21 ଆସୁଣ୍ଟ୍ ଜିସୁ ନାର୍ଗେ ନାରୁଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ରୋଗ୍, ତିପାଲ୍ ନୁ ଦୁଷ୍ଟ ଆତ୍ମା କଞ୍ଜ୍ ସାଏ ମାଡ଼ତଣ୍ଡ୍, ମେଣ୍ଡେ ନାର୍ଗେ କାନାଲଡ଼କ୍ ଉଡ଼ାନାଦ୍ ଶକ୍ତି ହିତ୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ଜିସୁ ଗାଲିଲୀତେ ସାରେତାଗ୍ ଉଡିଉଡି ପ୍ରାର୍ତନା ଲୋକିନାଗ୍ ଶିକ୍ଷା ଇତ୍ତଣ୍ଡ୍ । ଇଶ୍ୱର୍ତେ ରାଜ୍ୟତାଦ୍ ସୁସମାଚାର୍ ପ୍ରଚାର୍ ମାଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍ ମେଣ୍ଡେ ନାର୍ଗେ ଲେକାମ୍ ରଗି ନୁ ରଗ୍ତେ ନାରୁଡ଼୍କ୍ ସୁସ୍ଥ ମାଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ସିରିଆତେ ସାରେତାଗ୍ ଅନ୍ୱାଦ୍ କ୍ୟାତି ସାରେପାକ୍ ଆତ୍ତେ ମେଣ୍ଡେ ନାରୁଡ଼୍ ବୁତ୍ ପୟ୍ତେନଡ଼୍କ୍, ମୁର୍ଚ୍ଛା ରଗିଡ଼୍କ୍, ପକ୍ଷାଗାତ୍ ରଗିଡ଼୍କ୍ ସାରେ ଲେକାତ୍ ଦୁଃକି ନାରୁଡ଼୍କ୍ ଅନ୍ ଗାର୍ରେ ତାତ୍ତଡ଼୍ ।
ଅଣ୍ଡ୍ ନାର୍ଗେ ନାରୁଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ସୁସ୍ଥ ମାଡ଼୍ତଣ୍ଡ୍ । ନପିନ୍ନେ ମାନ୍ଦାନ୍ ନାରୁଡ଼୍ ଅଙ୍କ୍ ଇଟାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ମୁନେ ଆଞ୍ଜମାତ୍ତଡ଼୍ ।
ଆଦ୍ ଜିସୁନ୍ ସିଲେତିଙ୍କ୍ ଇଟ୍ତେ ସାଙ୍ଗେ ସାଙ୍ଗେ ତାନାଦ୍ ନେତୁର୍ ପେଇତାନାଦ୍ ବନ୍ଦ ଆତ୍ତେ ନୁ ଆଦ୍ ରୋଗ୍ତାଗାଙ୍କ୍ ସାୟେ ଆତ୍ତେ ଇଞ୍ଜ ଏର୍କେ ମାଡ଼୍ତେ ।
ଜିସୁ ଆଦିଙ୍କ୍ କେତ୍ତନ୍, “ପିକି ! ନିୟାଦ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ ନିକିଙ୍କ୍ ସୁସ୍ଥ ମାଡ଼୍ତେ । ସାରେତାଗାଙ୍କ୍ ସାୟେ ଆସ୍ ଶାନ୍ତିତେ ମାଲ୍ସ୍ ଅନ୍ ।”
ଆଦ୍ ନାରୁଡ଼୍ ଜିସୁ ଗାର୍ରେ ୱାସ୍ କେତ୍ତଡ଼୍, “ବାପ୍ତିସ୍ମ ଯୋହନ୍ ମାକିଂଙ୍କ୍ ନି ଗାର୍ରେ ଇଲା କେସ୍ ରହତଣ୍ଡ୍, ବେନନାଦ୍ ୱାଦାନାଦ୍ ଆଦ୍ତେ, ଅଣ୍ଡ୍ ନାରୁଡ଼୍ କି ନିମେ, କି ମାମ୍ ମେଣ୍ଡେ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ କେପିତମ୍ ?”
ବାତିଙ୍କଇତକେ ଦେଉଡ ବେନଙ୍କ୍ ସାୟେ ଇନ୍ତଣ୍ଡ୍, ଅଙ୍କ୍ ଶାସାନ କିତଣ୍ଡ ମେଣ୍ଡ ବେନଙ୍କ୍ ମାର୍ ଇଞ୍ଜ କେତିତଣ୍ଡ ଅଙ୍କ୍ ତିପାଲ୍ ଇଦ୍ତଣ୍ଡ୍ ।”