଦ୍ ଜଗତ୍ତେ ଗରିବ୍ ନାରୁଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ତାଦ୍ ଦନ୍ତାଗ୍ ସାଉକାର୍ ଆଦାନଙ୍କ୍, ମେଣ୍ଡେ ନିଜେ ପ୍ରେମ ମାଡ଼ାନକିଂଙ୍କ୍ ବେନ୍ ରାଜ୍ୟ ଇଦାନଙ୍କ୍ ଶପତ୍ ମାଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍, ଆଗେତ୍ ଅଦିକାରି ଆଦାନଙ୍କ୍ ଏଞ୍ଚଣ୍ଡ୍ କି ?
ଅନନ୍ତତେ ସ୍ୱର୍ଗଦୂତ ନାକିଙ୍କ୍ କେତ୍ତା, “ଲେକି ୱାଟେ, ବେନଡ଼୍ ମେକାଗଲାନ୍ ପେଣ୍ଡୁଲ୍ତେ ବଜିତାଗ୍ ତିଆର୍ ମାଡ଼୍ତେନଡ଼୍, ଅଡ଼୍ ବାଗ୍ୟବାନ୍ ।” ଅଣ୍ଡ୍ ମେଣ୍ଡେ କେତ୍ତନ୍, “ଇଦ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ଗଟ୍ ସାରେ ସତ୍ ।”
ବେନଡ଼୍ ନିଜେ ନିଜେତ୍ ଚକା ନର୍ସ୍ ୱେଡ଼୍ସ୍ପିତନ୍, ଅଡ଼୍ ବାଗ୍ୟବାନ୍ । ଜିୱେ ମାଡ଼େତ୍ କାୟା ତିନ୍ଦାନଙ୍କ୍ ନୁ ଦ୍ୱାର୍ ଇସ୍ ନାର୍ଦାଗ୍ ମିକା ଆଦାନଙ୍କ୍ ଅଡ଼ାଦ୍ ଅଦିକାର୍ ମିନ୍ଦେ ।
ମିଡ଼୍ କେତୁତିଡ଼୍; ନାନେ ସାଉକାର୍ ନୁ ସମୃଦ୍ଦିଶାଲି, ନାୟାଦ୍ ବାତେ ଦର୍କାର୍, ସାରେ ମିନ୍ଦେ; ଆଗେକ୍ବା ନିମେ ବେସର୍ ଦୁର୍ଦ୍ଦଶାପନ୍ନ ନୁ ଦୟନୀୟ, ଇଦ୍ ପୁନ୍ୱିନ୍ । ନିମେ ଦରିଦ୍ର, ବାଣ୍ଡାନି ବା କାନାନି !