43 ଶିମୋନ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ନାନ୍ ହାଲ୍ସୁତାନ୍, ଅଣ୍ଡ୍ ବେନନାଦ୍ ଗାଟି ଉଦାର୍ ୱିଡ଼୍ସ୍ଦ୍ତଣ୍ଡ୍, ଅଣ୍ଡ୍ ।” ଜିସୁ ଅଂକିଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ନିମେ ଟିକ୍ କେତ୍ତି ।”
ରାଜାନ୍ ମନ୍ଦାଗ୍ ଦୟା ଆତ୍ତେ, ଆଦିଙ୍କ୍ ଉଦାର୍ତାଗାଙ୍କ୍ କ୍ଷମା ଇସ୍ ଅଣ୍ଡ୍ ଦାସଙ୍କ୍ ୱିଡ଼୍ସିତ୍ତନ୍ ।
ତାମ୍ ଜ୍ଞାନବାନ୍ ଉତ୍ତର୍ କେଞ୍ଜି ଜିସୁ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ମିଡ଼୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ ରାଜ୍ୟତାଗାଙ୍କ୍ ନାର୍ଗେଦୁରାମ୍ ଇଲେଡ଼ି ।” ତାନ୍ ପେର୍କେ ଜିସୁଙ୍କ୍ ମେଣ୍ଡେ ପ୍ରଶ୍ନ ପାଚାରାମାଡ଼ାଙ୍କ୍ ବେନବା ସାହାସ୍ ମାଡ଼ଡ଼୍ ।
ଜିସୁ ତାମ୍ ଶିଷ୍ୟଡ଼୍ ତଡ଼୍ ଆଞ୍ଜମାନ୍ଦାନ୍ ୱେଲେ ୱେରଡ଼୍ ନାର୍ ଆସ୍ତଣ୍ଡ୍ । ମାର୍ତା ପେଦେର୍ ତେ ୱେରଡ଼୍ ନାଟାଡ଼୍ ତାମ୍ ଲୋନ୍ ଜିସୁଙ୍କ୍ କାର୍ଙ୍ଗି ସ୍ୱାଗତ୍ ମାଡ଼ିତେ ।
ମାଲ୍ପିଦାଙ୍କ୍ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ବାତେଏ ଇଲ୍ୱାଙ୍କ୍ ଅଣ୍ଡ୍ ଇଡ଼୍ୱୁଡ଼ାଦ୍ ଉଦାର୍ ୱିଡ଼୍ସିଦ୍ତନ୍ । ତ ଅଡ଼୍ ଲୋପେ ବେନ ଅଂକିଙ୍କ୍ ଗାଟି ପ୍ରେମ୍ ମାଡ଼ିତନ୍ ?”
ମେଣ୍ଡେ, ଜିସୁ ଆଦ୍ ନାଟାଡ଼୍ ସେଙ୍ଗେ ତିଡ଼ିୟି ଶିମୋନ୍ତିଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ଇଦ୍ ନାଟାଡ଼୍ତିଙ୍କ୍ ଉଡ଼ୁତି ? ନାନ୍ ମି ଲୋନ୍ ୱାତ୍ତାନ୍, ନିମେ ନା ଡେକେତ୍ ସେଙ୍ଗେ ଏର୍ ଇୱିନ୍, ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଇଦ୍ କାଣ୍ଡେଡ୍ ଏର୍ ତଡ଼୍ ନା ଡେକେ ନାଆସ୍ ମିକା ତାନ୍ କେଲ୍କିନ୍ ତଡ଼୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ଉମ୍ସିତ୍ତେ ।
ତ ନାନ୍ ନିକିଂଙ୍କ୍ କେତୁତାନ୍, ଇଦିନାଦ୍ ନାର୍ଗେ ପାପ୍ କ୍ଷମା ହାସ୍ ମିନ୍ଦେ, କାରନ୍ ଆଦ୍ ଗାଟି ପ୍ରେମ୍ ମାଡ଼ତ୍ତେ; ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ବେନଙ୍କ୍ ସୁଦୁଟ୍ କ୍ଷମା ହିଦ୍ତଡ଼୍, ଅଣ୍ଡ୍ ସୁଦୁଟ୍ ପ୍ରେମ୍ ମାଡ଼ିତନ୍ ।”