44 ଆଦ୍ ପେର୍କେ କନ୍ସ୍ ୱାସ୍ ଜିସୁନ୍ ସିଲେତିଙ୍କ୍ ଇଟ୍ତା, ମେଣ୍ଡେ, ସାଙ୍ଗେ ସାଙ୍ଗେ ଆଦିନାଦ୍ ନେତୁର୍ ପେଇତାନାଦ୍ ବନ୍ଦ୍ ଆତ୍ତେ ।
ଜିସୁ ଦୟାତେ ବିଗଲିତ ଆସ୍ ଅଡ଼୍ କଣ୍ଡାଙ୍କ୍ ଇଟ୍ତଣ୍ଡ୍ । ସାଙ୍ଗେ ସାଙ୍ଗେ ଅଡ଼୍ ଉଡ଼୍ତଡ଼୍ ନୁ ଜିସୁନ୍ ପେର୍କେ ପେର୍କେ ଆଦ୍ତଡ଼୍ ।
ଜିସୁ କାୟ୍ ଆସ୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ଇଟି କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ନାନ୍ ଇଚ୍ଛା ମାଡ଼ୁତାନ୍, ନିମ୍ ଲେକେତ୍ ହାଇମ୍ ।”
ଜିସୁ ଆଦାନ୍ ୱେଲେ ୱେରଡ଼୍ ନାଟାଡ଼୍ ଅନ୍ ଗାରେ ୱାସ୍ ଅନ୍ ସିଲେତିଙ୍କ୍ ହିଟ୍ତେ । ଆଦ୍ ବାରହେଣ୍ଡ୍ ଯାକ ଗାଟି ନେତୁର୍ ପେଇତାନ୍ ରୋଗ୍ତେ କଷ୍ଟ ଆସମାତ୍ତେ ।
ଜିସୁ ବେନ୍ ନାର୍, ସହର୍ ନୁ ସୁଦୁଗୁଡ଼ିୟେ ନାକିନାଗ୍ ହେଉତ୍ତନ୍, ଆଗେ ଆଟ୍ ବାଜାର୍ତାଗ୍ ମାନ୍ଦାନ୍ ନାରୁଡ଼୍ ଲେକାମ୍ ରୋଗ୍ତେ ନଡ଼୍କିଙ୍କ୍ ୱାଟ୍ତଡ଼୍ ଅନ୍ ଚକାତିଙ୍କ୍ ଇଟାନଙ୍କ୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ଗଟ୍ ତାଲ୍କ୍ତଡ଼୍ ନୁ ଅନ୍ ସିଲେତ୍ କଙ୍ଗିଙ୍କ୍ ଇଟାନ୍ ସାଙ୍ଗେ ସାଙ୍ଗେ ରୋଗିନଡ଼୍ ସୁସ୍ଥ ଆତ୍ତଡ଼୍ ।
ଆସୁଟେ, ଜିସୁ ତାନ୍ ପରୁ କାୟ୍ ୱାଟ୍ତଣ୍ଡ୍, ଆସୁଟେ, ଆଦ୍ ନାଟାଡ଼୍ ସାଙ୍ଗେ ସାଙ୍ଗେ ତିନାଙ୍କ୍ ଆସ୍ ନିସ୍ ପର୍ମେଶ୍ୱରତ୍ ମହିମା ବା ସ୍ତୁତି ମାଡ଼୍ତେ ।
ପେର୍କେ ଜିସୁନ୍ ଲାବ୍ ଡେକେତ୍ ଗାର୍ରେ ନିଶ୍ମିକା କେୟକେୟ କାଣ୍ଡେଡି ଏର୍ଦେ ଅନାଦ୍ ଲାବ୍ ଡେକେତିଙ୍କ୍ ନାଆସ୍ପି ନିଜର୍ ତାଲେତ୍ କେଲ୍କିନ୍ ତଡ଼୍ ଆଦ୍ ଉମ୍ସାନଙ୍କ୍ ପସ୍ପିତ୍ତେ, ମେଣ୍ଡେ ଅନ୍ୱେ ଲାବ୍ ଡେକେତିଙ୍କ୍ ଚୁମା ମାଡ଼ି ସାୟେ ଗାବ୍ତେ ନିୟ୍ ଅକାନଙ୍କ୍ ପସ୍ପ୍ତେ ।
ଆସୁଣ୍ଟ୍ ବାର ହେଣ୍ଡ୍ ଯାକ ନେତୁର୍ ରୋଗ୍ ତେ ଅରଟ୍ ନାଟାଡ଼୍ ମାତ୍ତେ, ବେନ କି ତାନ୍ୱାଦ୍ ସାରେ ଡାବ୍କ୍ କର୍ଚ୍ଚ ମାଡ଼କେ ମିକା ବେନନ୍ ତଡ଼୍ ସୁସ୍ଥ ଆୟ୍ୟ ମାତ୍ତେ,
ଆସୁଣ୍ଟ୍ ଜିସୁ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ବେନ ନାକିଂଙ୍କ୍ ହିଟ୍ତଣ୍ଡ୍ ?” ମାତର୍ ସାରେତଡ଼୍ ଅସ୍ୱୀକାର୍ ମାଡ଼୍ତଡ଼୍, ପିତର୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ହୋ ଗୁରୁ, ନାରୁଡ଼୍ ସାରେତଡ଼୍ ତୁର୍ସାତୁର୍ସି ଆସ୍ ନି ପରୁ ରାୟୁତଡ୍ ।”
ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଅଣ୍ଡ୍ ବେନ, ଆଦ୍ ସୁସ୍ଥ ଆଶେ ମାନ୍ଦାନ୍ ନାରୁଡ଼୍ ପୁନକଟ୍ ମାତ୍ତଣ୍ଡ୍, ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ଆ ପଡ଼ିୟେତାଗ୍ ନାର୍ଗେ ନାରୁଡ଼୍ ମାନ୍ଦାନ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ଜିସୁ ତନ୍ଦକଟ ଆଞ୍ଜ୍ ମାତ୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ଇଦ୍ ରକମ୍ କି ପାଉଲ୍ ବେବାହାର୍ ମାଡ଼ମାନ୍ଦାନ୍ ରୁମାଲ୍ ନୁ ଚକା ରୋଗୀଡ଼୍ ବକେତ୍ ଆତ୍କେ ଅଡ଼୍ ସୁସ୍ଥ ଆସମାତ୍ତଡ଼୍ ନୁ ତାମ୍ ମେନ୍ଦୁଲ୍ତାଗାଙ୍କ୍ ଦେୟାକ୍ ପେଇସ୍ ଆଞ୍ଜମାତ୍ତା ।
ପ୍ରେରିତ ଶିଷ୍ୟଡ଼ାଦ୍ ପାଡ଼୍ୟି ନିତ୍ଦିନ୍ ନର୍ଗେ ଆତ୍ତେ, ପିତର୍ ୱାଦାନ୍ୱେଲେ ଅନାଦ୍ ନିଡ଼୍କେ ବେଲାକି ରୋଗୀଡ଼୍ ଲୋପେଙ୍କ୍ ବେନଡ଼୍ ବେନଡ଼୍ ପର୍ର ରାଲିତ୍, ଇଦିନ୍ ସେଙ୍ଗେ ନାରୁଡ଼୍ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ଦୁଆତାଗ୍ କାଞ୍ଜୀ ଆସ୍, କେତିନାଗ୍ ନୁ କାଟୁଲ୍କିନାଗ୍ ୱାଟିସ ମାତ୍ତଡ଼୍ ।