7 ତ ନାନ୍ ନି ଗାର୍ରେ ଆଦାଙ୍କ୍ ନିଜେତିଙ୍କ୍ ଯୋଗ୍ୟ ହେର୍କେ ମାଡ଼ନ୍; ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ୱେରନ୍ ପଦ୍ ଗଟ୍ ମାଡ଼ା, ନା ଦାସ ସୁସ୍ଥ ଆଦ୍ତନ୍ ।
ଇଗେ ସାରେତଡ଼୍ ବାକ୍ୱା ଆସ୍ ନିଜେ ନିଜେ କେତାକେତି ଆତ୍ତଡ଼୍, ଇଦ୍ ବେସତ୍ ଗଟ୍ ? ଅଣ୍ଡ୍ ଅଦିକାର୍ ନୁ ଶକ୍ତି ତଡ଼୍ ଅଶୁଚି ଆତ୍ମାକିଂଙ୍କ୍ ଗଟ୍ ହିଦ୍ତଣ୍ଡ୍, ମେଣ୍ଡେ ଆୱ୍ ପେୟିସ୍ ଆଦ୍ତା ।”
ଇଗେ ସାରେତଡ଼୍ ବାକ୍ୱା ଆସ୍ ନିଜେନିଜେ କେତାକେତି ଆତ୍ତଡ଼୍, ଇଦ୍ ବେସତ୍ ଗଟ୍ ? ଅଣ୍ଡ୍ ଅଦିକାର୍ ନୁ ଶକ୍ତି ତଡ଼୍ ଅଶୁଚି ଆତ୍ମାକିଂଙ୍କ୍ ଗଟ୍ ହିଦ୍ତଣ୍ଡ୍, ମେଣ୍ଡେ ଆୱ୍ ପେୟିସ୍ ଆତ୍ତେ ।
ଆଗେଙ୍କ୍ ଅଣ୍ଡ୍ କାୟ୍ ଆଇସ୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ଇଟି କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ନାନ୍ ଇଚ୍ଛା ମାଡ଼ୁତାନ୍, ସୁସ୍ଥ ଆଇମ୍ ।” ସାଙ୍ଗେ ସାଙ୍ଗେ କୃଷ୍ଟ ରୋଗ୍ ଅନାଗ୍କଞ୍ଚ୍ ମାୟିଆତ୍ତେ ।
ଆଗେଙ୍କ୍ ଜିସୁ ଅଡ଼୍ ତଡ଼୍ ଆତ୍ତଣ୍ଡ୍ । ଅଣ୍ଡ୍ ଲୋତ୍ତେ ସୁଦୁର୍ ଦୁରାମ୍ ହେୱତାୱେୟେ, ଶତସେନାପତି ସାଙ୍ଗଡ଼କ୍ ରହସ୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ପ୍ରବୁ କଷ୍ଟ ମାଡ଼୍ମାଟ୍; ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ନିମ୍ ଯେ ନା ଲନ୍ ଡେକେ ୱାଟିତି, ନାନ୍ ଇଦ୍ ରକମ୍ ଯୋଗ୍ୟ ଆୟ୍ୟ;
ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ନାନ୍ ୱେରନ୍ ଅଦିନତେ ମାତ୍କେ ମିକା ନା ଆଦିନ୍ ତେ ସୈନିଡ଼୍ ମିନ୍ଦେଡ଼୍; ମେଣ୍ଡେ, ନାନ୍ ଅର୍ତୁଙ୍କ୍ ଆନ୍ ଇତ୍କେ ଅଣ୍ଡ୍ ଆଦ୍ତନ୍; ଅର୍ତୁଙ୍କ୍ ୱାଡ଼ା ଇତ୍କେ ଅଣ୍ଡ୍ ୱାଦ୍ତଣ୍ଡ୍; ମେଣ୍ଡେ ନା ଦାସଙ୍କ୍ ଇଦ୍ ମାଡ଼ା ଇତ୍କେ ଅଣ୍ଡ୍ ଆଦ୍ ମାଡ଼ିତନ୍ ।”