23 ବେନ୍ କେତାନାଦ୍ ସହଜ୍ ? ନି ପାପ୍ ସାରେ କ୍ଷମା ମାଡ଼୍ତଡ଼୍ ଇଞ୍ଜ କେତାନାଦ୍, ନା, ତେଏଦେ, ଅନ୍ ଇଞ୍ଜ କେତାନାଦ୍ ?
ଆଗେ ୱେରନ୍ ପକ୍ୟାଗାତ୍ ରୋଗିଙ୍କ୍ ନାରୁଡ଼୍ ଅନ୍ ଗାର୍ରେ ତାତ୍ତଡ଼୍ । ରୋଗି ତାନ୍ କେତ୍ତାଗ୍ ପାଟ୍ଟିମାତ୍ତନ୍ । ଜିସୁ ଅଡ଼ାଦ୍ ନାର୍ଗେ ବିଶ୍ୱାସ୍ ଉଡ଼ି ପକ୍ୟାଗାତ୍ ରୋଗିଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ବାବୁ, ସାହାସ୍ ପୟିମ୍ । ନିୟାଦ୍ ପାପ୍ ସାରେ କ୍ଷମା ଆତ୍ତେ ।”
‘ମିୟାଦ୍ ପାପ୍ କ୍ଷମା ଆତ୍ତେ ?’ ହିଦ୍ ଗଟ୍ କେତାନାଦ୍ ସହଜ୍ ନା ‘ତେଦି ଆନ୍’ କେତାନାଦ୍ ଅଦିକ୍ ସହଜ୍ ?
ଆ ପକ୍ଷାଗାତ ରୋଗିଙ୍କ୍ ‘ନିୟାଦ୍ ପାପ୍ କ୍ଷମା ଆତ୍ତେ,’ ଇଞ୍ଜ କେତାନାଦ୍ ସହଜ୍ ନା ‘ତେଦା, କେତ୍ ପଇସ୍ ଅନ୍’ ଇଞ୍ଜ କେତାନାଦ୍ ସହଜ୍ ?”
ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ଜିସୁ ଅଡ଼୍ୱାଦ୍ ଗଟ୍ ତିରିୟାନାଦ୍ ପୁଞ୍ଜ୍ ମିକା ଅଡ଼୍କିଂଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ମିଡ଼୍ ନିଜ୍ନିଜ୍ ମାନ୍ଦାଗ୍ ବାତେଙ୍କ୍ ଆଦ୍ ରକମ୍ କାରାପ୍ ଗଟି ତିରିୟୁତିଡ୍ ?
ବାତେଙ୍କ୍ ଇତ୍କେ ପୃତିବିତେ ପାପ୍ କ୍ଷମା ମାଡ଼ାଙ୍କ୍ ନାରୁନ୍ପିଲେ ତିଙ୍କ୍ ଅଦିକାର୍ ମିନ୍ଦେ, ଇଦ୍ ବେଲା ମିଡ଼୍ ପୁଞ୍ଜ୍ ପାର୍ଦ୍ତିଡ଼୍-ଇଦ୍ ସେଙ୍ଗେ ଜିସୁ ପକ୍ଷାଘାତ ରୋଗ୍ତିଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, ନାନ୍ କେତୁତାନ୍ ତେଦ୍ଦେ,” ନି କାଟୁଲ୍ ପୟିସ୍ ନି ଲୋନ୍ ହାନ୍ ।
ମେଣ୍ଡେ, ଜିସୁ ଆଦ୍ ନାଟାଡ଼୍ ତିଙ୍କ୍ କେତ୍ତଣ୍ଡ୍, “ନିୱାଦ୍ ପାପ୍ ସାରେ କ୍ଷମା ହାସ୍ମିନ୍ଦେ ।”