11 ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଅଡ଼୍ କପାମ୍ ଆଦ୍ତଡ଼୍, ମେଣ୍ଡେ ଜିସୁନ୍ ସେଙ୍ଗେ ବାତେମାଡ଼୍ ପାର୍ଦ୍ତଡ଼୍, ଆଦ୍ ବିଷୟତେ ନିଜେ ନିଜେ ଗଟି ତିରିୟା ତିରିୟି ଆତ୍ତଡ଼୍ ।
ବେଡ଼ିୟ୍ମିଟିଙ୍କ୍ତେ ସଦସ୍ୟଡ଼୍ ଇଦ୍ ଗଟ୍ କେଞ୍ଜି ଗାଟି କାଡ଼ାମ୍ ଆଦ୍ତଡ଼୍, ମେଣ୍ଡେ ଅଡ଼୍ ଶିଷ୍ୟଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ଆୱ୍କାଂଙ୍କ୍ ଚାଏମ୍ଆତ୍ତଡ଼୍ ।
ନାର୍ଗେଦାମ୍ ପ୍ରାର୍ତନା ଲଅକିନାଗ୍ ନାନ୍ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ଦଣ୍ଡ୍ ହିତ୍ତାନ୍ ନୁ ତାମ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ତାଗାଙ୍କ୍ ୱେରେ ମାଡ଼ାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ଆଲ୍ସି ମାଡ଼୍ତାନ୍ । ନାନ୍ ଅଡ଼୍ ପର୍ର ହିସର୍ କପାମ୍ ଆତ୍ତାନ୍ ଯେ, ଅଡ଼୍ ପର୍ର ଅତ୍ୟାଚାର୍ ମାଡ଼ାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ବିଦେଶ୍ ଟାୱୁନ୍କିନାଗ୍ ମିକା ଆଞ୍ଜ୍ମାତ୍ତାନ୍ ।”
ବେଡ଼ିୟ୍ମିଟିଙ୍କ୍ତେ ସଦସ୍ୟଡ଼୍ ସ୍ତିଫାନ୍ତେ ବାଷନ୍ କେଞ୍ଜି ଗାଟି କପାମ୍ ଆତ୍ତଡ଼୍, ମେଣ୍ଡେ ଅଡ଼୍ ଅନ୍ ସେଙ୍ଗେ ପାଲ୍କ୍ କର୍କ୍ତଡ଼୍ ।
ବାତେଙ୍କ୍ଇତ୍କେ ପିତର୍ ନୁ ଯୋହନ୍ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ଉତର୍ ହିତ୍ତଡ଼୍, “ମିୟାଦ୍ ଗଟ୍ କେଞ୍ଜୀତମ୍ ନା ଇଶ୍ୱର୍ତେ ଗଟ୍ କେଞ୍ଜିତମ୍, ବେନ୍ ବିଷୟ୍ ଇଶ୍ୱର୍ତେ କଣ୍ଡେତେ ସାୟେ, ଆଦ୍ ମିଡ଼୍ ନିଜେ ନିଜେ ଲୋପେ ବିଚାର୍ ମାଡ଼ାଟ୍ ।
ଆଦିଙ୍କ୍ ନେତାଲଡ଼୍ ନାରୁଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ମିଟିଙ୍ଗ୍ତାଗାଙ୍କ୍ ବାୟିଦେ ପେସ୍ପିସ୍ ଅଡ଼୍ ବିଷୟ୍ତେ ତାମ୍ତାମ୍ ଲୋପେ ତିର୍ୟାତିର୍ୟି ଆତ୍ତଡ଼୍ ।
