20 ଆଗେ ଅଂକିଙ୍କ୍ ୱେରଣ୍ଡ୍ ଇଦ୍ କବର୍ ହିତ୍ତଡ଼୍, “ମି ୟାୟ ନୁ ତାମୁଣ୍ଡ୍କିଡ଼୍ ନିକିଂଙ୍କ୍ ଉଡ଼ାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ବାଇଦେ କେପ୍ତଡ଼୍ ।”
ଇଣ୍ଡ୍ ବାତ୍ତେ ମରୀୟମ୍ ତେ ମାର୍, ଅଣ୍ଡ୍ କୁମାଲ୍ ଆୟନ୍ ? ଇଣ୍ଡ୍ ବାତ୍ତେ ଯାକୁବ୍, ଯୋସେପ୍, ଯିହୁଦାଲ୍ ନୁ ଶିମୋନ୍ତେ ଦାଦାଲ୍ ଆୟଣ୍ଡ୍ ? ତାନ୍ ଏଲାସ୍କ୍ ବାତ୍ତେ ମାନ୍ତଡ଼୍ ଇଗେ ମାନ୍ନ ?” ଇଦ୍ କେସ୍ ଅଡ଼୍ ଜିସୁଙ୍କ୍ ଉଡ଼ି କାୱୁତ୍ତଡ଼୍ ।
ଜିସୁନ୍ ୟାୟ ନୁ ତାମୁଣ୍ଡ୍କିଡ଼୍ ଅନ୍ ଗାର୍ରେ ୱାତ୍ତଡ଼୍, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଗାଟି ନାରୁଡ଼୍ତେ ସେଙ୍ଗେ ଅନ୍ତଡ଼୍ କାଲ୍ପେ ପାର୍ୱେମାତ୍ତଡ୍ ।
ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଜିସୁ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ବେନଡ଼୍ ଇଶ୍ୱର୍ ତେ ବାକ୍ୟ କେଞ୍ଜିତଡ଼୍ ନୁ ପାଲନ୍ ମାଡ଼ିତଡ଼୍, ଅଡ଼୍ ନା ୟାୟ ନୁ ତାମୁଣ୍ଡ୍କିଡ଼୍ ।”
ଅଡ଼୍ ନାର୍ଗେଦାମ୍ ୱେରଡ଼୍ ମାନ୍ଦେ ଆସ୍ ପ୍ରାର୍ତନା ମାଡ଼ାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ଅଣ୍ଡୟାଗେ ଆସମାତ୍ତଡ଼୍ ନୁ ଅଡ଼୍ତଡ଼୍ ଜିସୁନ୍ ୟାୟ୍ ମରୀୟମ୍ ନୁ ବାଗାତ୍ ନାଟାଙ୍କ୍ ନୁ ଜିସୁନ୍ ବିଶ୍ୱାସୀ ତାମୁଣ୍ଡ୍କିଡ଼୍ ମିକା କାୟ୍ଲମାତ୍ତଡ଼୍ ।
ବାଗାତ୍ ସାର୍ରେ ପ୍ରେରିତନଡ୍, ପ୍ରବୁନ୍ ଦାଦାଲର୍ ନୁ ଏଲାସ୍କ୍ କୈଫାନ୍ ଲେକେତ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ତାଦ୍ ମୁତ୍ତେ ପେଣ୍ଡୁଲ୍ ଆସ୍ ସାଙ୍ଗେ ପଇସ୍ ଉଡ଼ାନଙ୍କ୍ ବାତା ମାକିନ୍ ଅଦିକାର୍ ଇଲ୍ଲା ?
ପ୍ରବୁନ୍ ତାମୁଣ୍ଡ୍ ଯାକୁବଙ୍କ୍ ୱିଡ଼୍ସ୍କେ ନାନ୍ ମେଣ୍ଡେ ବେନନ୍ ପ୍ରେରିତ୍ ଶିଷ୍ୟ ତଡ଼୍ କାୟ୍ଲ୍ୱେ ମାତ୍ତାନ୍ ।