8 “ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଶିମୋନ୍ ପିତର୍ ଇଦ୍ ଉଡ଼ି ଜିସୁନ୍ ଡେକାନ୍ ମଦଲ୍ ମଡ଼୍କି କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, ହୋ ପ୍ରବୁ, ନାୟାଗ୍ କଞ୍ଜ୍ ଆଦାନଙ୍କ୍ ଆଇମ୍, ବାତେଙ୍କ୍ ନାନ୍ ୱେରଣ୍ଡ୍ ପାପି ନାରୁନ୍ ।”
ଶିଷ୍ୟନଡ଼୍ ଆଦ୍ଲେଙ୍ଗ୍ କେଞ୍ଜି ଦାଦ୍ରେଲି ନେଲ୍ କାପ୍ମୁଡ଼୍ନ୍ଦି ରାଲ୍ତଡ଼୍ ।
ଅଡ଼୍ ଆଦ୍ ଲୋତ୍ତେ ଲପ୍ ହସ୍ତଡ଼୍ ନୁ ବାବୁଙ୍କ୍ ୟାୟ୍ ମରୀୟମ୍ ତେ ତଡ଼୍ ଉଡ଼ି ମର୍ମିଣ୍ଡାଇସ୍ ନମସ୍କାର୍ ମାଡ଼୍ତଡ଼୍ ନୁ ତାସ୍ମାନ୍ଦାନ୍ ସୁନା, କୁନ୍ଦୁରୁ ନୁ ସାଏତ୍ ଗାବ୍ତାଦ୍ ରସ୍ ପେସ୍ପିଇ ଅଂକିଙ୍କ୍ ଉପହାର୍ ହିତ୍ତଡ଼୍ ।
ସେନାପତି କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ଇଲେ, ପ୍ରବୁ, ନିମ୍ ନା ଲନ୍ ୱାଦ୍ତିନ୍, ନାନ୍ ହିଦ୍ଲେକାମ୍ ଯୋଗ୍ୟ ନାରୁନ୍ ଆୟନ୍ । ନିମ୍ ମାତର୍ ୱେରଡ଼୍ ପଦ୍ କେସିମ୍, ନା ଦାସ ସୁସ୍ଥ ଆଦ୍ତନ୍ ।
ଆଗେ ତାମ୍ ବେନ୍ ଉଦାର୍ ଆତ୍ତେନଡ଼୍ ବାଗାତ୍ ଓଡେ ତାଗ୍ ମାତ୍ତଡ଼୍, ଅଡ଼୍ ବେଲା ୱାସ୍ ସାହାଯ୍ୟ ମାଡ଼ିତ୍ତଡ଼୍, ଇଦିନ୍ ସେଙ୍ଗେ ଅଡ଼୍ ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ କାଇଦେ କାରଙ୍ଗ୍ତଡ଼୍ । ଇଗେ ଅଡ଼୍ ୱାସ୍ ରେଣ୍ଡ୍ ଓଡାକିଂଙ୍କ୍ ଇଦ୍ ରକମ୍ ସାରେ ମାଡ଼ିତଡ୍ ଯେ ଆୱ ମୁଡୁନ୍ଦାନ୍ ରକମ୍ ଆତ୍ତା ।
ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଅଡ଼୍ ଆଗେ ୱିଡ଼୍ସଡ଼୍ କିକେ ପଡ଼ିୟିହିତ୍ତଡ଼୍ ଯେ, ଆଦ୍ ଉଡ଼ି ଶିମୋନ୍ ନୁ ତାମ୍ ସାଙ୍ଗଡ଼୍ ସାରେତଡ଼୍ ବାକ୍ୱା ଆତ୍ତଡ଼୍;
ଆଗାଙ୍କ୍ ଜିସୁ ବେନ୍ ପଡ଼ିୟେତାଗ୍ ମାତ୍ତଣ୍ଡ୍, ମରୀୟମ୍ ଆଦ୍ ପଡ଼ୟେ ତାଗ୍ ହେଉସ୍ ଅଂକିଙ୍କ୍ ଉଡ଼ି ଅନ୍ ଡେକାନ୍ ମଦଲ୍ ରାଲୀ କେତ୍ତେ, “ପ୍ରବୁ, ଯଦି ନିମ୍ ଇଗେ ମାନେନି, ଆଲେକେ ମା ଦାଦାଲ୍ ଡଲ୍ଲାନଙ୍କ୍ ଆୟେନ୍ ।”
ଇଞ୍ଜେ ମାମ୍ମେ ବାତ୍ ଉଡ଼ୁତମ୍, ଆଦ୍ ଦର୍ପନ୍ତାଗ୍ ତନ୍ଦାନ୍ ମକମ୍ ଲେକାମ୍ । ଇତ୍କେ ଦିନାମ୍ ୱାଦ୍ତେ, ଆସୁଟେ ଆଦ୍ ମାନାଡ଼୍ ମୁନ୍ନେ ଉଡ଼ିତାଡ଼୍ । ଇଞ୍ଜେ ନାନ୍ ବାତ୍ ପୁନ୍ଦ୍ତାନ୍, ଆୱୁସାର୍ରେ ମାୟା । ଇଶ୍ୱର୍ ନାକିଂଙ୍କ୍ ସାରେ ପୁତ୍ତେ ଲେକାମ୍ ଆସୁଟେ ନାୟାଦ୍ ବୁଦ୍ତେ ଗାଲା ସାରେ ଆଦ୍ତେ ।
ଅଙ୍କ୍ ଉଡ଼୍ତେ ସାଙ୍ଗେ ସାଙ୍ଗେ ନାନେ ଚିମ୍କାସ୍ ଅନ୍ ଡ଼େକାନ୍ ମଦଲ୍ ରାଲ୍ତାନ୍ । ଅଣ୍ଡ୍ ତାନ୍ ଡ଼େବେକାଇ ନା ପରୁ ୱାଟି କେତ୍ତନ୍, “ୱେର୍ମା, ନାନେ ଆରାମ୍ ନୁ ମାଡ଼େଙ୍ଗ୍ ।”