ଆଗାଙ୍କ୍ ବେଡ଼ିଇ ଯାଜକ୍ ନୁ ପାରୂଶୀଡ଼୍ ବେଡ଼ିଇ ଶବାତାଗ୍ ଆଞ୍ଜ୍ କେତ୍ତଡ଼୍, “ମାନାଡ଼୍ ବାତେଏ ମାଡ଼ିକାଡ଼୍ ? ଇ ନାରୁନ୍ ତ ନାର୍ଗେ ବାକ୍ୱାକାମ୍ ମାଡ଼ୁତଣ୍ଡ୍ ।
ତାନ୍ପେର୍କେ ଜିସୁ ଗାଲିଲୀତାଗ୍ ଉଡାଙ୍କ୍ ପସ୍ପ୍ତଣ୍ଡ୍, ବାତ୍ତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଯିହୁଦୀଡ଼୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ଆୱ୍କାନ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ଚେଷ୍ଟା ମାଡ଼୍ନାଙ୍କ୍ ଅଣ୍ଡ୍ ଯିହୁଦା ପ୍ରଦେଶ୍ତାଗ୍ ଉଡାନ୍ ମାଇଦିଙ୍କ୍ ଇଚ୍ଛା ମାଡ଼କଟ୍ ମାତ୍ତଣ୍ଡ୍ ।
ସମାଜ୍ ଲୋତ୍ତାଗେ ଇଦ୍ ସାରେ ଗଟ୍ କେଞ୍ଜ ସାରେତଡ଼୍ କପାମ୍ତେ ସାରେ ଆତ୍ତଡ଼୍,
ବେଡ଼ିଇ ପୁରହିତ୍ ନୁ ପାରୂଶୀଡ଼୍ ଆଦ୍ ୱେଷଡ଼୍ ଗଟ୍ କେଞ୍ଜି ଜିସୁ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ଉଡ଼୍ତନ୍ ଇଞ୍ଜ୍ ପୁତ୍ତଡ଼୍ ।
ଆଗାଙ୍କ୍ ଅଡ଼୍ ତାମ୍ତାମ୍ କେତାକେତି ଆଦ୍ତଡ଼୍, “ମାନାଡ଼୍ ରୂଟି ତାଡ଼୍ୱାଡ଼୍ ଇଞ୍ଜ ଅଣ୍ଡ୍ ଆଦ୍ କେତୁତନ୍ ।”
ମେଣ୍ଡେ, “ଅଣ୍ଡ୍ ସାର୍ରେପାକେ ସାରେତଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ ଉଡ଼ି ଅଂକିଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, ନି କାଇଆମ୍ । ଆସୁଣ୍ଟ୍ ଅଣ୍ଡ୍ ଆଲା ମାଡ଼ତ୍ତଣ୍ଡ୍, ଆସୁଟେ ଅନ୍ୱାଦ୍ କାୟ୍ ସୁସ୍ଥ ଆତ୍ତେ ।”
ଆସୁଣ୍ଟ୍ ଜିସୁ ଅନ୍ଦିନେ ପ୍ରାର୍ତନା ମାଡ଼ାନ୍ ସେଙ୍ଗେ ମେଟେତାଗ୍ ଆଞ୍ଜ୍ ପରମେଶ୍ୱରତେ ଗାର୍ରେ ପ୍ରାର୍ତନା ମାଡ଼ମାଡ଼ ନିଟ୍ଟା ନାର୍କେ ମାତ୍ତଣ୍ଡ୍ ।
କିନ୍ତୁ ଅଡ଼୍ ଗାଟି ମୁନେ ଆଦେପାର୍ୱଡ଼୍ । ଅଣ୍ଡ୍ଦିନେ ସାରେତଡ଼୍ ପୁନ୍ଦ୍ତଡ଼୍, ଅଡ଼୍ ବେସର୍ ନିର୍ବୋଦ । ଯନ୍ନୀସ ନୁ ଯମ୍ୱ୍ରୀସ୍ତେ ଜିୱେତେ ବାତେ ଗଟେମ୍ ଆସ୍ମାତେ, ଅଡ଼୍ ଜିୱେତେ ମିକା ଆଲେକେ ଆଦ୍ତେ ।